Δίκοπη Ζωή | «Γενοκτονία στην Παλαιστίνη»

Το κράτος του Ισραήλ με την στρατιωτική του μηχανή, με αεροπορικούς βομβαρδισμούς, βολές πυροβολικού και την προετοιμασία χερσαίας επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας, που θα προκαλέσει μεγάλη σφαγή και ασύλληπτη ανθρωπιστική και προσφυγική τραγωδία, συνεχίζει το εγκληματικό έργο του απάνθρωπου αποκλεισμού, με τη στέρηση τροφής, νερού, ηλεκτρικού ρεύματος κ.α.

Πρόκειται για γενοκτονία η οποία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την επικίνδυνη λογική της εξίσωσης του “θύματος” και του “θύτη” που καταλήγει στη στήριξη του “θύτη”, όπως κάνει η ΕΕ και τα κράτη-μέλη της.

Οι ευθύνες της ΕΕ είναι μεγάλες γιατί μαζί με τις ΗΠΑ αναβαθμίζει τις οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές σχέσεις και στηρίζει την πολύχρονη κατοχή του κράτους του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη που έχει στοιχίσει δεκάδες χιλιάδες νεκρούς Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων χιλιάδες μικρά παιδιά, χιλιάδες σακατεμένους και φυλακισμένους, ερειπωμένες πόλεις και χωριά, εποικισμούς σε παλαιστινιακά εδάφη.

Έχουμε χρέος να πάρουμε θέση. Να συμπαρασταθούμε στον Παλαιστινιακό λαό με όποιο τρόπο μπορούμε.

«Κοροϊδία στην Ιεράπετρα»

Η υλοποίηση και η εξέλιξη υδρευτικών και αρδευτικών έργων τα τελευταία χρόνια στην Περιφέρεια Κρήτης:

Δεσμεύσεις επί δεσμεύσεων για το Φράγμα της Πλακιώτισσας που έχει εξελιχθεί σε φάντασμα, παρά τα εκατομμύρια ευρώ που έχουν ξοδευτεί.

Εξαγγελίες και ξανά εξαγγελίες εδώ και πολλά χρόνια για την εκτροπή στο Πλατύ, για την τροφοδοσία του Ταμιευτήρα της Φανερωμένης, που είναι μια ανάσα πριν το ολοκληρωτικό άδειασμα. Μένουμε μόνο στις υποσχέσεις, ποτέ δεν ξεκίνησε τίποτα.

Το φράγμα Βαλσαμιώτη έχει στοιχειώσει σαν το γεφύρι της Άρτας. Κόστισε πάνω από 40 εκατομμύρια ευρώ και παραλήφθηκε με σοβαρά κατασκευαστικά προβλήματα. Φυσικά δε λειτουργεί.

Λιμνοδεξαμενές Χρυσοσκαλίτισσας και Αγίων Θεοδώρων μια απ’ τα ίδια. Ξοδεύτηκαν πολλά εκατομύρια ευρώ αλλά δεν έχουν γίνει ποτέ οι απαιτούμενες επισκευές και φυσικά δε λειτούργησαν ποτέ. Και ούτε προβλέπεται κάτι τέτοιο. Τώρα χρησιμεύουν σαν σκουπιδότοποι!

Λιμνοδεξαμενή της Ζου στη Σητεία. Έγιναν οι απαλλοτριώσεις, έγιναν κάποια έργα διαμόρφωσης και τέλος. Όλα είναι παρατημένα και κανείς πλέον δεν το συζητάει! Μήπως όλα έγιναν για τις απαλλοτριώσεις;

Το φράγμα του Ταυρωνίτη έχει εξαγγελθεί να κατασκευαστεί με ΣΔΙΤ. Ο ιδιωτικός τομέας που θα συμμετέχει στη σύμπραξη από πού θα πάρει πίσω τα χρήματά του; Δεν είναι μυστικό, από τους αγρότες και γενικά απ’ όλους εμάς.

Οι λιμνοδεξαμενές του Πλατάνου και της Κούντουρας «προχωράνε» μόνο στο επίπεδο των υποσχέσεων. Όταν οι περίοδος είναι προεκλογική οι υποσχέσεις γίνονται εντονότερες.

Στο κάδρο μπαίνει και ο Ταμιευτήρας Αποσελέμη. Πλησιάζει στο όριο ασφαλείας και είναι ένα βήμα πριν τη διακοπή της λειτουργίας του. Αρχίζουν οι συζητήσεις για συμπληρωματικά έργα που πρέπει να γίνουν.

Η απουσία έργων ύδρευσης, άρδευσης και αντιπλημμυρικών δεν είναι αβλεψία, ούτε παράλειψη, είναι συνειδητή επιλογή, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής διαχρονικά των κυβερνήσεων, των περιφερειακών και των δημοτικών αρχών, καθώς τέτοιου είδους έργα γίνονται μόνο για να προσφέρουν υπερκέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο και τους επιχειρηματικούς ομίλους και επειδή βλέπουν το νερό ως εμπόρευμα.

Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο πρέπει να καταλήξουμε.

Δυστυχώς η άρνηση εξαγωγής συμπερασμάτων γίνεται επιζήμια και ολέθρια. Η άρνηση εξαγωγής συμπερασμάτων οδηγεί στο να μην οργανώνονται οι αγώνες διεκδίκησης που χρειαζόμαστε για ν αντιμετωπίσουμε τις πολιτικές που αναπαράγουν τη φτώχια μας.

-