Για κάποια από τα σοβαρότερα θέματα που συζητήθηκαν στο χθεσινό (21/10/14) Δημοτικό Συμβούλιο Ιεράπετρας, μιλά η κ.Ήρα Μυλωνά – Μαμαντοπούλου, μέλος της δημοτικής ομάδας των Πολιτών εν δράσει, που παραχώρησε συνέντευξη στον ΗΧΩ fm και στη δημοσιογράφο κ.Μαρία Τσαγκαράκη. (απομαγνητοφώνηση συνέντευξης "πολίτες εν δράσει" )
Για τις εντάσεις και για τον τρόπο που λειτούργησε το Δημοτικό Συμβούλιο
Χθες στο Δημοτικό Συμβούλιο, αυτό που αποκόμισα, είναι ότι δεν υπάρχει λόγος να γίνονται Δημοτικά Συμβούλια! Με ποια έννοια; Έχει βγει μια ημερήσια διάταξη, υποτίθεται ότι γίνεται μια ανταλλαγή απόψεων, προβληματισμού, διαφωνιών, συμφωνιών και καταλήγει σε μια πρόταση, που είναι συνήθως συγκερασμός των απόψεων, τροποποίηση κάποια εισήγησης και ένας γόνιμος προβληματισμός, καλόπιστος. Αυτό το πράγμα, χθες, καταστρατηγήθηκε σε όλη τη διάρκεια της συνεδρίασης με πολύ χαρακτηριστικές εκφράσεις από το Δήμαρχο του στυλ «εμείς τα ‘χουμε συζητήσει μεταξύ μας σαν παράταξη, τα ‘χουμε αποφασίσει», άρα η ψηφοφορία μας είναι δεδομένη, άρα και το αποτέλεσμα είναι δεδομένο. Άρα προς τι τέτοια κατασπατάληση προσπάθειας, χρόνου, χώρου, κλπ; Μπορούμε να στήσουμε μία κάλπη, ακόμα και ηλεκτρονικά, να ψηφίζει ο καθένας με βάσει την εισήγηση και να βγαίνει μια απόφαση.
Είχαμε προτάσεις, αλλά ούτε καν δεν ασχολήθηκε κανείς . Υπήρχε ενόχληση ότι «καθυστερείται το Σώμα», όταν εκφράζεται κάποια αντίθετη άποψη. Επίσης κάτι εντυπωσιακό: ό,τι ενοχλεί είναι εκτός ημερήσιας διάταξης.
Ακόμα και μια ερώτηση, μία απορία, αυτό που εξέφρασα χθες: «Πέστε μου τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου, που θα αντικαταστήσει τον κ.Κανάκη, τι τον διαφοροποιεί από τον ίδιο;» Δεν ήταν κακόβουλη ερώτηση. Ήθελα να καταλάβω τι γίνεται, γιατί αυτός ο άνθρωπος αντικαθίσταται. Η απάντηση του Δημάρχου ήταν «δεν είμαι υποχρεωμένος να σας απαντήσω». (…)
Αν λοιπόν η αλαζονεία της εξουσίας, οδηγεί το Δημοτικό Συμβούλιο να σέρνεται πίσω από προ-αποφασισμένες εισηγήσεις, δεν υπάρχει λόγος να συναντιόμαστε! Η δήλωση του Δημάρχου «εμείς έχουμε προαποφασίσει» δεν ειπώθηκε μία φορά, αλλά κατ’ επανάληψη. «Εσείς» λέει, «πώς συναντιόσαστε για να τα συζητήσετε;» Εμείς συναντιόμαστε για να τα συζητήσουμε σίγουρα. Γιατί υπάρχουν θέματα, τα οποία δε γνωρίζουμε, υπάρχει χρονική στενότητα και δεν μπορούμε να προετοιμάσουμε τα θέματα όπως τα θέλουμε, γίνεται ανταλλαγή απόψεων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν κατεβαίνουμε σαν «μπετόν αρμέ». Χθες πχ ο κ.Μαχαιράς ψήφισε μία πρόταση, την οποία καταψηφίσαμε οι υπόλοιποι, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Δεν κληθήκαμε σε απολογία… Αυτές είναι οι δημοκρατικές διαδικασίες. Δεν είμαστε μαντρισμένοι σε ένα χώρο πολιτικό ή ιδεολογικό και από κει και πέρα να ψηφίζουμε μόνο με την ανάταση του χεριού μας. Βάζουμε και το μυαλό μας να δουλέψει λίγο…
Για την ΚΟΙΝΩ.ΠΟΛΙΤΙ.Α και την άκομψη αποπομπή του κ. Κανάκη από το Κοινωνικό Παντοπωλείο από τη θέση του συντονιστή
Χειριζόμαστε έναν εθελοντή. Ο εθελοντής είναι ένα «ιερό» πρόσωπο με την έννοια ότι απεμπολεί κάθε προσωπικό συμφέρον και κίνητρο και θέτει τον εαυτό του στη διάθεση κάποιου κοινωνικού προβλήματος. Άρα ο άνθρωπος αυτός «απαιτεί» όχι προσωπικά, ο ρόλος του, τον απόλυτο σεβασμό από τους θεσμούς και από το κοινωνικό σύνολο. Δεν είναι ούτε το πιόνι, ούτε η γραφική φιγούρα της κοινωνίας. Κάνει υπερβάσεις καθημερινά, έχει επιπτώσεις στην προσωπική, την κοινωνική του ζωή, στο προσωπικό του πρόγραμμα και προσφέρει. Μόνο αυτό έχει. Όταν, λοιπόν, τον πετάς έξω, αναίτια, ενώ λες, ναι ήταν πάρα πολύ καλός και επιτυχημένος και τον ευχαριστείς για τη συνεργασία, αλλά «παρακαλώ περάστε έξω να ρθεί ο επόμενος»; Εγώ αυτό ούτε το δέχομαι, ούτε το καταλαβαίνω, ούτε το ερμηνεύω.
