Λιονάκης για τροχαία ατυχήματα: Αλλαγή νοοτροπίας από το μαιευτήριο

Ο κος Γιάννης Λιονάκης, πρόεδρος του Εθελοντικού Συλλόγου Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων Κρήτης, μίλησε στον Ηχώ 99,8 για την κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους της Κρήτης αλλά και για όσα μπορούν να γίνουν ώστε να ανατραπεί αυτή η κατάσταση.

Στην Κρήτη βλέπουμε να συμβαίνουν καθημερινά τροχαία ατυχήματα, με τον κ. Λιονάκη να αναφέρει ότι είμαστε από τις χειρότερες Περιφέρειες της Ελλάδας σε αυτό το θέμα, με την Περιφέρεια των Χανιών να ανήκει σε αυτές των πέντε χειρότερων της Ευρώπης. Επίσης, ιδιαίτερα στο νησί μας, υπάρχει η αποδοχή του τροχαίου θανάτου με μία έννοια, που κατά την γνώμη του κ. Λιονάκη, δεν συνάδει με πολιτισμένο κόσμο, δηλαδή την έννοια της τυχαιότητας. Ο πολιτισμένος κόσμος που θέλει να δουλέψει πάνω σε αυτό θεωρεί ότι ο θάνατος από τροχαίο δεν είναι αποδεκτός κι ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι που χάνει τη ζωή του ένας άνθρωπος. «Το να χάνεις τη ζωή σου στο δρόμο δεν είναι αποδεκτό», τόνισε ο κος Λιονάκης. Το νησί μας όλο το χρόνο πέρυσι είχε 39 θανάτους από τροχαία ατυχήματα, και σήμερα έχουμε 51 σε όλη την Κρήτη. Ο ΒΟΑΚ είχε 8 πέρυσι και 15 φέτος.

Σε ερώτηση του κ. Βενέτη για το ποια είναι η αιτία όλων αυτών των ατυχημάτων στην Κρήτη και εάν ευθύνεται ο δρόμος ή ο οδηγός, ο κος Λιονάκης αναφέρθηκε σε μία μελέτη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Όπως είπε, υπάρχει μία δυσαναλογία ανάμεσα στο φαινόμενο «τροχαία στην υπόλοιπη Ελλάδα» και «τροχαία στην Κρήτη». Αυτή η διαφορά έγκειται κυρίως στο ότι στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο, τα 2860 καλά έως άριστα χιλιόμετρα του εθνικού οδικού δικτύου των αυτοκινητοδρόμων έφεραν μία σημαντική μείωση των τροχαίων, αφού η συμπεριφορά των οδηγών δεν έχει αλλάξει. Στην Ιόνια οδό είχαμε 15 θανάτους το χρόνο αλλά αφού παραδόθηκε είχαμε 1 θάνατο στα πέντε χρόνια. Στην Κρήτη, υπάρχει αυτό το ζήτημα της υψηλότερης συμμετοχής του δρόμου αλλά με την έννοια ότι ο ΒΟΑΚ δεν είναι ένα συγχωρητικό δίκτυο. Το λάθος που θα γίνει στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο δεν σε σκοτώνει κάτι που δεν ισχύει στην Κρήτη. «Στο κομμάτι από τα Λινοπεράματα μέχρι το ΚΤΕΟ στο Ηράκλειο, είχαμε 8 νεκρούς κάθε χρόνο μέχρι το 2003-2004. Από τότε που φτιάχτηκε έχουμε 4 θανάτους στα 13 χρόνια». Ο λόγος που αναφέρθηκε σε αυτά τα στοιχεία ο κος Λιονάκης είναι για να δείξει το πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη του να φτιαχτεί ένα δρόμος καθώς δεν έχουν όλοι οι οδηγοί την κουλτούρα του να προσαρμόζουν την οδήγησή τους στις συνθήκες που επικρατούν κάθε φορά.

Στην συνέχεια, ο κος Λιονάκης αναφέρθηκε στις κακές συνήθειες των γονιών στην Κρήτη όπως το ότι επιτρέπουν στα παιδιά τους να οδηγούν αυτοκίνητα από μικρές ηλικίες με αποτέλεσμα να καταλήγουν σε οδηγούς χωρίς δίπλωμα. Το δεύτερο που πρέπει να εξετάσουμε είναι η μη χρήση της ζώνης ασφαλείας. Η ζώνη είναι ένα απλό και σωτήριο μέσον, τόνισε ο κος Λιονάκης. Εξίσου σημαντική είναι και η χρήση κράνους. Πέρα από το συμπεριφορικό το θέμα είναι και νοητικό, και συγκεκριμένα θέμα αίσθησης του φόβου. Ακόμα και τα ζώα που δεν έχουν τη δική μας νόηση έχουν αυτή την αίσθηση. Ο νεοέλληνας έχει την αίσθηση ότι το κεφάλι του είναι ατρόμητο κάτι που σημαίνει ότι αυτός δεν έχει πλήρεις τις νοητικές του λειτουργίες. Όσον αφορά τη μέθη, ο κος Λιονάκης ανέφερε ότι είμαστε από τους λίγους λαούς που πιστεύουμε ότι μπορούμε να οδηγήσουμε καλύτερα όταν έχουμε πιει. Επίσης, πρέπει να σκεφτόμαστε και το παράδειγμα που δίνουμε στα παιδιά μας.

