Με νέους πολιτικούς συσχετισμούς θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις του μέλλοντος η Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών, που ανέδειξαν τις έντονες ιδεολογικές και κοινωνικές αντιφάσεις που εκκολάπτονται τα τελευταία χρόνια στα κράτη-μέλη εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Ουδείς μπορεί αυτήν τη στιγμή να προκαταβάλει την εξέλιξη των γεγονότων, και δη των αποφάσεων που θα ληφθούν σε ανώτατο επίπεδο, πόσο μάλλον να σκιαγραφήσει τα επόμενα βήματα που θα καθορίσουν και τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική.
Η ανάδειξη προσώπων που ουδεμία σχέση έχουν με τον αγροτικό τομέα δεν αποτελεί βέβαια πρωτοτυπία στην Ευρώπη. Ούτε όμως και το διακύβευμα που αφορά τη νέα προγραμματική περίοδο έως το 2027 κατάφερε να λειτουργήσει ως ισχυρό κίνητρο για τους άμεσα ενδιαφερόμενους Ευρωπαίους παραγωγούς, προκειμένου να προσέλθουν στην κάλπη με πιο στοχευμένες επιλογές.
Αυτό, εξάλλου, καταδεικνύουν τα αποτελέσματα της κάλπης στην Ελλάδα, που καθρεφτίζουν ουσιαστικά την πολιτική εσωστρέφεια των ψηφοφόρων, παρά την ανάγκη να ακουστεί η φωνή των πολιτών στην Ευρώπη. Ίσως έτσι να ερμηνεύεται η εκλογή ενός υπόδικου ή ενός τηλεπαρουσιαστή πρώην βουλευτή.
Βέβαια, κατά την προεκλογική περίοδο, οι προτάσεις των υποψηφίων για τα ευρωπαϊκά θέματα, πλην ελάχιστων περιπτώσεων, που κλήθηκαν να μιλήσουν συγκεκριμένα, συζητήθηκαν από ελάχιστα έως καθόλου.
Ευρωβουλή
Κυρίαρχη παραμένει η κοινοβουλευτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, παρά το γεγονός ότι έχασε αρκετές έδρες σε σχέση με το 2014.
Ακολουθεί το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών, επίσης με σημαντικές απώλειες. Κερδισμένη βγήκε η Ομάδα των Φιλελευθέρων, που έχει διπλασιάσει σχεδόν τις έδρες της, ειδικά μετά την ένταξη στους κόλπους της των ευρωβουλευτών του κόμματος του Γάλλου προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν. Η έκπληξη των εκλογών είναι η Ομάδα των Πρασίνων, που αύξησε τις έδρες της. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Γερμανία οι Πράσινοι τερμάτισαν δεύτεροι, με 21%, μπροστά από τους Σοσιαλδημοκράτες.
Κι ενώ αποδυναμωμένη είναι η ομάδα της Αριστεράς, οι ευρωσκεπτικιστές και οι ακροδεξιοί λαϊκιστές σημείωσαν άνοδο μετά τη νίκη των Λεπέν, Σαλβίνι και Φάρατζ. Παρά την ενίσχυσή τους στις ευρωεκλογές, εθνικιστές, λαϊκιστές, ευρωσκεπτικιστές και ευρωφοβικοί παραμένουν διαιρεμένοι και προς το παρόν φαίνεται ότι θα έχουν μεγάλες δυσκολίες να συγκροτήσουν μία συμπαγή αντιπολίτευση.
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί και το πρόσωπο που τελικά θα επιλεγεί στη θέση του επιτρόπου Γεωργίας. Η θητεία του Φιλ Χόγκαν οδεύει στο τέλος της, και ήδη οι μνηστήρες ακούγονται παρασκηνιακά. Εμμέσως εξέφρασε το ενδιαφέρον του ο Λετονός αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόβσκις, μέλος του Λαϊκού Κόμματος, ο οποίος σε συνέντευξή του δήλωσε ότι σχεδιάζει να ασχοληθεί με τα θέματα που αφορούν τον προϋπολογισμό της ΕΕ, τα κονδύλια και την ΚΑΠ.
ΚΑΠ
Η νέα σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου δεν αφήνει πολλά περιθώρια ανάλυσης για το μέλλον της ΚΑΠ. Από τη μία βρίσκονται οι Πράσινοι, οι οποίοι αν και αντιπροσωπεύουν το αίτημα των ευαισθητοποιημένων πολιτών για να αντιμετωπιστεί η Κλιματική Αλλαγή, δεν είναι εξίσου δημοφιλείς σε γεωργούς και κτηνοτρόφους.
Ο Sven Giegold, υποψήφιος των Πρασίνων στη Γερμανία, που διπλασίασε τη δύναμή του στο 20% σε σύγκριση με το 2014, έχει μιλήσει ανοιχτά για την περικοπή των επιδοτήσεων στον αγροτικό τομέα, προκειμένου να απορροφηθούν σε δράσεις για τον έλεγχο των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, αλλά και στην προώθηση της λεγόμενης οικολογικής γεωργίας.
