Η UNESCO προειδοποιεί για τσουνάμι στη Μεσόγειο
Οι αρχές στην Αλεξάνδρεια, την Κωνσταντινούπολη, τη Μασσαλία και τις Κάννες εργάζονται ήδη στο κομμάτι της ετοιμότητας, καταρτίζοντας πρωτόκολλα εκκένωσης περιοχών, αναρτώντας πινακίδες και καταστρώνοντας σχέδια για την ενημέρωση των τουριστών.
Τσουνάμι με κύματα που θα ξεπερνούν το ένα μέτρο σε ύψος θα μπορούσε να πλήξει μεγάλες πόλεις της Μεσογείου ή οικισμούς κοντά σε αυτές μέσα στα επόμενα τριάντα χρόνια, σημειώνει έρευνα της UNESCO, προσθέτοντας ότι μεταξύ αυτών των πόλεων συγκαταλέγονται η Μασσαλία, η Αλεξάνδρεια, η Κωνσταντινούπολη και οι Κάνννες.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο κίνδυνος εμφάνισης του φαινομένου στη Μεσόγειο εκτοξεύεται λόγω της αύξησης της στάθμης της θάλασσας, προσομοιάζοντας τις συνθήκες που αναπτύσσονται στον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό. Σύμφωνα με την UNESCO, το πρόγραμμα ετοιμότητας για τσουνάμι του οργανισμού έχει ξεκινήσει εδώ και κάποιο διάστημα με τα πρώτα επίσημα συμπεράσματα να αναμένεται να παρουσιαστούν στη Διάσκεψης του ΟΗΕ για τους Ωκεανούς στη Λισαβόνα.
«Τα τσουνάμι του 2004 και του 2011 ήταν ένα κάλεσμα για αφύπνιση», δήλωσε ο Μπερνάρντο Αλιάγκα, εμπειρογνώμονας της Unesco για τα τσουνάμι, τονίζοντας ότι υπάρχουν «κενά» στην ετοιμότητα και ότι πρέπει να υπάρξει ένα πλαίσιο γόνιμης επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των κρατών.
Υπενθυμίζεται ότι το τσουνάμι του 2004 στον Ινδικό Ωκεανό, το πιο θανατηφόρο στην παγκόσμια ιστορία, σκότωσε περίπου 230.000 ανθρώπους σε 14 χώρες, ενώ ο σεισμός 9,1 βαθμών και το τσουνάμι του 2011, το οποίο έφτασε τα 40 μέτρα σε ύψος, οδήγησε στο θάνατο 18.000 ανθρώπων στην Ιαπωνία. Από το τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού το 2004 και ύστερα, το Κέντρο Προειδοποίησης για Τσουνάμι της UNESCO στον Ειρηνικό έχει ανταποκριθεί σε 125 περιστατικά τσουνάμι, με επτά κατά μέσο όρο ανά έτος. «Έκτοτε προετοιμάζεται η δημιουργία 12 κέντρων προειδοποίησης για τσουνάμι που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των ωκεανών, περιλαμβανομένης της Μεσογείου», προσθέτει στον Guardian ο Αλιάγκα, με πέντε από αυτά καλύπτουν τη Μεσόγειο και τον βορειοανατολικό Ατλαντικό, και συγκεκριμένα την Ελλάδα, την Τουρκία, την Ιταλία, τη Γαλλία και την Πορτογαλία.
«Τα γεγονότα δεν είναι πολύ συχνά και ο κίνδυνος δεν επικοινωνείται από τη μια γενιά στην άλλη», υπογραμμίζει ο Αλιάγκα, με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα της Πορτογαλίας. Ένας από τους πιο θανατηφόρους σεισμούς στην ιστορία της χώρας συνέβη την Ημέρα των Αγίων Πάντων το 1755, προκαλώντας τσουνάμι ύψους έξι μέτρων στη Λισαβόνα και στο Κάντιθ. Έως και 50.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τον σεισμό, αλλά πολλοί άλλοι έχασαν τη ζωή τους στις πυρκαγιές και το τσουνάμι που ακολούθησαν. «Πρέπει να στείλουμε το μήνυμα», πρόσθεσε οεμπειρογνώμονας της UNESCO, σημειώνοντας ότι «Στη Μεσόγειο Θάλασσα δεν τίθεται το ερώτημα “αν”, αλλά το “πότε”».
Οι αρχές στην Αλεξάνδρεια, την Κωνσταντινούπολη, τη Μασσαλία και τις Κάννες εργάζονται ήδη στο κομμάτι της ετοιμότητας, καταρτίζοντας πρωτόκολλα εκκένωσης περιοχών, αναρτώντας πινακίδες και καταστρώνοντας σχέδια για την ενημέρωση των τουριστών, προσέθεσε ο Guardian στο ρεπορτάζ του. Όσο για τις χρονικές αποστάσεις και τον τρόπο ειδοποίησης, ο Αλιάγκα τόνισε ότι «Οι προειδοποιήσεις έρχονται περίπου 10 λεπτά μετά τον σεισμό και θα μπορούσαν να λάβουν οποιαδήποτε μορφή, από μηνύματα μέσω μεγαφώνων μέχρι μηνύματα στην εφαρμογή WhatsApp. Εφόσον υπάρξει τσουνάμι στην περιοχή, οι πολίτες έχουν 20 λεπτά το πολύ πριν χτυπήσει το πρώτο κύμα. Το δεύτερο κύμα είναι μεγαλύτερο και έρχεται 40 λεπτά μετά το πρώτο. Περισσότερες από 40 κοινότητες σε 21 χώρες είναι ήδη πιο ασφαλείς τώρα που έχουν εφαρμόσει το πρόγραμμά μας για την αντιμετώπιση των τσουνάμι. Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την παγκόσμια πρόκληση έως το 2030, πρέπει να επεκτείνουμε το πρόγραμμά μας πολύ γρήγορα».
Φωτογραφία αρχείου από νησί Χρυσή
