H «Σούλα» χορηγός συνεδρίου για Brexit και Τραμπ

Σε διεθνές συνέδριο με αντικείμενο το πώς έχει μεταβληθεί ο κόσμος μετά το Brexit και την εκλογή του  Ντόναλντ Τραμπ, η παρουσία του πιο φημισμένου ελληνικού οίκου ανοχής ως χορηγού μοιάζει να είναι απολύτως ταιριαστή - οι συνειρμοί είναι προφανείς και σίγουρα το μήνυμα σαφές και δυνατό. Ο κόσμος όπου ζούμε μοιάζει όλο και περισσότερο με ένα τεράστιο «σπίτι», όσο αναδεικνύονται ακραίες δυνάμεις που αλλάζουν ανεξέλεγκτα όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα.

 

Το συνέδριο, μέρος ενός γενικότερου προγράμματος εκδηλώσεων ανά την Ελλάδα και τον κόσμο, έγινε στη Λάρισα και εκ των μεγάλων χορηγών ήταν η επιτυχημένη επιχείρηση αγοραίου έρωτα που έχει στήσει εδώ και μία δεκαετία στον Κάμπο η κυρία Χρυσούλα Αλευρίδου, γνωστή ως «κυρία Σούλα». 

 

Τα δύο, κορυφαία στο είδος τους «καταστήματα ηδονής», ο «Οίκος Εποχής Σούλα» και το «Villa Erotica», είχαν γίνει πανελληνίως γνωστά και από τη χορηγία που είχαν κάνει προ ετών στην ποδοσφαιρική ομάδα Βουκεφάλας της Λάρισας. Τότε είχαν... σπάσει τα τσιμέντα με την είδηση αυτή. Αφενός ήταν μια κορυφαίας έμπνευσης εμπορική κίνηση από την κυρία Σούλα (στα γήπεδα πηγαίνει μεγάλο μέρος των υποψήφιων πελατών της), αφετέρου όλο το σκηνικό εμπεριείχε ένα υποσυνείδητο μήνυμα για το πώς κατάντησε το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα - κανονικό μπορντέλο!  

 

Με τη χορηγία της στην πρόσφατη εκδήλωση, η κυρία Σούλα προσπάθησε να δώσει άλλο κύρος στις επιχειρήσεις της. Το διεθνές οικονομικό συνέδριο The Free Market Show διοργανώθηκε από το Austrian Economics Center, ινστιτούτο έρευνας και οικονομικών, σε συνεργασία με την ελληνικής προελεύσεως οργάνωση Youth Business Network.  Διεξάγεται για δέκατη συνεχή χρονιά και πραγματοποιείται σε 50 πόλεις σε Ευρώπη και Αμερική. Στην Ελλάδα ξεκίνησε από τη Λάρισα, για να συνεχιστεί σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κομοτηνή. 

 

Μια θεματική ενότητα του συνεδρίου, που ίσως κέντρισε το ενδιαφέρον της δαιμόνιας μαντάμ Σούλας, αφορούσε «την επιχειρηματικότητα, την αγορά εργασίας και τις ευκαιρίες που προκύπτουν μέσα από τις συνεχείς αλλαγές», με ομιλητές «επιτυχημένους επιχειρηματίες από όλο τον κόσμο, με πάθος και εμπειρίες, ικανές να εμπνεύσουν και να παρακινήσουν το κοινό». Παρότι θα μπορούσε να δώσει τα φώτα της και να μεταδώσει τον σπινθήρα του επιχειρείν, η ίδια δεν είπε πολλά.

 

Απέφυγε να μιλήσει. Αρκέστηκε στην οικονομική στήριξη του συνεδρίου. Δεν είναι η πρώτη φορά που η μικρή στο δέμας, αλλά άκρως επιτυχημένη επιχειρηματίας στέργει οικονομικά ανθρώπους και δραστηριότητες στην περιοχή της.Η μικροκαμωμένη φιγούρα της δεν προδίδει τη φλόγα, την αποφασιστικότητα και τις ικανότητες που κρύβει μέσα της. Ούτε καν την ιδιότητά της. Ξανθιά, περιποιημένη και ντυμένη απλά, τίποτε πάνω της δεν φαντάζει κραυγαλέο. Η 72χρονη κυρία Αλευρίδου είναι γιαγιά δύο εγγονών και ιδιαίτερα αγαπητή στους συντοπίτες της - ίσως με ελάχιστες εξαιρέσεις, αφού η ιδιότητά της ως ιδιοκτήτριας οίκων ανοχής για κάποιους προκατειλημμένους ανθρώπους παραμένει μη αποδεκτή.  

 

Η κυρία Σούλα, όπως τη φωνάζουν όλοι, έχει καταφέρει να σπάσει τα ταμπού προσφέροντας αφειδώς εκτός από τις σεξουαλικές υπηρεσίες της επιχείρησής της και αμέριστη κοινωνική βοήθεια: οικονομικά βοηθήματα σε άπορες οικογένειες, βιβλιοθήκες σε σχολεία, ενώ είναι και εθελόντρια αιμοδότρια! 

