Ο Δήμαρχος Ρεθύμνου στον Ηχώ 99,8 για την ενιαία διαχείριση υδάτων – Τι είπε για το λάδι ως πρόεδρος του ΣΕΔΗΚ
Με αφορμή τις συζητήσεις που γίνονται τελευταία σε επίπεδο Κρήτης γύρω από τη διαχείριση του νερού τοποθετήθηκε στον Ηχώ 99,8 ο Δήμαρχος Ρεθύμνου κ. Γ. Μαρινάκης. Όπως είπε, είναι ανησυχαστική η κατάσταση και φοβόμαστε για το μετά γιατί αλλάζουν οι καιροί. Η λειψυδρία επηρεάζει την ύδρευση και την άρδευση και κατ επέκταση και την οικονομία μας, σε τομείς όπως τουρισμό και πρωτογενή τομέα. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία στο πόσιμο νερό η σπατάλη φτάνει στο 12% του αντλούμενου, παραγώμενου ή αξιοποιούμενου νερού. Εκεί μάλιστα ξοδέυονται και εκατομμύρια ευρώ για την τηλεμετρία, τον έλεγχο διαρροών κλπ. Η μεγάλη σπατάλη όμως γίνεται στο αρδευτικό νερό που φτάνει στο 85% . Αυτή η σπατάλη οφείλεται στην έλλειψη δικτύων, τον μη διαχωρισμό δικτύων ύδρευσης - άρδευσης σε κάποιες περιπτώσεις, καθώς και η νοοτροπία χρηστών. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι αυτός ο φυσικός πόρος, το νερό, δεν είναι ανεξάντλητος. Φοβάμαι ότι στην Κρήτη θα πάμε σε εργοστάσιο αφαλάτωσης. Σε σύσκεψη με τον ΥΠΑΑΤ κ. Λ. Αυγενάκη επισημάνθηκαν τα παραπάνω. Θεωρώ ότι αυτό που πρέπει να δούμε είναι, πώς διαχειριζόμαστε και αξιοποιούμε αυτό το νερό που έχουμε. Γιατί το να φέρουμε πχ νερό από τα ορεινά μιας περιοχής, σε άλλη περιοχή, θέλει εκατομμύρια ευρώ και πολλά χρόνια για να γίνουν τα δίκτυα. Από εκεί και πέρα, δεν έχουμε κάνει τόσο μεγάλα βήματα για να πάμε στην έξυπνη καλλιέργεια, την ελεγχόμενη άρδευση, να συμβουλευτούμε τον γεωπόνο στο χωράφι για οικονομία νερού. Από την άλλη υπάρχουν θέματα όπως οι ΔΕΥΑ. Η Ιεράπετρα είχε ΔΕΥΑ αλλά την έκλεισε. Δεν έδωσε το καλό παράδειγμα. Τώρα γίνεται συζήτηση εάν πρέπει να έχει όλη η Κρήτη μια ΔΕΥΑ. Υπό ένα κεντρικό, επιτελικό, όργανο που θα είναι κάπου στο Ηράκλειο , θα ξέρει τα προβλήματα κάθε περιοχής και θα ενεργεί κατάλληλα. Θέλουμε μια ακτινογραφία του προβλήματος. Σε Κύπρο και Ισραήλ έχουν ακολουθήσει την πολιτική των φραγμάτων και την επανάχρηση του νερού. Το θέμα νερού είναι πολύ σοβαρό και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε λαμβάνοντας υπόψη και τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται και την κλιματική αλλαγή, τόνισε.
Εν συνεχεία με την ιδιότητά του ως πρόεδρος του ΣΕΔΗΚ αναφέρθηκε στην πορεία της ελαιοκαλλιεργητικής περιόδου λέγοντας ότι οι παραγωγοί πρέπει να κατανοήσουν ότι εάν θέλουμε ένα εμπορικό προϊόν με υπεραξία, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ώστε να μην υπάρχει υπολειμματικότητα φαρμάκων. Επίσης χρειάζεται προσοχή γιατί στην αγορά έχουν παρεισφρήσει συμμορίες που προχωρούν σε νοθεία του προϊόντος αναμειγνύοντας το με άλλα λάδια. Το ελαιόλαδο πλέον είναι χρηματιστηριακό προϊόν. Αν παράγει πχ η Ισπανία που είναι μεγάλη παραγωγός χώρα, το λάδι είναι πιο φθηνό. Αν δεν είναι καλή χρονιά για τους Ισπανούς, τότε η τιμή στο λάδι πάει στα ύψη. Το ζητούμενο είναι να υπάρχει μια ισορροπία. Βέβαια μια τιμή γύρω στα 3 -4 ευρώ δεν αντιπροσωπεύουν τον κόπο και τις δαπάνες του παραγωγού. Από την άλλη, μια τιμή γύρω στα 10 ευρώ είναι μεν πολύ ικανοποιητική, υπάρχει όμως ο κίνδυνος να στραφεί η αγορά άλλο, σε άλλα λάδια γιατί ο καταναλωτής δεν θα μπορεί να το αγοράσει. Ο ΣΕΔΗΚ έχει τις προτάσεις του για όλα αυτά όπως τη λειτουργία δημοπρατηρίων λαδιού, οργανωμένες πωλήσεις κ.α.
Ακούστε εδώ τον κ. Μαρινάκη:
