Τι είπε ο Σ. Σιγουράκης, οικονομολόγος & υπεύθυνος της Golden Farm, για την καλλιεργητική σεζόν που πέρασε, την αύξηση του κόστους στην καλλιέργεια και οι συμβουλές που έδωσε στους παραγωγούς
Ο Σπύρος Σιγουράκης, Οικονομολόγος και εκπρόσωπος της Golden Farm, μίλησε στον Ηχώ 99,8 και έκανε έναν απολογισμό της κύριας καλλιεργητικής σεζόν δίνοντας μία εικόνα για το που κινήθηκαν οι μέσες τιμές που πούλησαν οι παραγωγοί της Ιεράπετρας τα προϊόντα τους.
Ο κ. Σιγουράκης μας ενημέρωσε ότι οι τιμές αφορούν προϊόντα που δημοπρατήθηκαν στην Golden Farm από καλλιέργειες που ξεκίνησαν τον Οκτώβριο και τελείωσαν τους μήνες Μάιο-Ιούνιο. Ξεκινώντας, μίλησε για το μέσο όρο τιμών της μεγαλόκαρπης ντομάτας οι οποίες κυμάνθηκαν από 0,52 λεπτά μέχρι 1,27€. Υπήρχε παραγωγός που έχει πάρει μέσο όρο τιμών 0,52 λεπτά, παραγωγός με μέσο όρο τα 0,62 λεπτά, 0,66 λεπτά, 0,83 λεπτά, 0,97 λεπτά και παραγωγός με μέσο όρο τιμών 1,27€. Η ντομάτα ήταν ένα προϊόν με μεγάλο εύρος τιμών γεγονός που οφείλεται στα πολλά υβρίδια και ιδιαίτερα στην ποιότητα και την ποσότητα ανάλογα με την περίοδο συγκομιδής. Εάν δηλαδή ένας παραγωγός είχε σταθερά καλή ποιότητα και μεγάλη ποσότητα προϊόντων σε όλη την καλλιεργητική περίοδο, αυτό ανέβαζε το μέσο όρο. Οι καλλιεργητικές πρακτικές παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο καθώς τα προϊόντα που είχαν καλύτερη ποιότητα κατάφεραν να πωληθούν σε καλύτερες τιμές.
Στο βελανίδι παρατηρήθηκαν ακόμα μεγαλύτερες διακυμάνσεις καθώς έχουμε παραγωγό που έχει πουλήσει τα προϊόντα του με μέσο όρο τιμής το 1,24€, παραγωγό με 1,74€ και παραγωγό που πούλησε με μέσο όρο τιμής τα 2,16€. Τα έξοδα ειδικά για την καλλιέργεια του βελανιδιού είναι μεγάλα και έτσι λόγω και της μεγάλης ποσότητας προϊόντων που υπήρχε φέτος αρκετοί παραγωγοί δυσκολεύτηκαν.
Το αγγούρι ήταν ένα πολύ σημαντικό προϊόν για την φετινή χρονιά και αφορά κατεξοχήν τις εξαγωγές με τον μέσο όρο τιμής του να κυμαίνεται από 0,78 λεπτά έως 1,15€. Το αγγούρι είναι ένα προϊόν που τα τελευταία χρόνια έχει αρκετές διεξόδους σε αγορές του εξωτερικού και έτσι δημιουργείται ζήτηση. Η αγορά της Ισπανίας παίζει επίσης σημαντικό ρόλο καθώς εμείς ερχόμαστε να καλύψουμε μία περίοδο από Δεκέμβριο μέχρι Φεβρουάριο όταν η Ισπανία είναι εκτός καλλιέργειας. Οι τιμές φέτος κυμάνθηκαν σε χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με πέρυσι που ήταν μία πολύ καλή χρονιά.
