Η Ελλάδα έγινε φτωχότερη
Αληθινά συγκινημένος, νιώθω πως πρέπει να γράψω στον Τύπο της ιδιαίτερης Πατρίδας μου γι’ αυτόν τον ξεχωριστό άνθρωπο που μόλις χάσαμε...
Τον Κώστα Σημίτη τον γνώρισα από κοντά ως Δήμαρχος, τότε που είχε έλθει στην Ιεράπετρα:
Καμιά έπαρση. Με φανερό το ενδιαφέρον και "όλος αυτιά", αλλά χωρίς να "χαϊδεύει αυτιά", για τις προσπάθειές μας. Μακριά από μικροκομματικά τερτίπια. Με καίριες ερωτήσεις. Χωρίς λαϊκίστικες απαντήσεις. Λιγομίλητος. "Πυκνός". Καλλιεργημένος. Σοβαρός. Κέρδιζε αμέσως τον σεβασμό σου...
Έχοντας μάθει για την προσωπικότητά του ως επιστήμονα και ριψοκίνδυνου -όχι γιαλαντζί- αντιχουντικού αγωνιστή, αλλά και παρακολουθήσει την πορεία του ως κομματικού στελέχους και ως Υπουργού, τον βοηθήσαμε να εκλεγεί Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, σε αυτό το "δύσκολο" ιστορικό συνέδριο, τον Ιούνιο του 1996. Κι όσοι τον στηρίξαμε, δεν το μετανιώσαμε...
Ήταν αυτός που απέναντι στο "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", είχε θαρραλέα αντιτάξει το ιστορικά δικαιωμένο "Ναι στην Ευρώπη των Λαών - Όχι των μονοπωλίων".
Ήταν αυτός που απέναντι στην αντιμνημονιακή ανιστόρητη υστερία, είχε αντιπαραθέσει τη λογική και τον ρεαλισμό, μακριά από την υστερόβουλη ανοησία τού "για ό,τι κακό μάς συμβαίνει, μας φταίνε πάντα οι κακοί ξένοι"...
Έτσι, ήταν αυτός που στην Παράταξή του δύο φορές τον "έδιωξαν", χωρίς ποτέ, βέβαια, να καταφέρουν την απομάκρυνσή του από το Κίνημα του οποίου υπήρξε συνιδρυτής...
Τό 'λεγε η καρδιά του, που λέμε, και σε όλα τα επίπεδα...
Αυτός ήταν που δεν υποχώρησε μπροστά στη ...Χομεϊνική λαίλαπα για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες...
Όπως, σε τοπικό επίπεδο, δεν δίστασε να επιβάλει, με σκληρά έστω λόγια κόντρα στους φωνακλάδες μόνιμους ΟΧΙ-τζήδες, τον σταθμό του Αθερινόλακκου, που χωρίς αυτόν, για πολλά χρόνια θα λέγαμε το ρεύμα ...ρευματάκι...
Ήταν αυτός που προώθησε και ολοκλήρωσε δύσκολα έργα τεράστιας αναπτυξιακής σημασίας για τη Χώρα, ο μεταρρυθμιστής που διόρθωσε τα οικονομικά Της κι έβαλε την Ελλάδα στον πυρήνα των ισχυρών Ευρωπαϊκών κρατών, με το ευρώ.
Ήταν αυτός που κατάφερε την απίθανη ένταξη της διχοτομημένης Κύπρου μας στην Ε.Ε...
Είχα την τύχη να ζήσω αυτήν την ανθηρή για την Ελλάδα περίοδο και να βλέπω, υπερήφανος, την αναβάθμισή Της στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο...
Τον θυμάμαι, τον εκσυγχρονιστή, εργατικό Πρωθυπουργό μας, όταν μας είχε καλέσει στο Μαξίμου, ως νέους Ευρωβουλευτές, το 1999...
Θαρρώ πως ακόμα ακούω τη βασική οδηγία του: Θα δουλεύετε για τον Λαό, με την Ελλάδα μας και την Ευρώπη μας στο μυαλό σας...
Ο αληθινός Ευρωπαϊστής ή, μάλλον, Ευρωπαίος, ο πραγματικός Δημοκράτης Σοσιαλιστής...
Τον θυμάμαι σε προεκλογική περιοδεία στριμωγμένο μέσα σ’ ένα πούλμαν...
Τον θυμάμαι, ενώ καθόμασταν δίπλα σε αεροπλάνο, να μου μιλάει σαν να είχαμε υπηρετήσει μαζί στον στρατό - άλλη γεύση αυτός ο άνθρωπος...
Τον είχε ανάγκη ο Τόπος, έναν τέτοιο Πολιτικό, μια σεμνή προσωπικότητα που υπηρετούσε την Κοινωνία με πάθος, πάντα πολιτικά πολιτισμένος, οραματιστής, απίστευτα μεθοδικός και αδιαμφισβήτητα παραγωγικός... Έστω κι αν, κάποιες φορές, τον εξέθεταν "αναγκαστικοί", λόγω κόμματος, συνεργάτες... Έστω κι αν δεν κατάφερε να διορθώσει εγκαίρως, τότε με τον Τάσο Γιαννίτση, το, επώδυνα αποδεδειγμένα πια, υπονομευτικό της οικονομίας μας ασφαλιστικό σύστημα - ας όψονται οι κακομαθημένοι αλλά πανίσχυροι συνδικαλισταράδες μας...
Υπήρξε ένας από τους Μεγάλους Έλληνες και γράφω με την καρδιά μου γι’ αυτόν, χωρίς, πιστεύω, τον κίνδυνο να λεχθεί πως το κάνω επειδή με τίμησε προσωπικά, αφού η εκτίμησή μου και η στήριξή μου είχαν εκδηλωθεί δημοσίως και ποικιλοτρόπως πολύ νωρίς, σε τελείως ανύποπτο χρόνο...
Δυστυχώς, με το ξεκίνημά του ο καινούργιος χρόνος μας επιφύλαξε τη μεγάλη θλίψη της απώλειας του Κώστα Σημίτη, που έφυγε ξαφνικά και ήρεμα, έτσι που σίγουρα κι ο ίδιος θα το ήθελε...
«Ορφανέψαμε», όπως με μια λέξη τα είπε όλα ένας φίλος, γνωστός εξαίρετος αρθρογράφος, ο Δημήτρης Ψυχογιός...
Τελικά, είναι πάρα πολλοί, στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη, όσοι τον βλέπουν ως τον καλύτερο Πρωθυπουργό μας της Μεταπολίτευσης...
Δύσκολο να τους αντικρούσεις...
Μ.Ι.Μ.
Υ.Γ.: Υπάρχουν τόσοι δρόμοι στην πόλη μας με ονόματα πολιτικών... Επιβεβλημένο, πιστεύω, και ένας για τον Κώστα Σημίτη.
