Συνέντευξη του Πρωθυπουργού στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη
«Ήταν η στιγμή που η χώρα ήρθε αντιμέτωπη, με διαχρονικές αμαρτίες. Μια τραγωδία, η οποία δε θα έπρεπε ποτέ να είχε συμβεί», επεσήμανε ανάμεσα σε άλλα ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη, που είναι και η πρώτη μετά το δυστύχημα στα Τέμπη.
Απαντώντας στη συνέχεια σε μια σειρά από ερωτήματα για την τραγωδία στα Τέμπη που έστειλαν στην εκπομπή νέοι άνθρωποι που επέβαιναν στο τρένο, μεταξύ αυτών ο Άγγελος Τσιαμούρας από την Ιεράπετρα.
Αποσπάσματα από την συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Σταύρο Θεοδωράκη στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές»:
Σταύρος Θεοδωράκης: Καλησπέρα κ. Πρόεδρε.
Κυριάκος Μητσοτάκης: Καλησπέρα κ. Θεοδωράκη.
Στ. Θεοδωράκης: Φοβάμαι ότι δεν ήταν η «κακιά στιγμή». Ήταν η στιγμή που η χώρα «συγκρούστηκε» με τις αμαρτίες της.
Κυρ. Μητσοτάκης: Ήταν η στιγμή που η χώρα ήρθε αντιμέτωπη, όπως σωστά λέτε, με διαχρονικές αμαρτίες. Μια τραγωδία, η οποία δε θα έπρεπε ποτέ να είχε συμβεί. Είναι αδιανόητο να σκεφτόμαστε ότι στην Ελλάδα του 2023 μπορεί να βρίσκονται δύο τρένα στην ίδια γραμμή, σε αντίθετη φορά και κανείς να μην το έχει αντιληφθεί. Και πιστεύω ότι όλοι οι πολίτες έχουν -μέσα στον θυμό και στην οργή τους- αντιληφθεί ότι στο ατύχημα αυτό συμπυκνώνονται παθογένειες πολλών δεκαετιών τις οποίες όμως έχουμε μία υποχρέωση πια, δραστικά, να αντιμετωπίσουμε.
Στ. Θεοδωράκης: Και ειδικά εσείς που έχετε τέσσερα χρόνια στην ηγεσία αυτής της χώρας.
Κυρ. Μητσοτάκης: Κι αυτό κάνει, αν θέλετε, και τη δική μου προσωπική ευθύνη για αυτό το οποίο έγινε, ακόμα πιο βαριά.
Στ. Θεοδωράκης: Θέλω να δώσω προτεραιότητα σε κάποια ερωτήματα που μου στείλανε παιδιά που ήταν στο τρένο. Ευδοκία Τσαγκλή, σύμβουλος επικοινωνίας, ήταν στο τρένο: «Αν ήμουν κόρη σας κ. Πρωθυπουργέ και μετά από αυτό που έπαθα, σας έλεγα πως φοβάμαι και θέλω να αλλάξω χώρα, τι θα με συμβουλεύατε;».
Κυρ. Μητσοτάκης: Καταρχάς είδα την εκπομπή την οποία κάνατε κ. Θεοδωράκη και είδα αυτά τα οποία είπε δημόσια η Ευδοκία, με πολύ θάρρος, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά. Θα έλεγα στην Ευδοκία η οποία έχει ηλικία -απ' ό,τι κατάλαβα λίγο μεγαλύτερη από τη μεγαλύτερη μου κόρη- ότι έχει κάθε λόγο να είναι θυμωμένη, να φοβάται, να ανησυχεί. Δε γίνεται σήμερα ένα νέο παιδί να μπαίνει στο τρένο και να αισθάνεται ότι μπορεί να του συμβεί κάτι τόσο τραγικό. Θα της έλεγα όμως ότι πρέπει τελικά να επιμείνει. Να βάλει και αυτή πλάτη για να αλλάξει αυτή η χώρα.
Στ. Θεοδωράκης: Άγγελος Τσιαμούρας, φοιτητής, συμπατριώτης μας: «Μετέχω από την πρώτη στιγμή στις διαμαρτυρίες. Όχι κάτω από κομματικά λάβαρα. Ποιος ακούει τα συνθήματά μας, εκτός από την αστυνομία που μας παρακολουθεί;»
Κυρ. Μητσοτάκης: Πάντως εγώ τα άκουσα και μάλιστα θυμάμαι ότι ο Άγγελος είπε κιόλας ότι διαδηλώνει ως «περήφανος Έλληνας». Και είπε και κάτι ακόμα ο Άγγελος -το οποίο το βρήκα εξαιρετικά ώριμο για ένα παιδί 20 ετών- ότι πρέπει να αλλάξουν όλα στη χώρα, αλλά πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς. Όλοι μαζί πρέπει να αλλάξουμε, δεν είναι μόνο θέμα ηγεσίας, η οποία προφανώς έχει την πρώτιστη ευθύνη να διασφαλίσει την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών. Μπορώ να διαβεβαιώσω τον Άγγελο ότι τα συνθήματα των νέων παιδιών που βγήκαν και διαδήλωσαν ειρηνικά, πάντως εγώ τα άκουσα και πιστεύω τα άκουσαν και πολλοί άλλοι.