Το αγγουράκι κνωσού αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα την φετινή χρονιά και οι τιμές του κυμάνθηκαν από 0,62 λεπτά μέχρι 0,90 λεπτά. Υπήρχε άνοδος της τιμής του μόνο σε περιόδους που υπήρχαν παραγγελίες μέσω εξαγωγών ή κάποιων σουπερ μάρκετ του εσωτερικού. Σε γενικές γραμμές όμως αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες σε πολλές περιόδους γιατί, λόγω και της υπερπροσφοράς προϊόντων, υπήρξε χαμηλότερη ζήτηση, με αποτέλεσμα να μένουν πολλές φορές αδιάθετα προϊόντα. Το μεγάλο αγγούρι έχει καθιερωθεί στην συνείδηση του καταναλωτή. Το αγγούρι κνωσού είναι ένα προϊόν που κινείται κατά περιόδους σε εξαγωγή αλλά δεν έχει σταθερά προγράμματα εξαγωγών ώστε να δίνεται η δυνατότητα στους παραγωγούς να διαθέτουν κάθε εβδομάδα τα προϊόντα τους.
Η πιπεριά κέρατο έχει τα τελευταία χρόνια την δικιά της πορεία στην τοπική αγορά. Φέτος, λόγω των καιρικών συνθηκών δεν είχε πολύ καλή ποιότητα και έτσι ο μέσος όρος τιμής ανά παραγωγό κυμάνθηκε από 1,04€ έως 1,26€. Καθώς αποτελεί εξαγώγιμο προϊόν και υπήρχαν αρκετά προγράμματα όλο το χρόνο κατάφεραν να διατεθούν σημαντικές ποσότητες στην αγορά του εξωτερικού.
Πολλοί παραγωγοί πιπεριάς φλωρίνης δεν έμειναν ευχαριστημένοι φέτος, με τις τιμές πώλησης να κυμαίνονται από 1,40€ μέχρι 1,43€. Σε αυτή την κατηγορία προϊόντος δεν έχουμε μεγάλη διακύμανση στις τιμές καθώς διατίθεται σε μαζικές πωλήσεις με συγκεκριμένες τιμές. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και η φλάσκα η κουπάτη για την οποία οι τιμές κυμάνθηκαν από 1,19€ έως 1,22€.
Ένα άλλο προϊόν το οποίο παρουσίασε διακύμανση στις τιμές του μέσα στην χρονιά είναι η πιπεριά ντολμάς κουπάτος ο οποίος κυμάνθηκε από 1,20€ μέχρι και 1,41€ και υπήρχαν παραγωγοί που πήραν μέσο όρο τιμής 1,25€ και άλλοι 1,31€.
Η μαύρη μελιτζάνα ήταν ένα πιο σταθερό προϊόν καθώς υπήρχαν παραγωγοί που πούλησαν την παραγωγή τους με μέσο όρο τιμής 0,82 λεπτά, παραγωγοί που πήραν 0,84 λεπτά και παραγωγοί με 0,86 λεπτά. Η τιμή της, πέρα από μία εβδομάδα μέσα στο χρόνο, δεν κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα, αλλά υπήρχε μία σταθερότητα στη ζήτησή της.
Στην τσακώνικη μελιτζάνα υπήρχε διαφοροποίηση στην τιμή καθώς υπήρχε παραγωγός που πούλησε με μέσο όρο τιμής 1,00€ και παραγωγός με 1,30€. Σε αυτό το προϊόν προφανώς ο παραγωγός αντιμετώπισε πρόβλημα με την ποιότητα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εξοικονομήσει περισσότερα χρήματα από την πώλησή του.
Τέλος, τα καυτερά είχαν τιμή πώλησης τα 0,09 λεπτά το κομμάτι. Όσο υπήρχαν εξαγωγές είχαν ζήτηση αλλά υπήρχαν και περίοδοι με μηδενική ζήτηση, με αποτέλεσμα να μένουν πολλές ποσότητες αδιάθετες.
