Ο κ. Φαρσαλινός μιλώντας στον Ηχω99.8 και στον Νικό Δασκαλάκη, επισήμανε ότι υπάρχει παντελής απουσία οποιασδήποτε στρατηγικής και μέτρων δημόσιας υγείας
Φαίνεται πως τα lockdown όχι μόνο δε σώζουν αλλά πιθανότατα προκαλούν σοβαρότερες βλάβες στην υγεία του πληθυσμού σε σχέση με τα οφέλη που υποτίθεται προς προσφέρουν. Τα επιδημιολογικά δεδομένα και η επιδημιολογική επιτήρηση στη χώρα είναι στην ουσία ανύπαρκτα, με αποτέλεσμα να παραμένουν εδώ και καιρό στα ίδια μέτρα ακραίων περιορισμών ακόμα και για περιοχές με μηδενικό επιδημιολογικό φορτίο.
Ο κ. Φαρσαλινός επισήμανε πως κάποιοι αρμόδιοι κινούνται και συμπεριφέρονται με πρωτοφανή έπαρση, χωρίς να λογοδοτούν για την συχνά αντικρουόμενες και επιστημονικά ατεκμηρίωτες αποφάσεις τους, ενώ σημείωσε έλλειψη διαφάνειας και ουσιαστικής πληροφόρησης για αποφάσεις που λαμβάνονται και αφορούν όλο τον πληθυσμό.
Η δημόσια υγεία δεν είναι ζήτημα ατομικής επιλογής, είναι ζήτημα κοινωνικής και πολιτικής ευθύνης. Η πανδημία εξελίσσεται σε διαγωνισμό ποιος θα κάνει την πιο σοκαριστική και αποτρόπαια δήλωση. Η βιοηθική και η λογική έχουν πεταχτεί στα σκουπίδια, ως φόρος τιμής σε ένα κλίμα βιοτρομοκρατίας.
Αυτές οι δηλώσεις δεν αναφέρονται σε ποινικοποίηση και τιμωρία για μια νόσο. Αναφέρονται σε ποινικοποίηση και τιμωρία για το ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ νόσου.
Διότι όποιος νοσεί, φυσικά θα πρέπει να απομονωθεί στην οικεία του για κάποιες ημέρες ώστε να διαφυλάξει τους υπόλοιπους από μετάδοση του ιού. Αυτό δεν είναι ούτε ποινικοποίηση ούτε τιμωρία, είναι μέτρο Δημόσιας Υγείας.
Αλλά αυτό το μένος, η υποκίνηση μίσους, κοινωνικής αντιπαλότητας και στιγματισμού, και η υπονοούμενη προτροπή σε ενέργειες αμφισβητούμενης νομιμότητας, με πρόσχημα το ενδεχόμενο νόσου, είναι πρωτοφανείς καταστάσεις. Και ακόμη δεν μας είπαν πως θα τιμωρήσουμε, θα περιορίσουμε και θα στιγματίσουμε εκείνους τους άτυχους που δεν θα καταφέρουν να εμβολιαστούν, είτε λόγω αντενδείξεων είτε λόγω σπάνιων επιπλοκών.
Υπενθυμίζω ότι αυτές οι δηλώσεις γίνονται όταν το μόνο που γνωρίζουμε για το εμβόλιο είναι ότι προστατεύει από εργαστηριακά επιβεβαιωμένη κλινική νόσο COVID με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης φάσης 3.
Τα δεδομένα και οι αβεβαιότητες είναι μέχρι στιγμής ξεκάθαρα.
1. Το εμβόλιο προστατεύει από εργαστηριακά επιβεβαιωμένη κλινική νόσο COVID (με βάση τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης φάσης 3).
2. Είναι πιθανό ο εμβολιασμένος να γίνει φορέας του ιού και να μεταφέρει τη νόσο, με κίνδυνο να προσβάλει τους μη-εμβολιασμένους που έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να νοσήσουν.
