Της Μαρίας Χανιωτάκη – Μυλωνάκη
Γυναίκες. Ο ρόλος τους πολυδιάστατος. Γυναίκες, εργαζόμενες, μητέρες, σύζυγοι, αδελφές, κόρες, φίλες, νοικοκυρές. Η γυναίκα τη σημερινή εποχή καλείται να επιτελέσει πολλούς και διαφορετικούς ρόλους. Και απαιτείται από την κοινωνία να τους υπηρετήσει όλους επάξια και να φέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα. Να φέρει αποδοτικά αποτελέσματα στον εργασιακό χώρο, να αναθρέψει σωστά τα παιδιά της, να είναι καλή σύζυγος, να έχει ένα σπίτι περιποιημένο, να είναι σωστή κόρη, συμπονετική αδελφή και φίλη. Τις γυναίκες τις έχουν υμνήσει οι σπουδαιότεροι ποιητές. ’’Το πρόσωπο της γυναίκας το έργο τέχνης της’’, έγραψε ο Όσκαρ Γουάιλντ.
Γυναίκες που διαπρέπουν. Στην επιστήμη, στην πολιτική, στην αυτοδιοίκηση, στα γράμματα, στις τέχνες. Σε όλους τους τομείς. Γυναίκες χαρισματικές που φωτίζουν. Τους ανθρώπους γύρω τους. Τον κόσμο. Γυναίκες που αποτελούν πηγή έμπνευσης. Γυναίκες πρότυπα. Ηρωίδες αφανείς. Θαρραλέες. Που δίνουν το δικό τους αγώνα σιωπηλά, αγόγγυστα, υπομονετικά και κανείς δε μαθαίνει για αυτές. Που υπομένουν βασανιστήρια, που παλεύουν με το θάνατο, με δύσκολες αρρώστιες, που φτάνουν λίγο πριν το τέλος και επιστρέφουν. Πιο δυνατές. Που γεννούν και μεγαλώνουν παιδιά. Κάποιες φορές χωρίς πατέρα. Γυναίκες που αναθρέφουν παιδιά ανάπηρα και τους δίνουν φτερά να πετάξουν. Πολλές φορές μόνες τους. Ο ρόλος τους σπουδαίος. Ζωτικής σημασίας. Πολύτιμος.
Έχουν δοθεί αγώνες εδώ και δεκαετίες για να ξεπεραστούν κοινωνικά στερεότυπα και να σπάσουν ταμπού που ήθελαν τις γυναίκες να μένουν στο σπίτι, να φροντίζουν τους συζύγους τους και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Οι γυναίκες έχουν όνειρα, στόχους και κάνουν σχέδια για το μέλλον τους, όπως ακριβώς οι άντρες. Θα φροντίσουν τους συζύγους τους και θα αναθρέψουν τα παιδιά τους, αλλά παράλληλα έχουν το δικαίωμα να ονειρευτούν. Να δημιουργήσουν. Να κυνηγήσουν και να επιτύχουν τους στόχους τους. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Μπορούν να είναι παράλληλα τρυφερές σύζυγοι και μητέρες και επιτυχημένες επαγγελματίες, ακόμα και σε ηγετικές θέσεις. Μπορούν ακόμα να επιλέξουν να μην είναι σύζυγοι και μητέρες. Να επιλέξουν να μη δημιουργήσουν οικογένεια, να επιλέξουν να κυνηγήσουν διαφορετικούς στόχους, κάτι που μόλις πριν λίγες δεκαετίες θα φάνταζε ανήκουστο. Δαχτυλοδεικτούμενο. Η επιλογή είναι δική τους. Η ζωή είναι δική τους και εκείνες επιλέγουν πως θα τη ζήσουν.
Τα βήματα που έχουν γίνει είναι πολλά και σήμερα μιλάμε για τα κεκτημένα που είναι δικαιωματικά δεδομένα μετά από προσπάθεια χρόνων. Οι γυναίκες βρίσκονται σε ηγετικές θέσεις. Εργάζονται σκληρά και αποδεικνύουν ότι επάξια βρίσκονται σε αυτές τις θέσεις. Όχι απλά έχουν δικαίωμα ψήφου αλλά λαμβάνουν και πολιτικές αποφάσεις. Γυναίκες πρωθυπουργοί. Δήμαρχοι. Βουλευτές. Γυναίκες πρυτάνεις και καθηγήτριες πανεπιστημίου. Διευθύντριες σε μεγάλες πολυεθνικές.
