Δείτε αναλυτικά
Πολλά και εγκωμιαστικά έχουν γραφτεί τις τελευταίες μέρες για τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, τον πανάξιο Ηγέτη της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, που πρόσφατα χάσαμε. Θέλω κι εγώ να προσθέσω, τιμώντας τη μνήμη Του, μια εικόνα που μου έχει μείνει έντονη, με πρωταγωνιστή τον ίδιο:
Με ολιγάριθμη πολυεθνική αντιπροσωπεία του Ευρωκοινοβουλίου, περί το 2000, ταξιδέψαμε στα Τίρανα και, μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο, επισκεφθήκαμε την τότε Υπουργό Εσωτερικών της Αλβανίας.
Μετά την προγραμματισμένη συζήτηση σχετικά με το ενταξιακό αίτημα της Χώρας, ο Αναστάσιος έθεσε το θέμα της περιουσίας της Εκκλησίας Του και των εμποδίων που συναντούσε στη διαχείριση και αξιοποίησή της.
Η Υπουργός, αρχικά δεν ανταποκρίθηκε ιδιαίτερα... Ο Αρχιεπίσκοπος, όμως, επέμεινε με σοβαρότητα και στιβαρότητα, κάνοντας την συνομιλήτρια να Τον προσέξει.... Και θυμάμαι, στο τέλος της επιχειρηματολογίας Του, σχεδόν επί λέξει, να λέει:
--Δεν επαιτούμε, κυρία Υπουργέ. Ούτε καν παρακαλούμε. Ζητούμε από μια Χώρα που θέλει να είναι Ευρωπαϊκή, να σεβαστεί τα δικαιώματα τα οποία είναι αυτονόητα για την Ευρωπαϊκή μας Ένωση. Κι αν διαφωνείτε σε όσα σας προανέφερα, είμαι έτοιμος να σας ακούσω κι εγώ με προσοχή!
Άμεσο αποτέλεσμα της αφοπλιστικής παρέμβασης του συγκροτημένου Ιεράρχη, ήταν τα χειροκροτήματα - με τις άκρες των δακτύλων, βέβαια - των Ευρωβουλευτών, που δημιούργησαν κλίμα, και η πρόδηλη συγκατάβαση της, χαμογελαστής πια, Υπουργού, που υποκλίθηκε αποχαιρετώντας Τον αργότερα...- ενώ εγώ ένιωθα υπερήφανος...
Έτσι, προφανώς, μεγαλούργησε σε ό,τι δύσκολο καταπιάστηκε ο σοφός Αναστάσιος...
Αργότερα, προσπάθησα να Τον "φέρω" ως ομιλητή στο Ανοικτό μας Πανεπιστήμιο και συζητούσαμε με την Γραμματεία Του για το 2009 ή το 2010, τον τελευταίο χρόνο της Δημαρχικής μου θητείας... Δεν τα κατάφερα, όχι λόγω άρνησής Του, αλλά λόγω πολλαπλών εκτάκτων υποχρεώσεών Του αρχικά και προβλημάτων Υγείας αργότερα...
Και μού 'χει μείνει το παράπονο, που δεν ευτυχήσαμε να Τον απολαύσουμε στην ιδιαίτερη Πατρίδα μας...
Μ.Ι.Μ. Ιεράπετρα, Γενάρης '25