Για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση ο κος Λιονάκης είπε ότι η οδική ασφάλεια πρέπει να ξεκινήσει από το μαιευτήριο. Υπάρχουν χώρες σήμερα στην Ευρώπη οι οποίες δεν δίνουν το μωρό στους γονείς στο μαιευτήριο εάν δεν προσκομίσουν το ειδικό καλάθι, το οποίο θα προσαρμόσει η μαία και θα δείξει στους γονείς πως πρέπει να μπαίνει στο αυτοκίνητο. Αντίθετα, στην Ελλάδα υπάρχουν παιδάκια όρθια ανάμεσα στον μπαμπά και την μαμά. Δεν μπορεί να βουτάς το δάκτυλο στη ρακί και να δίνεις στο 2χρονο να δοκιμάζει. Οι Έλληνες έχουν μάθει στα παιδιά τους να φοβούνται τις γωνίες από τα ντουλάπια και να μην χτυπήσουν τα γόνατά τους ενώ τρέχουν, αλλά δεν τους έχουν μάθει να φοβούνται για την ασφάλειά τους όταν οδηγούν. Αυτά είναι που πρέπει να αλλάξουν, είπε ο κος Λιονάκης. Οι κοινωνίες θα πρέπει να μιλάνε για αυτά τα θέματα. Στην Κρήτη δεν υπάρχει κανένας δήμος με τμήμα οδικής ασφάλειας. Το κάθε σχολείο θα έπρεπε να έχει μία κοινότητα που να ασχολείται μόνο με την οδική ασφάλεια. Θα πρέπει να αλλάξουν αυτές οι λάθος κοινωνικές συμπεριφορές και οι ιθύνοντες να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την ενημέρωση σχετικά με την οδική ασφάλεια. Συνεπώς, αφού η πολιτεία δυστυχώς δεν κάνει κάτι, χρειάζεται προσπάθεια από όλους μας ώστε να υπάρξει σωστή ενημέρωση και αλλαγή της νοοτροπίας.

Υπάρχουν απλά πράγματα που γνωρίζουμε και μπορούμε να κάνουμε κατά την οδήγηση, όπως το να αποφύγουμε τη μέθη και το κινητό ή να χρησιμοποιούμε τη ζώνη, τα οποία δεν κάνουμε. Η εκτίμηση του κ. Λιονάκη είναι ότι το μεγάλο πρόβλημα έχει να κάνει με τους νέους γονείς. Οι νέοι γονείς πρέπει να ξέρουν ότι η διαμόρφωση της προσωπικότητας μας και η ποιότητα μας διαμορφώνεται μέχρι τα 6. Καλεί λοιπόν τους νέους γονείς να αγαπήσουν και να εκτιμήσουν τα παιδιά τους με τον τρόπο που πρέπει. Φέτος στο Λασίθι έχουν χαθεί 5 νέοι άνθρωποι από τροχαία ατυχήματα, οι 2 εκ των οποίων ήταν κάτω των 25 ετών. Εάν κινδυνεύουν από κάτι τα παιδιά, αυτό είναι τα τροχαία, επισήμανε ο κος Λιονάκης.

Όσον αφορά τα τιμωρητικά μέτρα που λαμβάνονται από την πολιτεία, ο κος Λιονάκης είπε ότι εάν δεν μπορείς να ρυθμίσεις τον κόσμο σου με διαφορετικό τρόπο επιδιώκεις να το κάνεις με την τιμωρία. Κατά καιρούς έχουν γίνει απίστευτες τροποποιήσεις αυξήσεων, μειώσεων ή και απάλειψης του οικονομικού κόστους για τις τσέπες των νεοελλήνων. Δυστυχώς, εάν το κράτος δεν κάνει όσα πρέπει για τη οδική ασφάλεια, όλα αυτά είναι ημίμετρα. Επιπλέον, οι ποινές στην χώρα μας δεν έχουν την διαβάθμιση που πρέπει ανάλογα με την κοινωνική τους απαξία, σχολίασε ο κος Λιονάκης. Υπάρχουν λαμπρά παραδείγματα χωρών οι οποίες έχουν ρυθμίσει αυτό το πρόβλημα και είναι κρίμα που δεν ακολουθούμε το παράδειγμά τους.

Τέλος, ο κος Λιονάκης είπε ότι περίπου το 11% του πληθυσμού μας έχει κάποια αναπηρία, με το 90% αυτών των αναπηριών να οφείλονται σε τροχαία. Εάν θέλουμε να αλλάξει αυτή η κατάσταση θα πρέπει η οδική ασφάλεια να ξεκινάει από το μαιευτήριο και να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου ο θάνατος από τροχαίο δεν θα είναι αποδεκτός για τη συνείδησή μας. «Εάν ήμασταν Μεγάλη Βρετανία θα είχαμε μέχρι τώρα τρεις θανάτους στο νησί μας και όχι 51», είπε κλείνοντας.

* Ρεπορτάζ: Μαρία Τσαγκαράκη - Βαγγέλης Βενέτης

* Κείμενο - Επιμέλεια: Ελένη Ζαχαράκη

* Τεχνική επιμέλεια - Υποστήριξη: Κατερίνα Κοντού