Αν και η πρόταση της Κομισιόν για τη νέα ΚΑΠ περιλαμβάνει σαφή στροφή σε περισσότερες φιλοπεριβαλλοντικές δράσεις, θα βρεθεί στο μικροσκόπιο των Πρασίνων, οι οποίοι θα έχουν αναμφισβήτητα ρυθμιστικό ρόλο.
Από την άλλη, η αυξημένη, αν και όχι ομογενοποιημένη, δύναμη των ευρωσκεπτικιστών και των ακροδεξιών δεν αποκλείεται ακόμη να επαναφέρει στο προσκήνιο το θέμα της εθνικοποίησης της ΚΑΠ, που αναμένεται να λειτουργήσει εις βάρος πολλών κρατών – μελών, μεταξύ αυτών και της Ελλάδας.
Και εδώ είναι το κρίσιμο σημείο, αφού στο μεταξύ θα πρέπει να συμφωνηθεί και ο νέος προϋπολογισμός της ΕΕ. Όταν το 2017 συνολικά δέκα κράτη – μέλη τροφοδοτούσαν κυρίως τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, πώς θα τοποθετηθούν τώρα, με βάση τους νέους πολιτικούς συσχετισμούς;
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί και το πρόσωπο που τελικά θα επιλεγεί στη θέση του επιτρόπου Γεωργίας. Η θητεία του Φιλ Χόγκαν οδεύει στο τέλος της, και ήδη οι μνηστήρες ακούγονται παρασκηνιακά. Εμμέσως εξέφρασε το ενδιαφέρον του ο Λετονός αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόβσκις, μέλος του Λαϊκού Κόμματος, ο οποίος σε συνέντευξή του δήλωσε ότι σχεδιάζει να ασχοληθεί με τα θέματα που αφορούν τον προϋπολογισμό της ΕΕ, τα κονδύλια και την ΚΑΠ.
Οι πιο κακεντρεχείς βέβαια λένε ότι το βασικό του πλεονέκτημα είναι ότι προέρχεται από μικρό κράτος της Ένωσης.
Σημαντικές ημερομηνίες
✱ 20-21 Ιουνίου: Σύνοδος κορυφής στις Βρυξέλλες, όπου οι ηγέτες της ΕΕ θα πρέπει να αποφασίσουν τον διορισμό των πλέον υψηλόβαθμων Ευρωπαίων αξιωματούχων (πρόεδρο Κομισιόν, επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου)
✱ 1 Ιουλίου: Ολοκληρώνεται η όγδοη θητεία του Ευρωκοινοβουλίου.
✱ 2 Ιουλίου: Το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συγκροτείται σε Σώμα.
✱ 15-18 Ιουλίου: Οι ευρωβουλευτές θα ψηφίσουν για τον νέο πρόεδρο της Επιτροπής που θα προτείνουν τα κράτη-μέλη.
✱ Σεπτέμβριος-Οκτώβριος: Διαδικασία εκλογής των επιτρόπων.
Σκληρό παζάρι για τον πρόεδρο
Σε αναμέτρηση για σκληρά νεύρα αναμένεται να εξελιχθούν τις επόμενες ημέρες οι διαπραγματεύσεις για τον νέο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με τη Γερμανία να συγκρούεται ανοιχτά με τη Γαλλία, η οποία διαμορφώνει μέτωπο συμμαχιών.
Η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, στηρίζει τον συμπατριώτη της, Μάνφρεντ Βέμπερ, και δεν φαίνεται διατεθειμένη να υποχωρήσει, με το επιχείρημα ότι το κόμμα της (CDU) παραμένει η ισχυρότερη δύναμη.
Από την πλευρά του, ο Εμμανουέλ Μακρόν αρνείται τον αυτοματισμό στην εφαρμογή της αρχής του Spitzenkandidat, σύμφωνα με την οποία ο υποψήφιος της μεγαλύτερης Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΕΕ μετά τις εκλογές θα διαδεχθεί τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, και απορρίπτει τον Βαυαρό υποψήφιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Την υποψηφιότητα Βέμπερ απορρίπτει επίσης, δημόσια, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, Αντόνιο Κόστα, αλλά και οι ομάδες των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, των Φιλελευθέρων και των Πρασίνων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Για τον Μακρόν, υποψηφιότητες όπως της Δανέζας Μαργκρέτε Βεστάγκερ, του Γάλλου Μισέλ Μπαρνιέ και του Ολλανδού Σοσιαλδημοκράτη Φρανς Τίμερμανς, είναι πιο κατάλληλες.
Ωστόσο, ο ίδιος αρκέστηκε να δηλώσει ότι επιθυμεί δύο γυναίκες και δύο άνδρες με ισχυρές προσωπικότητες να ηγηθούν της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα επόμενα πέντε χρόνια, χωρίς να κατονομάσει υποψηφίους που υποστηρίζει.
ypaithros.gr