 

 

Η σαρκική απόλαυση συναντά το ερωτικό ντεκόρ στον «Οίκο Εποχής». Η φωτογραφία είναι του Reuters που στο παρελθόν έκανε ολόκληρο αφιέρωμα

 

 

 

Οίκοι ανοχής διεθνούς φήμης 

 

 

Τα δύο «σπίτια» που διαθέτει η επιχείρησή της στεγάζονται σε μια μεγάλη έκταση 27 στρεμμάτων. Πολλοί λένε ότι διαθέτουν άριστη οργάνωση και επίπεδο υπηρεσιών αντάξιο ίσως ανάλογων οίκων που εντοπίζει κανείς στο Βερολίνο («Αρτεμις» κ.λπ.)! Το συνολικό κόστος της επένδυσης έφτασε τα 4 εκατ. ευρώ και εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι του 2010 από την... πρωθιέρεια του σύγχρονου ελληνικού πορνό Τζούλια Αλεξανδράτου! Ηταν ο τρίτος μεγάλος «σεισμός» που σημειώθηκε στον θεσσαλικό κάμπο, μετά την εξέγερση του Κιλελέρ και το πρωτάθλημα της ΑΕΛ!  Τα φημισμένα καταστήματα «αγοραίας σαρκικής απόλαυσης», ο «Οίκος Εποχής Σούλα» και το «Villa Erotica», εφαρμόζουν και... εταιρική κοινωνική ευθύνη - πέραν του καθαυτού σκοπού των υπηρεσιών τους εννοείται: διαθέτουν χρήματα σε φιλανθρωπίες και άλλες χορηγίες.

 

 

 

Πίσω στα χωράφια 

 

 

Μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» η κυρία Αλευρίδου δείχνει να έχει στέρεη και τεκμηριωμένη άποψη για την... παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.  «Οι νέοι μας πρέπει να κοιτάξουν τον αγροτικό τομέα της χώρας. Μονάχα εκεί, στα χωράφια, μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη για τη χώρα», δηλώνει και συμπληρώνει: «Δουλειές σήμερα δεν υπάρχουν πολλές και πολλοί δεν πληρώνουν τους νέους. Ας αφήσουν τις πόλεις και να επιστρέψουν στις ρίζες τους και στα χωριά τους και να αναλάβουν τα χωράφια. Εγώ, για να ξέρετε, ό,τι αφορά τη νεολαία, ό,τι αφορά το επιχειρείν και τη νέα αγροτιά με αφορά και είναι και δικό μου». Διαβεβαιώνει δε ότι η ίδια θα βοηθήσει με κάθε τρόπο, όπως έκανε και με τη χορηγία στο συνέδριο.

«Ηταν μια προσφορά της κυρίας Αλευρίδου να είναι χορηγός στο συνέδριο. Αλλωστε είναι γνωστή στους τοπικούς κύκλους της Λάρισας για τις χορηγίες της και την κοινωνική της συνεισφορά. Εχει βοηθήσει σχολεία, τοπικές αθλητικές ομάδες και το συνέδριο αυτό είναι ιδιαίτερα δαπανηρό για να έρθουν ομιλητές από το εξωτερικό. Θεωρήσαμε, λοιπόν, ιδιαίτερα ευγενική την προσφορά της και την ευχαριστούμε για αυτό», δήλωσε στο «ΘΕΜΑ» ο κ. Νίκος Κωστόπουλος, εκ των διοργανωτών. Από τη μεριά της, η κυρία Ελευθερία Τζανακούλη, επίσης διοργανώτρια, τόνισε: «Γνωρίζαμε ότι μπορεί να υπήρχαν κάποιες αντιδράσεις στον τοπικό Τύπο και τις τοπικές επιχειρήσεις, ωστόσο θεωρήσαμε ότι, εφόσον θέλει να συνεισφέρει, θα τη δεχτούμε με μεγάλη μας χαρά. Το γεγονός, δε, πήρε μεγάλη δημοσιότητα, παραπάνω από όσο περιμέναμε, και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και το θεωρούμε θεμιτό». 

 

Η αφίσα του συνεδρίου δείχνει ξεκάθαρα τους χορηγούς

 

 

 

 

Δύσκολη ζωή 

 

Τα πέτρινα χρόνια της ζωής της έρχονται στο μυαλό της κυρίας Αλευρίδου, στο πλαίσιο της συζήτησης, και το ταξίδι βαθιά στη μνήμη της αναπόφευκτο. 

Η κυρία Σούλα δεν ξεχνά από πού ξεκίνησε, ούτε ψάχνει να βρει δικαιολογίες. Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Δεν είχε να φάει ούτε εκείνη, ούτε η τυφλή μητέρα της και το παιδί της. 