Θέλει δουλειά όμως ακόμα. Θέλει δουλειά γιατί το χάσμα υπάρχει ακόμα και φαίνεται να εμφανίζονται διακρίσεις σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες αναφορικά με την παρουσία των γυναικών στον εργασιακό χώρο. Συχνά σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της συνέντευξης για την εύρεση εργασίας καλούνται να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με την οικογενειακή τους κατάσταση. Για το αν είναι έγγαμες, άγαμες, με ή χωρίς παιδιά. Αξίζει να αναφέρουμε κάποια στοιχεία. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, το συνολικό ποσοστό απασχόλησης των γυναικών ήταν 44,6% και των ανδρών 60,3%, ενώ αντίστοιχα, το ποσοστό ανεργίας των γυναικών ήταν υψηλότερο και άγγιζε το 20,2% από αυτό των ανδρών ήταν 13,7%.
Το χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών στις υψηλόβαθμες θέσεις των ελληνικών επιχειρήσεων είναι μεγάλο ακόμα, με τους άνδρες να υπερτερούν αριθμητικά έναντι των γυναικών και να παρατηρείται υποεκπροσώπηση των γυναικών μεταξύ των διευθυντών και των στελεχών. Σε πρόσφατη έρευνα που διενήργησε η Eurostat, οι γυναίκες στη χώρα μας κατείχαν κάτω από το ένα τρίτο των διευθυντικών θέσεων, που σημαίνει το 32%. Παράλληλα αξίζει να σημειωθεί ότι μια στις τρεις γυναίκες σε διευθυντικές θέσεις στην Ευρώπη αμείβεται με μισθούς κατώτερους από αυτούς των ανδρών, σύμφωνα με στοιχεία της ίδιας έρευνας. Αξιοσημείωτο είναι επίσης ένα στοιχείο που προκύπτει από πρόσφατη μελέτη και αναφέρει ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι γυναίκες αντιπροσώπευαν περίπου το ένα τέταρτο των μελών του διοικητικού συμβουλίου των εισηγμένων εταιρειών, που μεταφράζεται σε 27% και λιγότερο από το ένα πέμπτο των ανώτερων στελεχών που μεταφράζεται σε 17%.
Θέλει δουλειά γιατί η ενδοοικογενειακή βία και η βία κατά των γυναικών υπάρχει και τα νούμερα δυστυχώς είναι αρκετά αυξημένα. Θέλει δουλειά γιατί η σεξουαλική κακοποίηση κατά των γυναικών στον εργασιακό χώρο κι όχι μόνο, υπάρχει. Θέλει δουλειά γιατί μια μητέρα με στόχους, όνειρα και κυρίως όρεξη θα πρέπει να έχει τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες στον εργασιακό χώρο, στη διεκδίκηση μιας θέσης εργασίας, στη διεκδίκηση διευθυντικών θέσεων. Θέλει δουλειά γιατί δεν είναι μόνο η Ελλάδα. Στο χάρτη του κόσμου δεν υπάρχει μόνο η Δύση. Δεν υπάρχουν μόνο οι αναπτυγμένες χώρες. Υπάρχουν και οι χώρες όπου οι γυναίκες θανατώνονται αν δεν υπακούσουν. Εν έτη 2021. Και για αυτές τις γυναίκες οφείλουμε να παλέψουμε.
Είναι ευτύχημα ότι η ισότητα των φύλων έχει επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό και στη λήψη πολιτικών αποφάσεων. Για αυτό το λόγο όλες εμείς οι γυναίκες της πολιτικής από το βήμα που μας έχει δοθεί οφείλουμε να είμαστε ενωμένες, να συνεχίσουμε τον αγώνα μας στη διεκδίκηση ακόμα περισσότερων δικαιωμάτων, ώστε να κλείσουμε και το παραμικρό χάσμα που υπάρχει. Όχι μόνο στην Ελλάδα. Σε όλη την υφήλιο.
