Παρέμβαση Μ. Συντυχάκη στην Ειδική Νομική Μόνιμη Επιτροπή οδικής ασφάλειας της Βουλής για το Οδικό Δίκτυο Κρήτης

7:32 μ.μ. - Τρίτη, 11 Σεπτεμβρίου 2018
07:09 μ.μ. - Τρί, 11/32/2018
Image: Παρέμβαση Μ. Συντυχάκη στην Ειδική Νομική Μόνιμη Επιτροπή οδικής ασφάλειας της Βουλής για το Οδικό Δίκτυο Κρήτης

Ο Μ. Συντυχάκης, βουλευτής του ΚΚΕ, πραγματοποίησε παρέμβαση στην ειδική μόνιμη επιτροπή οδικής ασφάλειας στη Βουλή με θέμα το οδικό δίκτυο της Κρήτης

Σημείωσε πως το θέμα της οδικής ασφάλειας, τα προβλήματα που έχει και τα δεκάδες θύματα κάθε χρόνο, αφορά όλη τη χώρα. Στην Κρήτη, τα θανατηφόρα ατυχήματα έχουν αυξηθεί σημαντικά. Όπως προκύπτει από τα στατιστικά περίπου το 7,5-8% του συνολικού ποσοστού της επικράτειας των ατυχημάτων γίνονται στην Κρήτη.
Τόνισε πως υπάρχουν σοβαρότατες πολιτικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά και της τωρινής κυβέρνησης, για την ανυπαρξία ασφαλούς οδικού δικτύου.
Η αναγκαιότητα ενός ασφαλούς και σύγχρονου Βόρειου Οδικού Άξονα, είχε επισημανθεί από το ΚΚΕ εδώ και πολλά χρόνια.
Η καθυστέρηση του Βόρειου Οδικού Άξονα, σχετίζεται τόσο με την απουσία κρατικής χρηματοδότησης και την άρνηση για έργο με αποκλειστική ευθύνη στην κατασκευή και διαχείρισή του από το ίδιο το κράτος, αλλά και τις κόντρες μεταξύ επιχειρηματικών ομίλων για το ποιος και με το τι τίμημα θα το αναλάβει, με το κράτος σε ρόλο διαιτητή ενός έργου κόστους 2 δις ευρώ. 
Άλλωστε, η όλη συζήτηση, μεταξύ κυβέρνησης – περιφέρειας και δήμων για την τμηματική κατασκευή του, με προτάσεις εναλλακτικής χρηματοδότησης (δημόσια χρηματοδότηση, ΣΔΙΤ, σύμβαση παραχώρησης), δείχνει ότι το έργο θα «πέσει» στα χέρια ιδιωτών, οι οποίοι θα επιβάλλουν διόδια για την εξασφάλιση των επενδύσεων τους.
Τα θανατηφόρα ατυχήματα, για τα οποία την πολιτική ευθύνη έχουν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, οι περιφερειακές και τοπικές διοικήσεις, ο Μ. Συντυχάκης σημείωσε πως αξιοποιούνται προσχηματικά για να ξεκινήσει και πάλι μια χρυσοφόρα επένδυση για τους ιδιώτες που θα καταλήξει σε «φαγοπότι» με δημόσιο χρήμα. Ένα έργο με ανταποδοτική λογική, δηλαδή την επιβολή διοδίων ανεξαρτήτως της διακήρυξης της Περιφέρεια για τη μη επιβολή τους καθώς δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο που δεν επιβλήθηκαν διόδια με αυτές τις συμβάσεις παραχώρησης και συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Η εμπειρία διδάσκει ότι όλα αυτά τα εκατομμύρια ευρώ που εισπράττονται από τα διόδια καταλήγουν στις τσέπες των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών.
Η επιβολή διοδίων, στην πράξη, σημαίνει αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, διότι ο λαός θα κληθεί να ξαναπληρώσει και μάλιστα «χρυσάφι» το αναφαίρετο δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησής του στο οδικό δίκτυο. 
Όσο αναφορά τα έργα για το επαρχιακό δίκτυο της Κρήτης, κόστους 35 εκ. ευρώ, ανέφερε ότι η περιφέρεια Κρήτης υλοποιεί ευρωπαϊκές και κυβερνητικές οδηγίες που παραδίδουν την κατασκευή του στις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες.
Η Περιφέρεια ενεργοποιεί, παλιότερη απόφαση, του 2015, βάση της οποίας όλα τα επιμέρους έργα εντάσσονται σε ενιαία δημοπρασία με τη μορφή ενός ενιαίου έργου. Οι συνενώσεις έργων σε μία, αποσκοπεί σε μεγάλες εργολαβίες, για να ελέγξουν οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες το σύνολο των έργων και να αλώσουν όλα τα κομμάτια της πίτας στο τομέα των κατασκευών, με εκτοπισμό των μικρών εργολάβων. 
Τέλος, ο βουλευτής του ΚΚΕ κάλεσε τους εργαζόμενους της Κρήτης να μην αποδεχτούν την είσοδο ιδιωτών στην κατασκευή, συντήρηση και λειτουργία του βόρειου οδικού άξονα ούτε στις φωτογραφικές εργολαβίες του επαρχιακού δικτύου.
Να διεκδικηθεί άμεσα η προώθηση των αναγκαίων έργων υποδομής με δημόσιο χαρακτήρα και χωρίς καμία πρόσθετη επιβάρυνση στα λαϊκά στρώματα, ένα βόρειο οδικό άξονα και, συνολικά, σύγχρονο, ασφαλές οδικό δίκτυο στην Κρήτη με ελεύθερη πρόσβαση, χωρίς διόδια ή άλλης μορφής εκμετάλλευσης και δανεισμού που θα το πληρώσουν πάλι οι ίδιοι. 
Αυτό, όμως, προϋποθέτει οι συγκοινωνίες, οι αυτοκινητόδρομοι, το υπόλοιπο οδικό δίκτυο να υπάγονται 100% σε έναν ενιαίο κοινωνικοποιημένο φορέα κατασκευής, συντήρησης και λειτουργίας αυτών των έργων, σε συνεργασία με τον αντίστοιχο ενιαίο φορέα μεταφορών. Αυτό, όμως, απαιτεί, άλλες κοινωνικές συνθήκες με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής και με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας.