Δείτε Περισσότερα:
Στη συζήτηση του νομοσχεδίου «Ρυθμίσεις για τη δέσμευση, χρήση, μεταφορά και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα [..]» του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η Βουλευτής Λασιθίου του ΠΑΣΟΚ, Κατερίνα Σπυριδάκη, άσκησε σκληρή κριτική στην κυβερνητική προσπάθεια να εμφανίσει ως «πράσινη μετάβαση» ένα πλαίσιο που —όπως τόνισε— ενισχύει ανισότητες και αφήνει εκτός τους πολλούς.
Στην αρχή της τοποθέτησής της, άσκηση κριτική στην Κυβέρνηση για τον τρόπο νομοθέτησης: «Φέρνετε για μια ακόμη φορά ένα υπερνομοσχέδιο με copy–paste άσχετων διατάξεων, χωρίς προεργασία, χωρίς διαβούλευση όλων των άρθρων, χωρίς επαρκή χρόνο επεξεργασίας», ενώ υπενθύμισε ότι το κείμενο «περιέχει 18 άρθρα τροποποιημένα σε σχέση με τη διαβούλευση, 3 νέα άρθρα προστιθέμενα μετά, 2 ολόκληρα κεφάλαια προστιθέμενα εκτός διαβούλευσης, και 3 άρθρα που εν τέλεια αφαιρέθηκαν». Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε «σ’ αυτό το υπερνομοσχέδιο δεν μπορεί να γίνει ουσιαστικός κοινοβουλευτικός έλεγχος», αφού «βέβαια η Κυβέρνηση δεν πιστεύει στη διαφάνεια».
Παράλληλα, σημείωσε ότι η Κυβέρνηση ακολουθεί την τακτική να νομοθετεί «βάζοντας μερικές καλές διατάξεις επιχειρώντας να καλύψει τις άδικες διατάξεις, τις φωτογραφικές διατάξεις και συχνά τις ασυνέχειες, τις αντιφάσεις και τα πράγματα που δεν βγάζουν κανένα απολύτως νόημα», αποδίδοντας την εικόνα αυτή στην απουσία σοβαρής ενεργειακής στρατηγικής. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ανέδειξε το άρθρο 56: «Από τη μία λέτε πως θέλετε να ενισχύσετε την αποθήκευση —και πολύ σωστά— για να σταματήσουν οι αστήρικτες περικοπές ΑΠΕ. Και από την άλλη, επιβάλλετε μόνιμη περικοπή 40% σε κάθε παραγωγό που θα προσθέσει μπαταρία. Δηλαδή τι ακριβώς λέτε στον επενδυτή; «Βάλε αποθήκευση για να σε… κόψουμε μετά»; Αυτό δεν είναι πολιτική. Είναι αντικίνητρο. Είναι τιμωρία για όσους θέλουν να βοηθήσουν το σύστημα να σταθεί όρθιο. Ποιος θα επενδύσει σε αποθήκευση, όταν το κράτος του λέει ότι θα παίρνει μόνο το 60% της παραγωγής του; Και πώς μειώνουμε περικοπές… επιβάλλοντας νέες; Δεν υπάρχει λογική, δεν υπάρχει στρατηγική, δεν υπάρχει καν στοιχειώδης συνοχή.»
Στη συνέχεια η Βουλευτής άσκησε έντονη κριτική για το άρθρο 59, με το οποίο η κυβέρνηση με μια αναδρομική διάταξη απαγορεύει σε ενεργειακές κοινότητες με κοινό μέτοχο να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. Αυτό το άρθρο «δεν είναι απλώς κακό. Είναι άδικο, αντισυνταγματικό και επικίνδυνο», τόνισε χαρακτηριστικά η Βουλευτής. Η κα Σπυριδάκη επεσήμανε ότι αυτό το άρθρο αφορά «ενεργειακές κοινότητες που έχουν επενδύσει, έχουν πάρει δάνεια, έχουν υπογράψει συμβάσεις, έχουν δεσμεύσει περιουσία. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Είναι σαν να τους λέτε: “Ό,τι κάνατε, ακυρώνεται. Ό,τι πληρώσατε, χάθηκε. Το έργο σας, στον αέρα”. Αυτό δεν είναι ρύθμιση. Είναι δήμευση περιουσίας. Και ποιοι κερδίζουν; Οι μεγάλοι όμιλοι που θα μαζέψουν τις άδειες κοψοχρονιά, γιατί οι μικρομεσαίοι δεν θα αντέξουν. Αντί να στηρίξετε το πιο δημοκρατικό μοντέλο παραγωγής ενέργειας —τις ενεργειακές κοινότητες— τις υπονομεύετε συστηματικά. Τι φοβάστε; Τη συμμετοχή των πολιτών; Ή μήπως σας ενοχλεί ο ανταγωνισμός προς τα εταιρικά σχήματα που θέλετε να ενισχύσετε;».
