Ο πρώην βουλευτής και λογοτέχνης μιλά στον Μανώλη Κουφάκη για την πορεία του, την ποίηση, την πολιτική και την ανάγκη η Ιεράπετρα να ξαναβρεί τον δυναμισμό και την αξιοπρέπειά της μέσα από ενότητα και διεκδίκηση.
Στην εκπομπή «Διάλογοι στον 21ο αιώνα», ο δημοσιογράφος Μανώλης Κουφάκης φιλοξένησε έναν ξεχωριστό καλεσμένο, τον Κωστή Δερμιτζάκη, άνθρωπο του πολιτισμού, ενεργό πολίτη, πρώην βουλευτή Λασιθίου και λογοτέχνη.
Ο Κωστής Δερμιτζάκης μίλησε για τη ζωή του, την πολιτική του διαδρομή, την ποίηση και τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα. Ο Κωστής Δερμιτζάκης γεννήθηκε στην Επισκοπή Ιεράπετρας το 1953, σπούδασε Φαρμακευτική στο Παλέρμο της Ιταλίας και υπήρξε πρόεδρος του Δημοκρατικού Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών Παλέρμο σε δύσκολες πολιτικές εποχές, με έντονη δράση και αγωνιστικό πνεύμα.
Από τα μαθητικά του χρόνια ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, έχοντας την καθοριστική ενθάρρυνση του φιλολόγου Γιώργου Απιδιανάκη, τον οποίο μνημονεύει με συγκίνηση. Όπως είπε, «ο δάσκαλος μπολιάζει τη στάση ζωής μας – είναι αυτός που δίνει την πρώτη ώθηση». Αναφέρθηκε στη λογοτεχνική του πορεία, με ποιητικές συλλογές όπως «Όραση», «Θυρίδες» και «Λευκό Χαρτί», αλλά και στη συμμετοχή του σε λογοτεχνικά περιοδικά και ραδιοφωνικές εκπομπές για την ελληνική ποίηση.
Ο ίδιος θεωρεί το βιβλίο «τον πιο πιστό σύντροφο του ανθρώπου», επιμένοντας στη διαχρονική αξία του έντυπου λόγου απέναντι στην ψηφιακή εποχή. Η συζήτηση πέρασε στα κοινωνικά και πολιτικά θέματα, όπου ο Κωστής Δερμιτζάκης ανέδειξε την ιδιότητά του ως ενεργού πολίτη και όχι απλώς ως παλαιού πολιτικού. Θυμήθηκε τη θητεία του στη Νομαρχία Λασιθίου ως πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού και αργότερα ως αντιδήμαρχος και πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Ιεράπετρας, με κύρια μέριμνα την αποκέντρωση του πολιτισμού. «Προσπαθήσαμε να δώσουμε πνοή στα χωριά, να αναδείξουμε τις δικές μας δυνάμεις. Ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια, είναι τρόπος ζωής», είπε χαρακτηριστικά.
Με αναφορές στη γέννηση του Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ιεράπετρας, στις τοπικές καλλιτεχνικές ομάδες και στις πολιτιστικές δομές που δημιουργήθηκαν επί των ημερών του, σημείωσε ότι «οι δικές μας θεατρικές και μουσικές ομάδες έγιναν οι καλύτεροι πρεσβευτές της Ιεράπετρας έξω από την Κρήτη».
Στο πολιτικό σκέλος της διαδρομής του, ο Κωστής Δερμιτζάκης αναφέρθηκε με ειλικρίνεια στην εκλογή του ως βουλευτής Λασιθίου , σε μια δύσκολη συγκυρία για τη χώρα. Μίλησε για τη συνείδηση ευθύνης που αισθάνθηκε απέναντι στους πολίτες και για τη στάση του απέναντι στα μνημόνια. «Δεν μπορούσα να προδώσω ό,τι υπηρέτησα μια ζωή. Αρνήθηκα να ψηφίσω το τρίτο μνημόνιο γιατί σήμαινε την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας.
Ήταν θέμα συνείδησης», τόνισε. Μετά τη διαγραφή του από τον ΣΥΡΙΖΑ, συνεργάστηκε με τη Λαϊκή Ενότητα και στη συνέχεια με το ΚΚΕ, ως συνεργαζόμενος υποψήφιος. Υπερασπίστηκε με πάθος τη σημερινή στάση του ΚΚΕ, λέγοντας ότι «είναι το μόνο κόμμα που αντιστέκεται ανυποχώρητα στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα και έχει ρεαλιστικές, ανθρώπινες προτάσεις για παιδεία, υγεία και εργασία».
Η συζήτηση επεκτάθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο, με τον κ. Δερμιτζάκη να εκφράζει ανησυχία για την «κρίση αξιών και ανθρωπιάς» του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος, που –όπως είπε– «εμφανίζεται πια στη χειρότερη εκδοχή του».
Μίλησε για τον κίνδυνο των πολέμων, τη συρρίκνωση των κοινωνικών αγαθών και την ανάγκη «οι λαοί να ξαναπάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους». Όσο για την Ιεράπετρα, υπήρξε καυστικός: «Η πόλη έχει υποστεί αποδόμηση και υποθήκευση των δυνατοτήτων της. Χάνονται υπηρεσίες, παραμένουν στάσιμα τα μεγάλα έργα, και η δημοτική αρχή πρέπει να συγκρουστεί, όχι να σιωπά.
Η Ιεράπετρα προσφέρει στην εθνική οικονομία, αλλά δεν παίρνει τίποτα πίσω». Κλείνοντας, μίλησε ξανά σαν ποιητής, δίνοντας τον ορισμό της ποίησης με τρόπο συγκλονιστικό: «Η ποίηση είναι η πέτρα που πέφτει στα στάσιμα νερά. Δημιουργεί ταραχή – και μέσα από την ταραχή γεννιέται η ζωή».
