Η κακοκαιρία ανέδειξε για μία ακόμη φορά, με τον πιο τραγικό τρόπο, τις διαχρονικές ελλείψεις σε κρίσιμα έργα υποδομής: έργα πολιτικής προστασίας, αντιπλημμυρικής θωράκισης και ενίσχυσης της ανθεκτικότητας των τοπικών κοινωνιών
Η κακοκαιρία που έπληξε με σφοδρότητα τα νησιά του Αιγαίου – από την Πάρο, τη Μύκονο και τη Σύρο, έως τη Χίο, την Ικαρία, τη Σάμο, την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα - ανέδειξε για μία ακόμη φορά, με τον πιο τραγικό τρόπο, τις διαχρονικές ελλείψεις σε κρίσιμα έργα υποδομής: έργα πολιτικής προστασίας, αντιπλημμυρικής θωράκισης και ενίσχυσης της ανθεκτικότητας των τοπικών κοινωνιών.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι εικόνες από δρόμους-ποτάμια, πλημμυρισμένα σπίτια, παρασυρμένα οχήματα και κατεστραμμένες επιχειρήσεις θα είναι το νέο «φυσιολογικό» κάθε φορά που ξεσπά μια ισχυρή καταιγίδα. Πόσο μάλλον, σε μια εποχή που η κλιματική κρίση επιταχύνει και τα φαινόμενα που μέχρι χθες ήταν ακραία γίνονται πλέον όλο και συχνότερα.. Αυτή η εικόνα δεν τιμά καμία ευρωπαϊκή χώρα – και σίγουρα όχι την Ελλάδα λίγες εβδομάδες πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου.
Η προστασία των ανθρώπων, των υποδομών και της τοπικής οικονομίας – από τα νησιά ως την ενδοχώρα – δεν είναι πολυτέλεια. Είναι θεμέλιο κοινωνικής συνοχής και βιώσιμης ανάπτυξης. Και στον τουρισμό, δεν μπορούμε να μιλάμε για βιωσιμότητα χωρίς ανθεκτικότητα. Αν δεν ενισχυθεί η ασφάλεια των προορισμών, κινδυνεύει η εικόνα της χώρας και η ίδια η οικονομική τους βιωσιμότητα.
Σε αυτό το δραματικό σκηνικό υπεύθυνη είναι η Κυβέρνηση του κου Μητσοτάκη που μετέτρεψε το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας σε ένα εργαλείο «βιτρίνας» και παιχνίδι αναθέσεων. Αποτέλεσμα αυτού, η απώλεια πολύτιμου χρόνου και η μη υλοποίηση σημαντικών έργων αντιπλημμυρικής προστασίας και πολιτικής θωράκισης. Το ζητούμενο ήταν ανάκαμψη και ανθεκτικότητα. Αντ’ αυτού έχουμε μία χώρα έκθετη, με υποδομές που καταρρέουν, τοπικές κοινωνίες που δοκιμάζονται και έναν τουρισμό που απειλείται πριν καν ξεκινήσει η σεζόν.