Σε γενικές γραμμές, η φετινή χρονιά ήταν μία δύσκολη χρονιά, σχολίασε ο κ. Σιγουράκης. Οι κλιματολογικές συνθήκες σε συνδυασμό με σημαντικές αρρώστιες δημιούργησαν αυξημένα έξοδα παραγωγής και αρκετοί παραγωγοί δεν μπόρεσαν είτε να πάρουν την προβλεπόμενη ποσότητα προϊόντων είτε να πουλήσουν το σύνολο της παραγωγής τους σε τέτοια τιμή που να τους βοηθάει να αντιμετωπίσουν τα έξοδα και της επόμενης καλλιεργητικής σεζόν. Ο λόγος που πολλοί παραγωγοί δυσκολεύτηκαν φέτος ήταν η κακή ποιότητα και η έλλειψη ποσότητας. Η τιμή πώλησης είναι μόνο ένα νούμερο και πρέπει πάντα να πολλαπλασιάζεται με την ποσότητα που παράγει ένας παραγωγός. Ο κ. Σιγουράκης πιστεύει ότι σε μία δύσκολη καλλιεργητική σεζόν όπως ήταν η φετινή, θα υπάρχουν πολλοί παραγωγοί που θα βρουν δύσκολα την απαραίτητη οικονομική στήριξη ώστε να μπορέσουν να καλλιεργήσουν για την επόμενη καλλιεργητική σεζόν.
Η συμβουλή που έδωσε ο κ. Σιγουράκης είναι ότι πρέπει ο παραγωγός να γνωρίζει τις μικροσυνθήκες που αναπτύσσονται στο θερμοκήπιο του και ποια καλλιέργεια μπορεί να αποδώσει καλύτερα μέσα σε αυτό. Πρέπει λοιπόν να επιλέγει καλλιέργεια με αυτό το κριτήριο και να μην επηρεάζεται από συζητήσεις τρίτων. Όσο καλύτερα γνωρίζει ένας παραγωγός το θερμοκήπιο και το προϊόν του τόσο ευκολότερο θα είναι για αυτόν να πάρει και την ποιότητα και την ποσότητα που χρειάζεται.
Τέλος, σε ερώτηση που τέθηκε για την αύξηση του κόστους παραγωγής ο κ. Σίγουρακης απάντησε ότι δεν έχει στοιχεία ώστε να απαντήσει σε κάτι τέτοιο ωστόσο ένα σκεφτούμε ότι πριν λίγα χρόνια ένας εργάτης έπαιρνε 30€ και σήμερα παίρνει 45€ μπορούμε να καταλάβουμε ότι μόνο σε αυτό το κομμάτι υπάρχει 50% αύξηση. Η τιμή του νερού επίσης αυξήθηκε σημαντικά και εάν συνυπολογίσουμε την αύξηση της τιμής των φυτοπροστατευτικών και της ενέργειας μπορούμε να καταλάβουμε ότι υπάρχει μία αύξηση 20% με 25% του κόστους παραγωγής τα τελευταία χρόνια .Καθώς οι τιμές διαμορφώνονται καθημερινά, αυτή η αύξηση του κόστους δεν μπορεί να ενσωματωθεί πλήρως στην τιμή πώλησης του προϊόντος με αποτέλεσμα να επιβαρύνει τον παραγωγό.
Κλείνοντας, ο κ. Σιγουράκης είπε ότι «ένας πιστοποιημένος παραγωγός ανοίγει τον ορίζοντα των αγορών του». Αυτό που πρέπει να προτάξουμε σαν περιοχή αλλά και να επικοινωνήσουμε στον κόσμο κατά την γνώμη του, είναι ότι τα τελευταία χρόνια η περιοχή μας έχει κάνει άλματα στο κομμάτι της πιστοποίησης και της ολοκληρωμένης διαχείρισης με πολύ ποιοτικά προϊόντα τα οποία είναι απολύτως ελεγμένα.