Η Βουλευτής υπογράμμισε ιδιαίτερα τις φωτογραφικές διατάξεις του νομοσχεδίου που αφορούν τις παρατάσεις των υφιστάμενων αδειών: «αναβιώνετε άδειες παραγωγής που είχαν λήξει γιατί… δεν πληρώθηκαν τέλη. Παρατείνετε δεσμευμένο ηλεκτρικό χώρο για έργα που δεν έγιναν ποτέ. Ενώ η χώρα έχει ήδη υπερκαλύψει τους στόχους ΑΠΕ! Έργα του νόμου του 2020 αντιμετωπίζονται διαφορετικά από αυτά του 2022. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι κερδίζουν χρόνο, άλλοι χάνουν θέση στο δίκτυο. Κάποιοι ανταμείβονται για την αδράνεια, άλλοι τιμωρούνται για τη συνέπεια. Και βέβαια, η απάντησή σας για τις Ενεργειακές Κοινότητες της Κρήτης είναι τουλάχιστον εξοργιστική – ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΕΣΜΕΝΟ. Μα, προφανώς εάν συνεχίζετε να τον κρατάτε δεσμευμένο για έργα που δεν έγιναν ποτέ.».
Ιδιαίτερα επικριτική ήταν η Βουλευτής Λασιθίου στο θέμα της νομοθέτησης της δυνατότητας εγκατάστασης φωτοβολταϊκών πάνω στα θερμοκήπια. «Και τώρα, κύριοι της Κυβέρνησης, επιτρέψτε μου να μιλήσω λίγο… με τα λόγια των αγροτών μας, ειδικά της Κρήτης, του Λασιθίου. Γιατί ωραία η θεωρία —αλλά η πρακτική είναι άλλη ιστορία. Πρώτον: Τα θερμοκήπια στο Λασίθι —τα ξέρετε; τα έχετε δει; δεν είναι κατασκευασμένα για να σηκώσουν το βάρος φωτοβολταϊκών. Ξέρετε τι σημαίνει να πεις σε έναν παραγωγό να βάλει πάνελ πάνω στο θερμοκήπιο; Να κάνει υπερκατασκευή, να σηκώσει τον σκελετό, να βάλει ατσάλια, βάσεις…Και να πάει το κόστος από 18.000 στα… 40.000 ευρώ. Και με την ανατίμηση του χάλυβα λόγω του επικείμενου τέλους άνθρακα και της μείωσης των ποσοστώσεων εισαγωγής από τρίτες χώρες εκτός ΕΕ, το κόστος ανεβαίνει κι άλλο. Τις συνέπειες, άλλωστε, θα τις δείτε και στο πρόγραμμα αναβάθμισης των θερμοκηπίων».
Και απευθυνόμενη στον αρμόδιο Υπουργό η κα Σπυριδάκη αναρωτήθηκε: «τι απαντάτε στα δίκαια αιτήματα των αγροτών; Δίνετε προτεραιότητα μόνο σε όσους μπορούν να τοποθετήσουν φωτοβολταϊκά πάνω στο θερμοκήπιο. Κι όσοι δεν μπορούν; Θα περιμένουν τρία και τέσσερα χρόνια στην ουρά. Θα βλέπουν άλλους να προηγούνται απλώς επειδή η κατασκευή τους ή μάλλον η τσέπη τους “σηκώνει” το βάρος». Η Βουλευτής Λασιθίου συνέχισε καταγγέλοντας: «Αλλά κύριοι της Κυβέρνησης δεν δώσατε αγροφωτοβολταϊκά στους αγρότες! Δώσατε αγροφωτοβολταϊκά σε λίγους, στους λίγους που μπορούν, όχι στους πολλούς που έχουν πραγματική ανάγκη».
Όλα αυτά, όπως τόνισε η Βουλευτής, συμβαίνουν «γιατί νομοθετείτε χωρίς να ρωτήσετε: Τι θερμοκήπια έχουμε; Τι αντοχές έχουν; Ποιες είναι οι δυναμικές τους; Τι χρειάζεται πρώτα; Αναβάθμιση; Μεταβατικό στάδιο; Άλλη χωροθέτηση; Αλλά όχι! Εσείς νομοθετείτε αυτόματα, ψυχρά, με διάταξη copy—paste από άλλες χώρες όπου τα θερμοκήπια δεν έχουν καμία σχέση με τα δικά μας».
Και κατέληξε ότι όλα αυτά αποδεικνύουν ότι «Δεν θέλετε τον μικρομεσαίο αγρότη. Σας ενοχλεί. Θέλετε μια Ελλάδα των μεγάλων εταιρικών σχημάτων, των Α.Ε., μια Ελλάδα όπου ο αγρότης, ο παραγωγός, ο μικρός επενδυτής… πάντα θα φταίει. Όλοι, εκτός από εσάς!».
Όπως τόνισε η Βουλευτής στον επίλογο της ομιλίας της, «η πράσινη μετάβαση δεν είναι λογιστική άσκηση… είναι κοινωνικό συμβόλαιο». Και προειδοποίησε ότι «όταν το μετατρέπετε σε μηχανισμό άνισης κατανομής, όταν αφήνετε απέξω τους μικρούς, τους αγρότες, τις κοινότητες, τότε δεν μιλάμε για μετάβαση — μιλάμε για αποκλεισμό». Την ίδια στιγμή, «νομοθετείτε με φωτογραφικές διατάξεις, με παραθυράκια για λίγους και αδιέξοδα για τους πολλούς», φέρνοντας «μια Ελλάδα όπου η πράσινη μετάβαση δεν σχεδιάζεται με όρους δικαιοσύνης, αλλά με όρους ισχύος». Κλείνοντας ξεκαθάρισε: «Εμείς – ως ΠΑΣΟΚ - θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για ενεργειακή δημοκρατία και για μια Ελλάδα για όλους και όχι για τους λίγους».
