
“Αιματόβρεχτα και μαρτυρικώς καθηγιασμένα παραμένουν «εις αεί» τα ιερά χώματα της Μικράς Ασίας”
Συμπληρώθηκαν φέτος εκατόν τρία (103) από την τραγική επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής που έγινε από τους μηχανισμούς των ακραίων Νεότουρκων του Μουσταφά Κεμάλ.
Η γενοκτονία αυτή αναφέρεται στη σκοπίμως σχεδιασθείσα εγκληματική εξόντωση των ελληνικών χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας, ήτοι της Ιωνίας, της Καππαδοκίας, του Πόντου, της Βιθυνίας και της Ανατολικής Θράκης.
Περιελάβανε επιχειρήσεις μαζικών εκτοπισμών στα βάθη της Μικράς Ασίας στα γνωστά « τάγματα εργασίας», καταστροφές, λεηλασίες, στρατολόγηση των νέων Ελλήνων και αποστολή σε καταναγκαστικά έργα, δολοφονίες και σφαγές.
Τα ιστορικά γεγονότα της ζωής ενός έθνους, όπως το δικό μας, επιβάλλεται να έχουν ως στόχο την εθνική ενότητα και την εθνική αφύπνιση. Ένας λαός με όπλο την ιστορία του, μπορεί να ερμηνεύσει σωστά το παρελθόν, ώστε επαγωγικά να σταθεί με αξιοπρέπεια στο παρόν και να σχεδιάσει αισιόδοξα για το μέλλον.
Η ιστορία διεκδικεί το δικαίωμα της μνήμης, της αναγνώρισης, της συγνώμης και της δικαίωσης των ανθρώπων που έγιναν βορά της τουρκικής βαρβαρότητας και κτηνωδίας, γιατί ήταν Έλληνες, γιατί ήταν Χριστιανοί, γιατί είχαν έναν ανώτερο πολιτισμό.