Σχετικά με τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για μονάδες παραγωγής ηλ. ενέργειας από βιομάζα σε Βαϊνιά, Περιστερά και Σταυροχώρι
Ήταν τρεις Μελέτες που κατατέθηκαν για την αξιοποίηση της βιομάζας και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Παρουσιάσαμε μια πολύ εμπεριστατωμένη κριτική, η οποία, αν μη τι άλλο, έβγαινε το συμπέρασμα πόσο σοβαρό θα ήταν να σκεφτεί κανείς να την εφαρμόσει στο περιβάλλον της Ιεράπετρας με πιθανές δραματικές επιπτώσεις. Ότι χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση των επιπτώσεων. Εμείς έπρεπε εκείνη τη στιγμή να αποφασίσουμε για μια εισήγηση 300 σελίδων και αν μας αρέσει. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Κι όμως αυτό πέρασε κατά πλειοψηφία!
Για την Κοινωπολιτεία και τα υπεράριθμα βρέφη στους βρεφονηπιακούς χωρίς επαρκές προσωπικό
Έχει συσταθεί ένα Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο στην πρώτη συνεδρίαση εξέτασε και το ενδεχόμενο να μπουν 23 βρεφάκια με το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ στους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Είναι το ποθούμενο βέβαια να μπουν όσα περισσότερα παιδάκια και ειδικά επιδοτούμενα, αυτό είναι θέση όλων, των ανθρώπων και των παρατάξεων. Ωστόσο εισήγηση της υπεύθυνης ήταν ότι το προσωπικό δεν επαρκεί για μια σοβαρή κάλυψη των αναγκών των παιδιών αυτών. Πήραμε, λοιπόν, ομόφωνη απόφαση ότι ναι θα πάρουμε τα παιδιά, θα μπουν, όμως, όταν έρθει το προσωπικό το αναμενόμενο, που ήταν θέμα ημερών να ‘ρθουν τρία άτομα, συν κάποιοι άλλοι που θα έρθουν στη συνέχεια.
Στο επόμενο Διοικητικό Συμβούλιο δεχόμαστε την επίσκεψη των βρεφονηπιοκόμων, οι κοπέλες εξαιρετικά φορτισμένες, διαμαρτυρόμενες γιατί 23 βρεφάκια μπήκαν στους παιδικούς, χωρίς να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους. Καταστρατηγήθηκε, λοιπόν, μια ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. από την Πρόεδρο της Κοινωπολιτείας, η οποία είπε «εγώ το αποφάσισα, εγώ αναλαμβάνω την ευθύνη». Ειπώθηκαν και αστεία πράγματα του στυλ «αν προκύψει ανάγκη, θα ‘ρθω εγώ να κρατήσω τα μωρά» και «να πάρουμε τα παιδιά γιατί αλλιώς χάνονται χρήματα από το ΕΣΠΑ» !!!
Οι κοπέλες ήταν ανάστατες και αποφασίσαμε να κάνουμε μια επίσκεψη ενδεικτικά στο βρεφονηπιακό στο Κεντρί. Η κατάσταση κτιριακά είναι πολύ καλή, καινούργιο, καθαρό κτίριο με ένα γυμνό περιβάλλοντα χώρο, χωρίς σκίαση, έχει κούνιες, τραμπάλες, αλλά είναι αναξιοποίητες αφού είναι κάτω απ’ τον ήλιο. Μέσα βλέπεις ένα πεντακάθαρο χώρο, αλλά φαίνεται ότι οι συνθήκες φύλαξης των παιδιών είναι στην καλύτερη περίπτωση προβληματικές. Αν αυτή τη στιγμή τα στάνταρντ μιλάνε για ένα παιδαγωγό ανά τέσσερα βρεφάκια και οι κοπέλες καλύπτουν έντεκα η κάθε βρεφοκόμος, βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Ανεξέλεγκτος φόρτος, μη αντιμετωπίσιμος. Εγώ μεγάλωσα δύο παιδιά και δεν μπορώ να φανταστώ τι είναι να έχεις έντεκα βρεφάκια στην ευθύνη σου.
Με αποτέλεσμα οι κοπέλες να αναγκαστούν να τα χωρίσουν σε δύο χώρους, τα μεγαλύτερα από τα μικρότερα, τα μεγαλύτερα πήγαν σε ένα χώρο που είναι απογυμνωμένος, έχει μόνο καρεκλίτσες και τραπεζάκια. Δεν έχουν τα παιδιά διέξοδο για να αναπτύξουν κάποια δραστηριότητα γιατί έξω δεν μπορούν να πάνε, είναι ο ήλιος δυνατός και γιατί είναι μια πόρτα πολύ καιρό σπασμένη και μπορεί να φύγουν στα χωράφια. Με αποτέλεσμα τα μεγαλύτερα παιδάκια να περνάνε τις ώρες τους σε μία καρέκλα μπροστά σε ένα τραπεζάκι.
Τα μωρά τώρα πρέπει να κοιμούνται με βάρδιες, μισά-μισά, παρά το ότι, όπως καταλαβαίνετε ο ύπνος του παιδιού δεν προγραμματίζεται. Για να υπάρχει κάποια παιδαγωγός να απασχολεί τα υπόλοιπα και να κοιμούνται τα προηγούμενα.
Οι συνθήκες είναι δηλαδή εξαιρετικά «πρωτότυπες». Μου έκανε εντύπωση και η σοβαρότητα των βρεφοκόμων και η φιλοτιμία και το άγχος τους. Γνήσιο άγχος, όχι κατ’ επίφαση. Πολλές φορές λέγεται κακόπιστα «γκρινιάζουν πολύ». Όχι δε γκρινιάζουν, γκρινιάζουν πολύ λιγότερο απ’ ότι αρμόζει…
Πρέπει να λυθεί το πρόβλημα από την ΚΟΙΝΩ.ΠΟΛΙΤΙ.Α και το Δήμο. Δε θα στείλουμε σε καμία περίπτωση τα παιδιά πίσω στα σπίτια τους. Δε θα πούμε «συγγνώμη, λάθος», αλλά πρέπει να καλυφθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η παρακολούθηση και η προστασία των παιδιών αυτών. Από κει και πέρα πώς ομόφωνες αποφάσεις καταστρατηγούνται με απόφαση της Προέδρου, αυτό ενδεχομένως δικαιολογείται και από την απειρία της, αρκεί να ειπωθεί αυτό, σαν αυτοκριτική και να μην ξαναγίνει βέβαια.
Για την απόφαση να αμείβεται η Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος της ΚΟΙΝΩ.ΠΟΛΙΤΙ.Α
Στο θέμα της αντιμισθίας, των εξόδων παράστασης, αναρωτιέμαι το νόμιμο είναι πάντα ηθικό; Όταν, λοιπόν, κάτι σου παραχωρεί ο νόμος σαν δικαίωμα πρέπει οπωσδήποτε να το αξιοποιήσεις; (…) Όταν στο προηγούμενο Διοικητικό Συμβούλιο αποφασίστηκε μια οικογένεια, η οποία «τσαλακώθηκε», καταθέτοντας αίτηση και ζητώντας εξαίρεση από τα τροφεία και απορρίφθηκε η αίτηση αυτή, γιατί «δεν έχουμε χρήματα» και είναι 65 ευρώ το μήνα, με ποια ηθική κάλυψη μπορεί να πει κανείς, ο νόμος λέει αυτό, άρα εγώ το δικαιούμαι, άρα τα παίρνω. Τα βάζω σε αντιδιαστολή. Γιατί η ΚΟΙΝΩ.ΠΟΛΙΤΙ.Α απευθύνεται σε προβλήματα της συγκεκριμένης κοινωνίας…
Θα μπορούσε κεντρικό στόχος του Δήμου να είναι όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά, αν όχι όλα, να απαλλαγούν από την υποχρέωση των τροφείων; Δε μιλάμε για ιδεολογία, αλλά για κοινωνική ανάγκη. Δεν ξέρω αν μιλάμε την ίδια γλώσσα με τους συναδέλφους στο Δημοτικό Συμβούλιο και στην ΚΟΙΝΩ.ΠΟΛΙΤΙ.Α. Εγώ θα εξακολουθώ να σκέφτομαι με τον τρόπο που έχω μάθει. Αν φαίνεται σε κάποιους παράδοξος, παράξενος, ρομαντικός ή ουτοπικός, δε με πολυαπασχολεί. Αυτό που είναι απαίτηση είναι να ακουγόμαστε. Να μιλάμε μεταξύ μας και να μην γίνεται «γήπεδο» εκεί μέσα.
Ακούστε το ηχητικό:
