Ο αγώνας της μητέρας του Μάριου έπιασε τόπο
Το παιδί πάει κανονικά στο σχολείο
Ευχαριστώ……
Νομίζω ότι μια λέξη δεν μπορεί να εκφράσει όλα όσα θα ήθελα να εκφράσω αλλά δεν μπορώ να βρω άλλη. Ίσως για αυτό καθυστέρησα δέκα μέρες για να αποτυπώσω σε χαρτί όλα αυτά που νιώθω….. Ευχαριστώ λοιπόν τους φίλους, τους γνωστούς , τους άγνωστους, τους χρήστες του Facebook και φυσικά κάποιους δημοσιογράφους που βοήθησαν το Μάριο να έχει αυτό που δικαιωματικά του άξιζε….. Η παράλληλη στήριξη ειδικής αγωγής ήρθε…. Και ήρθε πριν 10 μέρες περίπου. Άργησα να το κοινοποιήσω γιατί πρώτα από όλα ήθελα να επανέλθει η κανονικότητα στο σπίτι μας. Όλος αυτός ο αναβρασμός , η κινητικότητα, η ένταση για να έχει αυτό το παιδί αυτό που συνταγματικά , ηθικά, πρακτικά, νομικά του ανήκει επηρέασε όλη την οικογένεια. Απογοητευτικά που για το αυτονόητο έπρεπε να δοθεί μάχη αλλά πείσμωσα κιόλας για τα επόμενα χρόνια και για τις μάχες που θα δοθούν στο μέλλον.
Ευχαριστώ όλους εσάς που το κοινοποιήσατε, που το ανεβάσατε, που το στηρίξατε, που το διαβάσατε….. μέσα από την καρδιά μου…. Σας ευχαριστώ…. Αλλά σας υπενθυμίζω πως ο Μάριος τα κατάφερε και ξυπνά το πρωί θέλοντας να πάει σχολειό. Δυστυχώς δεν ισχύει για όλα τα παιδιά που χρειάζονται ότι και ο Μάριος….τα κενά μόνο στο νομό μας είναι ακόμα πάρα πολλά, φανταστείτε πανελλαδικά . Κλείνω με μια ευχή, να καταφέρουμε κάποτε όταν θα χτυπάει το κουδούνι για την αρχή μιας σχολικής χρονιάς, οι ειδικοί παιδαγωγοί να είναι στη θέση τους και να υποδέχονται αυτά τα παιδιά στην τάξη τους.
