«Η ενημέρωση χτίζεται με ανεξαρτησία, με θεσμικές εγγυήσεις, όπως απαιτεί το Σύνταγμα και όπως αξίζει στον πολίτη και στην κοινωνία.»
Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την «Ενίσχυση της Δημοσιότητας και της Διαφάνειας στον Έντυπο και Ηλεκτρονικό Τύπο», η Βουλευτής Λασιθίου του ΠΑΣΟΚ, Κατερίνα Σπυριδάκη, υπογράμμισε την ανάγκη θεσμικής υπευθυνότητας απέναντι στην ελευθερία της ενημέρωσης, τονίζοντας ότι «χωρίς ανεξάρτητο και ελεύθερο Τύπο, χωρίς εγγυήσεις διαφάνειας στην κρατική επικοινωνία, δεν μπορούμε να μιλάμε για εύρυθμη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος».
Η κα. Σπυριδάκη χαρακτήρισε το νομοσχέδιο ως «μια πρόχειρη διαχειριστική παρέμβαση» που «παραβλέπει τις πραγματικές ανάγκες της ενημέρωσης» και ανέδειξε τέσσερις κύριες προβληματικές: την υπερσυγκέντρωση εποπτικών αρμοδιοτήτων στο κράτος, τα δυσανάλογα κριτήρια για την εγγραφή στα μητρώα ΜΜΕ, την αδιαφάνεια στην κατανομή της κρατικής διαφήμισης και την απουσία ανεξάρτητων ελέγχων.
Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, «όλες οι καθ’ ύλην αρμοδιότητες συγκεντρώνονται στο κεντρικό κράτος, σε μία περίοδο που η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς είναι εύθραυστη». Περαιτέρω, τόνισε ότι «δεν γίνεται στο όνομα της πολυφωνίας και της ελευθερίας του Τύπου να επιτρέπουμε να λειτουργεί ένας μηχανισμός χωρίς φίλτρα, χωρίς ελέγχους, χωρίς στοιχειώδεις δικλίδες ασφαλείας. Γιατί ελευθερία δεν σημαίνει ασυδοσία και σίγουρα δεν σημαίνει επιδότηση της απάτης».
Στο πιο καίριο σημείο της παρέμβασής της, η κα Σπυριδάκη τόνισε την ανάγκη για σαφείς και αμερόληπτους ελέγχους, με θεσμικές εγγυήσεις, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα κοινωνικού αυτοματισμού και αδικίας σε βάρος των έντιμων εκδοτών. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε: «Όταν όλοι αντιμετωπίζονται το ίδιο, είτε επενδύουν, είτε πληρώνουν φόρους και ασφαλίζουν εργαζομένους, είτε τυπώνουν φωτοτυπίες για να εισπράξουν κρατικά κονδύλια, τότε η αδικία μετατρέπεται σε κανόνα και έτσι γεννιέται ο κοινωνικός αυτοματισμός με τους πραγματικούς εκδότες να εμφανίζονται συλλήβδην ως επιτήδειοι και τους επιτήδειους να παριστάνουν τους διωκόμενους. Αυτό δεν είναι ούτε πολυφωνία ούτε δημοκρατία και σίγουρα δεν στηρίζεται σε κανόνες δικαιοσύνης». Με αυτή την τοποθέτηση, επανέφερε την ουσία της δημόσιας συζήτησης στο επίκεντρο: την ανάγκη δίκαιων και στοχευμένων πολιτικών που διακρίνουν την ευσυνειδησία από την εκμετάλλευση, και την πραγματική ενημέρωση από την εργαλειακή προσέγγιση.
Η Βουλευτής στάθηκε ιδιαίτερα στον αποκλεισμό τοπικών και περιφερειακών μέσων, λέγοντας ότι «σωρεία τοπικών μέσων που λειτουργούν χωρίς επαρκείς πόρους, αλλά εκπληρώνουν γενναία τον κοινωνικό τους ρόλο, κινδυνεύουν με αποκλεισμό». Επιπλέον, υπογράμμισε ότι η κατανομή της κρατικής διαφήμισης παραμένει αδιαφανής, ενώ απουσιάζουν εχέγγυα αμεροληψίας και δικαιώματα προσφυγής.
Το ΠΑΣΟΚ, όπως ανέφερε, έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις: την ανεξαρτητοποίηση των μηχανισμών εποπτείας, τη δημιουργία ενός Εθνικού Παρατηρητηρίου Πολυφωνίας και Ελευθερίας του Τύπου, καθώς και τη στήριξη των τοπικών μέσων με δίκαια και βιώσιμα κριτήρια.
Κλείνοντας, υπενθύμισε ότι η ελευθερία του Τύπου διακηρύχθηκε στην Ελλάδα αιώνες πριν ενώ σήμερα η χώρα κατατάσσεται στην τελευταία θέση της Ευρώπης σε σχετικούς δείκτες. Η κα Σπυριδάκη τόνισε ότι «οι καιροί μας δεν χρειάζονται πιστοποιημένη πληροφόρηση, αλλά ανοιχτό δημόσιο διάλογο, πλουραλισμό και αξιοπιστία» και κατέληξε λέγοντας πως για το ΠΑΣΟΚ «η προάσπιση της ελευθερίας του Τύπου είναι θέμα αρχών και όχι πολιτικής διαχείρισης».
