Ομιλία Μ. Θραψανιώτη για το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Επιτρέψτε μου πριν αναφερθώ στο νομοσχέδιο να πω ότι η είδηση του θανάτου του Μίκη Θεοδωράκη δεν μπορεί παρά να μας γεμίζει θλίψη για τη φυσική του απώλεια. Η παρουσία του, όμως, θα παραμείνει εσαεί ζωντανή, ιδιαίτερα για όσους γαλουχήθηκαν και εμπνεύστηκαν από τη μουσική του και τους αγώνες του σε δύσκολες εποχές. Κατόρθωσε να κάνει γνωστή την ελληνική ποίηση με τρόπο που να γίνει κτήμα στο ευρύ ελληνικό κοινό μέσα από τη μουσική του, μια σπουδαία παρακαταθήκη.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, συζητούμε σήμερα το σχέδιο νόμου για την επικουρική ασφάλιση, με ψευδεπίγραφο τίτλο: «Ασφαλιστική μεταρρύθμιση για τη Νέα Γενιά: Εισαγωγή κεφαλαιοποιητικού συστήματος προκαθορισμένων εισφορών στην επικουρική ασφάλιση, ίδρυση οργάνωση και λειτουργία Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης», με έναν βαρύγδουπο και παραπλανητικό τίτλο και με ενδιαφέρον δήθεν για τη νέα γενιά, υπενθυμίζοντάς μας με ξεκάθαρο τρόπο πως ένα από τα πράγματα που ενδιαφέρει μια αυταρχική κυβέρνηση όπως η δική σας είναι να ευπρεπίζει ή να διαστρεβλώνει το νόημα των πεπραγμένων της, προκειμένου να χειραγωγεί πιο εύκολα τους πολίτες της.

Η εισηγήτρια μας, η κ. Ξενογιαννακοπούλου, αποδόμησε πλήρως και τεκμηριωμένα το αφήγημά σας. Ανέδειξε και την ανακολουθία σας και την αφερεγγυότητα σας γιατί πριν από ενάμιση ακριβώς χρόνο, το Φεβρουάριο του 2020, ψηφίζατε μαζί το ν. 4670/2020 με τα συστημικά μέσα, εκείνα τα «Πετσωμένα» και λεγόμενα, να αποθεώνουν τον νόμο του κ. Βρούτση. «Η Ελλάδα διαθέτει πλέον ένα ασφαλιστικό δίκαιο, ανταποδοτικό, ευέλικτο, απλό και πάνω απ’ όλα εναρμονισμένο με τις αποφάσεις της δικαιοσύνης», τόνιζε ο τέως Υπουργός.

Σήμερα το ακυρώνετε. Αλήθεια, γιατί; Τι άλλαξε; Τι θα πείτε στον κόσμο; Ποιο είναι το πιο δίκαιο, αυτό που ψηφίσατε όλοι μαζί –και οι εκατόν πενήντα οκτώ, μην το ξεχνάτε- ή αυτά που προτείνει ο κ. Χατζηδάκης και θα ψηφίσετε; Εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είναι άραγε αλήθεια; Μήπως γιατί «είναι πολλά τα λεφτά, Άρη», όπως έλεγε ο μακαρίτης Παντελής Ζερβός στην ταινία «Λόλα»; Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να βρεθεί κάποιος από εσάς να αναρωτηθεί σεβόμενος τον εαυτό του ποιο είναι το πιο δίκαιο. Αυτό που ψηφίσατε πέρυσι ή αυτό που θα ψηφίσετε σήμερα; Και τα δύο μαζί δεν γίνεται. Το μόνο που καταφέρνουν να αποδείξετε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός!

Υπόσχεστε υψηλότερες επικουρικές συντάξεις για τους νέους ασφαλισμένους, ενισχύοντας τάχα τη βιωσιμότητα και την ευστάθεια του ασφαλιστικού συστήματος. Αλήθεια, με ποιες προϋποθέσεις; Με τους μισθούς και τα ελαστικά ωράρια; Με την άρνησή σας να ενσωματώσετε και να κατοχυρώσετε συνταγματικά την ίση αμοιβή για ίση εργασία;

Πρόκειται, όμως, ξεκάθαρα για μια απόπειρα αντιστάθμισης που όχι μόνο υπονομεύει το δημόσιο κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα και τον αναδιανεμητικό του χαρακτήρα, αλλά περιορίζει την κοινωνική αλληλεγγύη και καταργεί την αρχή της αλληλεγγύης των γενεών.

Αλήθεια, γνωρίζετε, κύριοι της Κυβέρνησης, τι σημαίνει η λέξη αλληλεγγύη; «Βάστα με να σε βαστώ, ν’ ανεβούμε το βουνό», λέει ο θυμόσοφος λαός, σε αντίθεση με αυτά που δηλώνει ο κ. Μητσοτάκης πως δεν μπορεί να είμαστε όλοι ίσοι. Ο κάθε ένας και πάνω του δηλαδή.

Ο σύμβουλός του, ο κ. Πατέλης, ο ίδιος που έλεγε ότι οι επιστήμονες με διδακτορικό δεν έχουν όρεξη για δουλειά, άρα είναι τεμπέληδες, δηλώνει: «Σταματάμε να παίρνουμε τα λεφτά των νέων και να τα δίνουν στους ηλικιωμένους. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να υπηρετεί…» -προσέξτε- «…όχι τα συμφέροντα των πολιτών, αλλά τους μεταρρυθμιστικού στόχους της Κυβέρνησης και του Ταμείου Ανάκαμψης». Λίγο πιο εκεί ακόμα μπορεί να επικαλεστεί και τον Καιάδα για τους ηλικιωμένους.

Ισχυρίζεται ότι το σύστημα αυτό εφαρμόζεται σε πάρα πολλές χώρες. Η αλήθεια είναι ότι πολλές χώρες, περίπου τριάντα, εφάρμοσαν το κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Δεν λέτε, όμως, ότι οι περισσότερες, κοντά είκοσι, με τελευταία τη Ρωσία, το ακύρωσαν λόγω υψηλού κόστους μετάβασης και διαχείρισης και επανήλθαν στο δημόσιο αναδιανεμητικό σύστημα, ενώ στη Σουηδία, την οποία επικαλείστε, η συμμετοχή του εργαζόμενου είναι 2,5% των απολαβών του έναντι 6,5% που προτείνετε.

Στη χώρα μας δημιουργείται κενό στην υποστήριξη των παλιών συνταξιούχων κι έτσι το κόστος μετάβασης ενδέχεται να αγγίξει και τα 70 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με την Εθνική Αναλογιστική Αρχή, με ζοφερές δημοσιονομικές επιπτώσεις ως προς το δημόσιο χρέος.

Αλήθεια, κύριοι Βουλευτές της Κυβέρνησης, τι θα γίνει αν η γενικότερη οικονομική συγκυρία δεν είναι ευνοϊκή και κάτι πάει στραβά, όπως παραδείγματος χάρη τα χρόνια της κρίσης; Τι συνεπάγεται αυτό για την απόδοση των κεφαλαίων και τις συντάξεις των ασφαλισμένων; Ισχυρίζεται ο κύριος Υπουργός ότι οι συνταξιούχοι δεν θα χάσουν τα χρήματά τους, αλλά θα πάρουν πίσω τις εισφορές. Αυτό σημαίνει μειωμένα επικουρική σύνταξη. Το επισήμαναν, εξάλλου, και άλλοι συνάδελφοι.

Τελικά, ο κίνδυνος των κεφαλαιαγορών μεταφέρεται στους εργαζόμενους, στους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους -ατομική ευθύνη και εδώ-, καθώς το ποσό της επιστροφής θα εξαρτάται από το προσδοκώμενο όριο ζωής και μια σειρά από άλλους δημοκρατικούς παράγοντες και θα είναι σημαντικά μικρότερο από την επικουρική σύνταξη διανεμητικού συστήματος.

Οι εισφορές, τελικά, επενδύονται -αφού η λέξη «τζόγος» τόσο σας ενοχλεί- στις αγορές, διαβαθμισμένα με τον επενδυτικό κίνδυνο που επιφυλάσσουν οι μεταβολές και διακυμάνσεις των αγορών σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην πραγματικότητα, είναι ένα ακόμα ριφιφί που οργανώνει η παράταξή σας στους πόρους του ασφαλιστικού συστήματος, μετά την άτοκη κατάθεση στην Τράπεζα της Ελλάδος, τη ληστεία του χρηματιστηρίου, τα δομημένα ομόλογα, τη λεηλασία του PSI και τη συνεχή κακοδιαχείριση. Να θυμηθούμε ακόμα και την χρεοκοπία της «ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ» όπου έχασαν τα χρήματά τους χιλιάδες ασφαλισμένοι.