Οι αναμνήσεις αυτές, σαν μαστίγιο που χτυπούν στην πλάτη, της υπενθυμίζουν την πορεία της και γι' αυτό τον λόγο παρά τα χρήματα που έχει αποκτήσει δεν ξεχνά τον συνάνθρωπό της. Γι' αυτό άλλωστε και δέχτηκε αμέσως να γίνει ένας από τους χορηγούς της σημαντικής αυτής οικονομικής εκδήλωσης που είχε μεγάλη σημασία για τους διοργανωτές, που είναι νέα παιδιά. 

Γεννήθηκε στο Κιλκίς, οι ρίζες της οικογένειάς της όμως χάνονται βαθιά στις πόλεις του Πόντου. Οι γονείς της ήρθαν στην Ελλάδα επί Ελευθερίου Βενιζέλου και εγκαταστάθηκαν στο Κιλκίς. 

 

«Οι γονείς μου ήταν αντάρτες του ΕΛΑΣ. Ημουν από τα τέσσερα παιδιά το πιο μικρό. Μόλις με γέννησε η μητέρα μου Ειρήνη, ο πατέρας μου έφυγε και πέθανε στο Παραπέτασμα. “Καπετάν Τότο'' τον φωνάζαν γιατί στα ρώσικα ο Θεόδωρος λεγόταν Τότος. Δεκαεφτά ημερών και ήμουν ορφανή από πατέρα. Η μητέρα μου δούλευε όπου μπορούσε και εγώ από 11 ετών δούλευα υπηρέτρια σε σπίτια». Σε εκείνη την ηλικία γνωρίζει και τον πατέρα του παιδιού της. Ενα αγόρι 14 ετών του οποίου η οικογένεια ανήκε στους μαυραγορίτες, όπως θυμάται η κυρία Σούλα. «Η οικογένεια του άνδρα μου ήταν από το Κιλκίς, αλλά ήταν διαφορετικών πολιτικών απόψεων από τη δική μας. Ο πατέρας του μαυραγορίτης, ενώ ο δικός μου αντάρτης. Εμεινα στα 15 μου έγκυος και στα 18 μου χρόνια ο άνδρας μου πέθανε. Πώς να μπορέσω να μεγαλώσω μόνη ένα παιδί;». 

 

Κατέβηκε στη Θεσσαλονίκη και εργαζόταν παντού. Από καθαρίστρια σε σπίτια, αγρότισσα στα χωράφια μέχρι πλύστρα σε εργοστάσιο που μάζευε τα γυάλινα μπουκάλια αναψυκτικών, ενώ κάποια στιγμή πέρασε και από τη Siemens για να συναρμολογεί τηλέφωνα, αλλά χωρίς επιτυχία. «Είχα χοντρά χέρια από τα χωράφια και τα πλυσίματα και γι' αυτό δεν με πήραν», θυμάται και συνεχίζει: «Αρχές του '60 τα αδέλφια μου έχουν φύγει μετανάστες στη Γερμανία και λίγο καιρό μετά παίρνουν και την αδελφή μου εκεί, όπου γνώρισε τον άντρα της και τον παντρεύτηκε. Η μητέρα μου, όταν αποφυλακίστηκε από τις φυλακές ως πολιτική κρατούμενος που ήταν, προσπάθησε να με μεγαλώσει. Είχε όμως πρόβλημα στα μάτια και γρήγορα έμεινε τυφλή. Είχα φτάσει 27 ετών και δεν μπορούσα να στηρίξω την οικογένεια οικονομικά. Ολοι μού έλεγαν ότι είμαι πολύ όμορφη και έτσι μια μέρα αποφάσισα από μόνη μου να ασχοληθώ με το αρχαιότερο επάγγελμα. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα, αλλά η ανάγκη και η σκέψη ότι το παιδί μου δεν θα είχε να φάει με έκαναν να σκέφτομαι άλλα πράγματα όταν με ακουμπούσε κάποιος. Χόρτασα από έρωτες, έβγαλα πολλά χρήματα και δεν μετάνιωσα ποτέ γι' αυτό που έκανα. Αλλωστε στο επάγγελμά μας τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: κάνω αυτό, πληρώνομαι και τέλος». 

 

Τα τελευταία 40 χρόνια ζει στη Λάρισα σε ένα σπίτι που έχτισε το 2009, δίπλα ακριβώς στις μεζονέτες που στεγάζουν τον «Οίκο Εποχής», στον παράδρομο της Εθνικής, στον δρόμο για το Συκούριο. 

«Οι δουλειές σήμερα δεν πηγαίνουν τόσο καλά όπως παλιότερα», παραδέχεται η ίδια, «αλλά ποια δουλειά έχει κέρδη; Εγώ όμως πληρώνω χωρίς να χρωστάω και δεν έχω βγάλει τα λεφτά στο εξωτερικό». 

Τα «σπίτια» της συμπληρώνουν φέτος δέκα χρόνια και επικεφαλής πλέον είναι ο γιος της. 

 

 

 

Πηγή: protothema.gr