Στ. Θεοδωράκης: Μάλιστα. Στέργιος Μιναέμης, προγραμματιστής: «Γιατί η Πολιτεία δεν βοήθησε κανέναν από τους πληγέντες τις πρώτες κρίσιμες ώρες; Από ρούχα μέχρι εισιτήρια για να επιστρέψουμε στα σπίτια μας» και το λέει και ο Άγγελος αυτό! Ότι στις πιο δύσκολες στιγμές, η πολιτεία τους άφησε στο έλεος της καταστροφής. Δεν υπήρχε σχέδιο αντίδρασης στη Λάρισα.
Κυρ. Μητσοτάκης: Επιτρέψτε μου εκεί να διαφωνήσω λίγο λέγοντας ότι μέσα από αυτή τη τραγωδία -τουλάχιστον- ανεδείχθη η δυνατότητα του κρατικού μηχανισμού να αντιδράσει γρήγορα και να αντιμετωπίσει το κατεπείγον. Και το κατεπείγον εκείνη τη στιγμή, είναι να σώσουμε ζωές.
Στ. Θεοδωράκης: Λέτε... Μιλάτε για την ΕΜΑΚ;
Κυρ. Μητσοτάκης: Μιλάω για την ΕΜΑΚ. Μιλάω για τα ασθενοφόρα. Μιλάω για το νοσοκομείο της Λάρισας, το οποίο άνοιξε μέσα σε δύο ώρες για να υποδεχτεί τραυματίες. Αυτή είναι η προτεραιότητα εκείνη τη στιγμή. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι άνθρωποι, τα νέα παιδιά που βρέθηκαν στο μοιραίο αυτό βαγόνι -στα βαγόνια τα πρώτα- και είδαν με τα μάτια τους αυτή την τραγωδία να εξελίσσεται, θα πρέπει να το διαχειριστούν με τη δικιά μας υποστήριξη. Αλλά το πρώτο μας μέλημα εκείνη τη στιγμή, ήταν να σώσουμε ανθρώπινες ζωές και βέβαια μετά δυστυχώς η εξαιρετικά μακάβρια αποστολή του εντοπισμού των σορών, της ταυτοποίησής τους, ώστε να μπορούν αυτές να αποδοθούν στις οικογένειές τους για να κηδευτούν.
Στ. Θεοδωράκης: Μιχάλης Κλάψης, φοιτητής Εμπορικού Ναυτικού. Ξέρετε υπάρχει μια παραφιλολογία για το εμπορικό τρένο και παρότι έχω μία πρώτη απάντηση με βάση τις δικές μας έρευνες θα ήθελα να το κάνω το ερώτημα: «Τι περιείχε το εμπορικό τρένο;». Δηλαδή η μεγάλη φωτιά είχε σχέση με την ουσία, με τα υλικά που μετέφερε;
Κυρ. Μητσοτάκης: Καμία. Το γνωρίζουμε αυτό πια με βεβαιότητα. Γνωρίζουμε ακριβώς τι μετέφερε το εμπορικό τρένο. Δεν υπήρχε τίποτα εύφλεκτο. Η σύγκρουση ήταν τόσο βίαιη και τόσο σφοδρή που προκάλεσε, αυτό μας λένε οι ειδικοί, μία πρώτη ανάφλεξη και προφανώς στη συνέχεια υπήρχαν εύφλεκτα υλικά -λάδια- τα οποία πήρανε φωτιά όταν έγινε η σύγκρουση. Άρα, σε αυτό θέλω να το απαντήσω κατηγορηματικά γιατί ξέρετε -όχι μόνο στη χώρα μας- πια παντού ευδοκιμούν οι θεωρίες συνωμοσίες. Δεν υπήρχε τίποτα ύποπτο στην εμπορική αμαξοστοιχία.
Στ. Θεοδωράκης: Το λένε και οι σιδηροδρομικοί, αλλά ήθελα να το βεβαιώσετε και εσείς. Δημήτρης Κωσταρέλος, φοιτητής Γεωπονίας: «Το τρένο συνδυάζει για εμάς οικονομική μετακίνηση με μια αίσθηση ελευθερίας και περιπλάνησης. Μετά τα Τέμπη, όλα αυτά σαρώθηκαν. Σε πόσους μήνες, πόσα χρόνια θα ζήσουμε ξανά ένα ανέμελο, χωρίς φόβο, ταξίδι;»
Κυρ. Μητσοτάκης: Θα πάρει χρόνο. Θα πάρει χρόνο, διότι... Όχι για να ξαναλειτουργήσουν τα τρένα. Το πρώτο μέλημα από την πρώτη στιγμή ήταν να εξασφαλίσουμε ως κυβέρνηση ότι τα τρένα θα επαναλειτουργήσουν με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια. Αλλά θα πάρει καιρό να αισθανθούμε πάλι ανέμελοι μπαίνοντας στο τρένο και πρέπει να σας πω ότι αυτό το οποίο αισθανθήκαμε όλοι σε αυτή τη τραγωδία, είναι ότι θα μπορούσε να συμβεί σε εμάς. Θα μπορούσε να συμβεί στα παιδιά μας. Η κόρη μου έχει πάρει αυτό το συγκεκριμένο δρομολόγιο, Αθήνα - Θεσσαλονίκη, όπως όλοι μπορούσαμε να δούμε τους εαυτούς μας, τους συγγενείς μας, τους φίλους μας, τα νέα παιδιά, τις οικογένειές μας, τα παιδιά μας ανάμεσα στα θύματα αυτής της τραγωδίας.