Αυτοί που θα βγουν κερδισμένοι δεν είναι άλλοι από εκείνους που θα διαχειριστούν το ΤΕΚΑ. Αυτός είναι και ο λόγος που φροντίσατε να απαλλάξετε με νόμο από κάθε ευθύνη.

Στα ερείπια του ασφαλιστικού συστήματος που παραδώσατε το 2015 με 1,18 δισεκατομμύρια ευρώ έλλειμμα, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους ασφαλισμένους και στους συνταξιούχους παραδώσαμε μέσα σε τρία χρόνια έναν ενιαίο οργανισμό συντάξεων πλεονασματικό.

Προφανώς και δεν αποτελεί η επικουρική ασφάλιση το μοναδικό φαινόμενο στην άσκηση της πολιτικής σας που υποσκάπτει το μέλλον της πλειοψηφίας των πολιτών. Προηγήθηκαν το εργασιακό νομοσχέδιο με την κατάργηση του οκτάωρου, τις ελαστικές μορφές εργασίας, τις απλήρωτες υπερωρίες, ενέργειες που αυξάνουν την ανεργία, ενώ ταυτόχρονα θέτουν σε κίνδυνο το δημογραφικό. Με τέτοιες εργασιακές συνθήκες, με ογδόντα τρεις χιλιάδες παιδιά εκτός βρεφονηπιακών σταθμών, το ενδιαφέρον σας για το δημογραφικό είναι καθαρά υποκριτικό.

Όπως υποκριτική είναι και η νομοθετική ρύθμιση για την αναβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης με τη θέσπιση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής. Σκοπός –λέει- είναι να μην μπαίνουν στα πανεπιστήμια με λευκή κόλλα και χαμηλούς βαθμούς. Πετύχατε το ακατόρθωτο, το αδιανόητο, να αποκλείονται από τα πανεπιστήμια οι υποψήφιοι με βαθμολογία 19 και 20 και να εγγράφονται στα κολλέγια με λευκή κόλλα. Τέτοια αριστεία!

«Δεν θα βάλω την υπογραφή μου» διατυμπάνιζε ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Συρίγος «για να κλείσω τη Σχολή Φυσικής Αγωγής στην Κομοτηνή», σε επίκαιρη ερώτηση αν θα λειτουργήσει η Σχολή Φυσικής Αγωγής στον Άγιο Νικόλαο. Την έβαλε, όμως, φαρδιά πλατιά για να κλείσει η Σχολή Αρχιτεκτονικής στην Ξάνθη με σχεδόν μηδέν εισακτέους. Στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου και τις σχολές έμειναν ελάχιστοι φοιτητές. Στη Σχολή Ευελπίδων δεν συμπληρώθηκε ο αριθμός των εισακτέων. Δεν πιστεύω να θέλετε να κλείσετε τις μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων ελλείψει αξιωματικών.

«Φταίνε οι πρυτάνεις» λέτε. Πάντα κάποιος άλλος φταίει. Ο κ. Χρυσοχοΐδης φταίει για το 1,3 εκατομμύρια καμένα στρέμματα. Ο κ. Κικίλιας και ο κ. Κοντοζαμάνης για τα δεκατρείς χιλιάδες φέρετρα του κορωνοϊού και την αποτυχία του εμβολιασμού, αφού τόσο πολύ σας αρέσει να συγκρίνετε στρέμματα με φέρετρα και αριθμούς. Πίσω, όμως, από τα μαύρα σύννεφα ξεπροβάλλει το πρόσωπο του κυρίου υπεύθυνου, εκείνου που αποφασίζει τους Υπουργούς και τους κατευθύνει με βάση τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες του, που απέδειξε τη μαεστρία του και στον πρόσφατο ανασχηματισμό.

Καταψηφίζουμε, λοιπόν, και ζητούμε να αποσυρθεί το παρόν σχέδιο νόμου που αποδομεί όσο ποτέ άλλοτε την κοινωνική ασφάλιση, καταλύει την αλληλεγγύη των γενεών και καταδικάζει σε επισφάλεια τους συνταξιούχους, τους ασφαλισμένους και υποθηκεύει το μέλλον της νέας γενιάς και της χώρας.

Ευχαριστώ πολύ.