Τη στιγμή που η εργατική τάξη και ο λαός μας θρηνεί τα θύματα της ιδιωτικοποίησης των τρένων, η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει μια ακόμα ιδιωτικοποίηση, κάτι που δείχνει την κυνικότητά τους όσον αφορά την προώθηση των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων σε βάρος των εργατικών - λαϊκών αναγκών
Γράφει ο βουλευτής Ηρακλείου του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης:
Το νομοσχέδιο του υπ. Περιβάλλοντος εντάσσει το νερό, όπως και τα απόβλητα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας που μετονομάζεται σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (Ρ.Α.Α.Ε.Υ.), η οποία με τη σειρά της θα έχει τη γενική εποπτεία των Παρόχων νερού, τη διαμόρφωση της τιμολόγησης του, τη διαμόρφωση της πρότασης για την Εθνική Στρατηγική Υδάτων στους ίδιους άξονες.
Στόχος, η οργάνωση της αγοράς των Παρόχων ύδρευσης/αποχέτευσης και άρδευσης, για τη θωράκιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στη διαχείριση του νερού. Αυτό αφορά τόσο τις κρατικές και δημοτικές επιχειρήσεις (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ. ΔΕΥΑ), όσο και την ενίσχυση της λειτουργίας των ΓΟΕΒ, ΤΟΕΒ, πάντα με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και πώληση του νερού άρδευσης. Δηλαδή, παραδίδει με γρηγορότερους ρυθμούς νέα πεδία κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους που αφορούν το νερό και τα σκουπίδια.
Οι πολύμορφες κινητοποιήσεις των εργαζομένων των ΔΕΥΑ, τις οποίες το ΚΚΕ στηρίζει, οδήγησαν την κυβέρνηση σε ελιγμό με αναβολή στην ψήφιση του νομοσχεδίου, που όμως δεν πρέπει να δημιουργεί κανέναν εφησυχασμό αφού θα το ξανακαταθέσει την επόμενη βδομάδα.
Βέβαια, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν προήλθε από παρθενογένεση. Το έδαφος έχει «στρωθεί» από την ευρωπαϊκή Οδηγία-Πλαίσιο για το Νερό, 60/2000, ακρογωνιαίο λίθο της εμπορευματοποίησης του νερού, που ψήφισαν όλα τα αστικά κόμματα που υποκλίνονται στην ΕΕ. Οδηγία που πρακτικά δεν αφήνει περιθώρια κοινωνικής τιμολογιακής πολιτικής στο νερό. Το νομοσχέδιο προωθεί ακόμη ένα βασικό στόχο της Ευρωπαϊκής Οδηγίας : Τον έλεγχο της ζήτησης και όχι την αύξηση των διαθέσιμων αποθεμάτων νερού, που σήμερα είναι εφικτή με τα κατάλληλα έργα και τη διαθέσιμη επιστημονική γνώση. Όλα αυτά συντελούν στην αύξηση της τιμής του νερού, για τα λαϊκά νοικοκυριά, όπως απαιτεί η στρατηγική της ΕΕ, στο όνομα της εξοικονόμησης νερού, όπως συμβαίνει και με την Ενέργεια.
Η διαδικασία που ακολούθησε η κυβέρνηση, δηλαδή να μη γίνει καμία συζήτηση μέχρι να φτάσει το νομοσχέδιο στη Βουλή, δείχνει την ενοχή της σε αυτό το τερατούργημα. Δεν είναι θέμα «ανικανότητας», όπως υποστηρίζει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο οποίος επιδιώκει να συγκαλύψει ότι έχει την ίδια στρατηγική στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων που εκπορεύεται από τη συμφωνία όλων των αστικών Κομμάτων στην αντιλαϊκή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στους διάφορους κανονισμούς της για τις ιδιωτικοποιήσεις που, φυσικά, τις υλοποιούν όλες οι κυβερνήσεις.
Έχουν δέσμευση όλοι τους απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία υποκλίνονται! Το κυριότερο, όμως, είναι ότι ξεδιάντροπα στηρίζουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων για το κέρδος τους σε βάρος της λαϊκής ανάγκης για φτηνό, ποιοτικό και σε επάρκεια νερό, όπως και σε φτηνή ενέργεια με τη χρήση εγχώριων πηγών κ.ά.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, λοιπόν, προχωρά στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση του νερού που έχει ξεκινήσει από το 1992, διαδικασίες που έχουν ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια από τις κυβερνήσεις ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ν.Δ. και ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Η εμπορευματοποίηση δεν είναι κάτι νέο. Η λειτουργία των ΔΕΥΑ γίνεται στη λογική κόστους - οφέλους. Οι ΔΕΥΑ χρεώνονται με αστικό τιμολόγιο για τις ενεργειακές τους ανάγκες, ενώ στα τιμολόγιά τους μπαίνει ΦΠΑ 24%. Τα τιμολόγια ύδρευσης σε όλους τους δήμους έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, το δίκτυο συντηρείται πλημμελώς, ενώ είναι χρόνια η απαξίωση, από μεριάς των κυβερνήσεων, των υπηρεσιών ύδρευσης και των ΔΕΥΑ, με την υποχρηματοδότηση και τη μείωση του μόνιμου προσωπικού, τη διεύρυνση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, κ.ά.
