Γιατί εκτοξεύεται η τιμή των φαρμάκων;

3:02 μ.μ. - Τρίτη, 5 Σεπτεμβρίου 2017
03:09 μ.μ. - Τρί, 05/02/2017
Image: Γιατί εκτοξεύεται η τιμή των φαρμάκων;

Τους λόγους για τους οποίους οι ασφαλισμένοι πληρώνουν πανάκριβα τα φάρμακα και επιβαρύνονται με τόσο μεγάλη συμμετοχή στην τιμή εξηγεί με ανακοίνωσή του ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Ηρακλείου

 Που αναφέρει ξεκάθαρα ότι συχνά είναι "αυθαίρετος ο προσδιορισμός τιμής". Χρησιμοποιεί μάλιστα παραδείγματα ενδεικτικά της κατάστασης που βιώνουν οι ασφαλισμένοι.
 
Όπως αναφέρει ο Σύλλογος :
 
Ο λόγος που γράφουμε αυτή την επιστολή είναι για να σας ενημερώσουμε για ποιο λόγο ως ασφαλισμένοι πληρώνετε τόσο αυξημένη συμμετοχή σε πάρα πολλά φάρμακα, αλλά και για ποιο λόγο ορισμένα φάρμακα μη συνταγογραφούμενα πλέον κοστίζουν πολύ ακριβότερα σε σχέση με το παρελθόν, χωρίς να έχει αλλάξει κάτι ουσιαστικά στη συσκευασία τους.
 
Ενώ τα τελευταία χρόνια, στην προσπάθεια μείωσης της κρατικής φαρμακευτικής δαπάνης από το κράτος, οι τιμές των φαρμάκων έχουν πέσει αισθητά (σε πολλά σκευάσματα έως και 80%!) αυτή τη μείωση ο ασφαλισμένος δεν την έχει «νοιώσει» στο πορτοφόλι του. Σχεδόν στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η αναγραφόμενη  συμμετοχή στη συνταγή  (0%, 10% ή και 25%) δεν ισχύει.
 
Το κράτος τα τελευταία χρόνια όρισε στο κάθε φαρμακευτικό σκεύασμα 2 τιμές. Από τη μία έχουμε την (κανονική) λιανική τιμή του φαρμάκου και από την άλλη την ασφαλιστική τιμή, δηλαδή την τιμή που καλύπτει οικονομικά το κράτος. Η ασφαλιστική τιμή υπο φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να προκύπτει από την τιμή που έχει το φτηνότερο γεννόσημο σκεύασμα που κυκλοφορεί. Αυτό θα έδινε την επιλογή στον ασφαλισμένο να επιλέξει το φάρμακο της αρεσκείας του πληρώνοντας το αντίστοιχο αντίτιμο.
 
 
"Αυθαίρετος προσδιορισμός τιμής"
 
Δυστυχώς είναι αναρίθμητες οι περιπτώσεις που η ασφαλιστική τιμή από την οποία εξαρτάται η συμμετοχή του ασφαλισμένου έχει προσδιοριστεί με τελείως αυθαίρετο τρόπο. Υπάρχουν περιπτώσεις που φάρμακα τα οποία δεν έχουν γεννόσημο σκεύασμα να έχουν ασφαλιστική τιμή κατώτερη της κανονικής τιμής τους με αποτέλεσμα τη διαφορά να την επωμίζεται ο ασφαλισμένος χωρίς να έχει επιλογή. Επιπλέον η ασφαλιστική τιμή σε πολλά σκευάσματα αφορά γεννόσημα που δεν κυκλοφορούν στην πραγματικότητα.
 
Έτσι φτάσαμε στο σημείο η συμμετοχή του ασφαλισμένου στα φάρμακα από το 17% κατά μέσο όρο να εκτιναχθεί στο 57%! Ο Ασφαλισμένος επωμίστηκε από την τσέπη του σε μεγάλο μέρος το κόστος της μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης.
 
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για ένα φάρμακο που αφορά την ασθένεια της διπολικής διαταραχής.
 
Σκεύασμα Aripiprazole 10mg Λιανική Τιμή : 64,74 Ασφαλιστική Τιμή 15,13
 
Με συνταγή με 0% συμμετοχή ο ασφαλισμένος πληρώνει 23,74!!!
 
Δεν κυκλοφορεί γεννόσημο φάρμακο στην Ελλάδα οπότε ο ασφαλισμένος δεν έχει επιλογή.
 
Εδώ αξίζει να κάνουμε μία νύξη για τα γεννόσημα φάρμακα. Η ανάπτυξη της αγοράς των γεννοσήμων φαρμάκων θα είχε όφελος για την ελληνική οικονομία. Πρώτον γιατί πολλές από τις παραγωγές εταιρείες είναι ελληνικές και δεύτερον γιατί η αύξηση της παραγωγής τους θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας. Επίσης θα μείωναν το κόστος και για τον ασθενή. Το υπουργείο υγείας απέτυχε πλήρως να αυξήσει το ποσοστό τους γιατί δεν υπήρξε ποτέ σοβαρό σχέδιο για την  προώθηση τους. Δεν υπήρξε καμία ενημερωτική καμπάνια για τον κόσμο και τα σκευάσματα αυτά «δαιμονοποιήθηκαν» στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας. Και το επιχείρημα ότι η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης μειώνεται με την κατανάλωση γεννοσήμων φαρμάκων δεν ισχύει γιατί το κόστος για το κράτος είναι το ίδιο αφού καλύπτει την ασφαλιστική τιμή.
 
Το δεύτερο θέμα που θέλουμε να θίξουμε αφορά τα ΜηΣυφα (Μη συνταγογραφούμενα φάρμακα) τα οποία πλέον έχουν ελεύθερη τιμή. Αυτό ενώ υποτίθεται έγινε για όφελος του ασθενούς τελικά αυτό που αναμένεται να γίνει σταδιακά είναι η αύξηση της τιμής τους. Η απελευθέρωση της τιμής τους δίνει στις εταιρείες την δυνατότητα να κερδοσκοπήσουν. Υπάρχει παράδειγμα αναλγητικής κρέμας που αυξήθηκε η τιμής κατά 1,5 ευρώ αλλάζοντας το χρώμα του καπακιού της συσκευασίας της. Ενυδατικό κολλύριο διπλασίασε την τιμή του αλλάζοντας απλά τη συσκευασία του. Θα ακολουθήσουν πολλά τέτοια παραδείγματα στο μέλλον.
 
Η πολιτική του κράτους για το φάρμακο πρέπει να εξορθολογιστεί και να εκσυγχρονιστεί. Είναι λογικό σε περιόδους κρίσης να πλήττεται η υγεία πρέπει όμως όλοι οι πολίτες να έχουν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η πολιτεία πρέπει να συνεχίσει το διάλογο με τους εμπλεκόμενους φορείς. Το κυριότερο να αποκτήσει σχέδιο.   
 
Το φάρμακο είναι κοινωνικό αγαθό και οι πολίτες πρέπει να έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε αυτό. Είναι ζήτημα υγείας είναι ζήτημα πρώτης γραμμής.
 
 
Πηγή:neakriti.gr