3. Είναι πιθανό κάποιος μη-εμβολιασμένος να είναι φορέας του ιού (σε προσυμπτωματικό στάδιο ας υποθέσουμε) και να εκθέσει έναν εμβολιασμένο, που όμως είναι προστατευμένος από τη νόσο λόγο του εμβολίου.
Τελικά ποιος κινδυνεύει με βάση τα ανωτέρω? Ο εμβολιασμένος (που είναι προστατευμένος από τη νόσο), ή ο μη-εμβολιασμένος?
Εν τω μεταξύ, έγιναν παραλληλισμοί με εμβολιασμούς για ταξίδια σε Ασιατικές χώρες, όπου φυσικά ισχύουν τα εξής:
1. Είναι επιλογή του καθενός αν θα κάνει τέτοιο ταξίδι και αν θα εμβολιαστεί.
2. Αυτοί οι εμβολιασμοί αφορούν κυρίως ατομική προφύλαξη από νόσο.
3. Πρόκειται για εμβόλια με πολλά χρόνια αξιολογήσεων και συλλογής δεδομένων.
4. Στην πραγματικότητα δεν γίνεται κανένας έλεγχος αν εμβολιάζεται κάποιος ή όχι, τουλάχιστον για ορισμένες περιπτώσεις που έχω και προσωπική εμπειρία.
Επιπλέον, έγιναν παραλληλισμοί με εμβολιασμούς στα παιδιά, όταν για παράδειγμα το εμβόλιο MMR έχει λάβει έγκριση από το 1971, ξεχωριστά της ιλαράς από το 1963, της παρωτίτιδας και της ερυθράς το 1969, το DTP από το 1949, της πολιομυελίτιδας από το 1955 και για μηνιγγιτιδόκοκκους από το 1981.
Πρόκειται δηλαδή για εμβόλια με τεράστιο όγκο δεδομένων.
Η λύσεις και οι απαντήσεις είναι πολύ απλές.
Όποιος αποφασίζει να μην εμβολιαστεί, αναλαμβάνει τον κίνδυνο να προσβληθεί και ενδεχομένως να κάνει σοβαρή νόσο, με επιπλοκές, νοσηλεία στο νοσοκομείο κλπ. Όποιος κάνει ένα πολύ αποτελεσματικό (με βάση τα όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα) εμβόλιο και παρόλα αυτά δεν αισθάνεται ασφαλής, μπορεί να πάρει όσα επιπλέον μέτρα νομίζει εκείνος ότι είναι κατάλληλα, ακόμη και να κλειστεί στο σπίτι του και να απομονωθεί από την κοινωνία, εφόσον το επιθυμεί. Και οι δύο έχουν την υποχρέωση αν νοσήσουν να παραμείνουν απομονωμένοι και να λάβουν μέτρα περιορισμού της μετάδοσης.
Κανένας όμως δεν έχει δικαίωμα να ζει σε βάρος των άλλων, πόσο μάλλον να υποκινεί σε πράξεις και συμπεριφορές αμφιβόλου ηθικής και νομιμότητας. Η ποινικοποίηση και ο στιγματισμός με βάση το ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ μιας νόσου και της μετάδοσης της (όταν φυσικά δεν αφορούν εσκεμμένες ενέργειες) είναι μεσαίωνας, για να μην αναφερθώ σε άλλες περιόδους-ντροπή για την ανθρωπότητα.
Όποιος αρχίσει τα επιχειρήματα υψηλής επιστήμης για ανοσία αγέλης και για εξαφάνιση του ιού από τον πλανήτη (χωρίς να προκύψουν μεταλλάξεις – που ήδη υπάρχουν), θα τον παρακαλούσα να μου στείλει σε προσωπικό μήνυμα τα επιστημονικά δεδομένα που διαθέτει ΣΗΜΕΡΑ και που αποδεικνύουν πως όλα αυτά είναι κάτι παραπάνω από όνειρα χειμερινής νυκτός και ευσεβείς πόθοι και προσδοκίες.
Όταν προκύψουν τέτοια δεδομένα, το ξανασυζητάμε, πάλι όμως σε νομική και βιοηθική βάση…