Ίσως και αυτά τα κόμματα της αντιπολίτευσης που κυβέρνησαν λένε ότι σήμερα δεν έχει ιδιωτικοποιηθεί το νερό γιατί τα ίδια ευθύνονται για την ιδιωτικοποίησή του, όταν οδηγούσαν την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΔΑΘ στο χρηματιστήριο, όπως έγινε και με τη ΔΕΗ και με την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ που την ψήφισαν όλοι τους, αλλά και τα 15 αεροδρόμια κ.λπ.
Τα αστικά κόμματα (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) υποκριτικά διακηρύσσουν το δικαίωμα στο νερό και ταυτόχρονα υπερασπίζονται τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την απελευθέρωση της αγοράς των δημόσιων υπηρεσιών, υπερασπίζονται το υπερμνημόνιο - Ταμείο Ανάκαμψης, προαπαιτούμενο του οποίου αποτελεί και αυτό το νομοσχέδιο. Εμφανίζονται ως υπερασπιστές στον αγώνα των εργαζόμενων των ΔΕΥΑ ενώ την ίδια ώρα αποδέχονται την επιχειρηματική δράση, «έχουν βάλει το χέρι τους» για την ιδιωτικοποίηση του νερού.
Στους όψιμους υπερασπιστές των δημοσίων αγαθών συγκαταλέγονται και οι δημοτικές αρχές, τοπικοί παράγοντες κτλ. Χρειάζεται μεγάλη δόση υποκρισίας ώστε αυτοί που στηρίζονται και στηρίζουν κόμματα που ιδιωτικοποιούν από τους σιδηροδρόμους, μέχρι και τα ογκολογικά νοσοκομεία Παίδων, να εμφανίζονται ως υποστηρικτές των δημοσίων αγαθών. Αν δεν είναι έτσι, αλλά θεωρούν ότι το νερό ακόμη είναι αγαθό και όχι εμπόρευμα, τότε γιατί το παρέχουν στους δημότες με υψηλές χρεώσεις και υποβαθμισμένες υπηρεσίες και το κόβουν σε λαϊκά νοικοκυριά, όταν αδυνατούν οικονομικά να το πληρώσουν ;
Επίσης, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί τυχαίο ότι τέτοιες δηλώσεις στήριξης των δημόσιων αγαθών, έγιναν μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών για το έγκλημα στα Τέμπη. Είναι η οργή και η αγανάκτηση του λαού ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στο σύστημα που έχει σαν γνώμονά του το κέρδος, που τους αναγκάζει όλους, να φορέσουν το προσωπείο του προστάτη των δημοσίων αγαθών και να διαφοροποιηθούν στα λόγια από την κεντρική πολιτική που στηρίζουν.
Το αστικό κράτος, που λειτουργεί με τους ίδιους νόμους του κέρδους που λειτουργούν οι ιδιώτες και τα μονοπώλια συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον, αφού το ίδιο το κράτος κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να στηρίξει τις επενδύσεις και την κερδοφορία τους, θυσιάζοντας τις ανάγκες, την ασφάλεια, ακόμα και τη ζωή του λαού και είναι το ίδιο κράτος που με την ευκολία που ιδιωτικοποιεί τομείς της οικονομίας, με την ίδια ευκολία τους «επανακρατικοποιεί», για να μεταφέρει από άλλον δρόμο το κόστος στον λαό και να ξαναμοιράσει μετά την πίτα, αν χρειαστεί.
Οι επιπτώσεις από την ψήφιση του νομοσχεδίου της κυβέρνησης θα είναι να ακριβύνει το νερό, ακόμα μια φορά, για τα λαϊκά στρώματα και τους βιοπαλαιστές αγρότες, αφού θα φορτωθούν το επιπλέον κόστος εφαρμογής αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής.
Γι’ αυτό το ΚΚΕ, όχι μόνο το καταψήφισε, αλλά από την αρχή ζήτησε την απόσυρσή του. Γιατί το ΚΚΕ πρωταγωνιστεί τους αγώνες ενάντια στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πλήρη εμπορευματοποίηση του νερού και τις ιδιωτικοποιήσεις. Παλεύει για τη διασφάλιση φτηνού ελεγχόμενου ποιοτικού νερού για τον λαό, με την άμεση υλοποίηση των αναγκαίων έργων υποδομής, αύξηση των διαθέσιμων αποθεμάτων με κατάλληλα έργα για την εξασφάλιση της επάρκειας του χωρίς «χαράτσια» στην αγροτική παραγωγή.
Καλούμε και τον λαό να δυναμώσει την πάλη του για καμία αύξηση της τιμής του νερού, για δραστική μείωση των τιμολογίων, καμιά διακοπή νερού στα λαϊκά στρώματα, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με δικαιώματα, με ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, άμεση μονιμοποίηση των συμβασιούχων εργαζόμενων στις ΔΕΥΑ και κατάργηση των εργολάβων.
Αυτό που σήμερα απαιτείται είναι η πάλη για τη βελτίωση των συσχετισμών για τον λαό, με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ. Έτσι θα δυναμώσει η σύγκρουση με την αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου, με το πλαίσιο των δεσμευτικών Οδηγιών της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Έτσι θα δυναμώσει η οργανωμένη εργατική - λαϊκή πάλη, θα φωτιστεί ακόμα καλύτερα η προοπτική, θα αποκτήσουν οι εργαζόμενοι μεγαλύτερη αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση ότι μπορούν να αλλάξουν ριζικά την κατάσταση.
