Αποχώρηση του Η. Νταραρά και η ιστορία για τη δημιουργία του Εργασιακού Πρωταθλήματος Μπάσκετ Ιεράπετρας

Για μένα κλείνει ένας τέτοιος κύκλος. Είναι ο κύκλος της διοργάνωσης του Εργασιακού Πρωταθλήματος Μπάσκετ Δήμου Ιεράπετρας. Σε μερικές μέρες ξεκινά η διοργάνωση του 3ου Εργασιακού Πρωταθλήματος Μπάσκετ Δήμου Ιεράπετρας, όπου θα συνεχίσω μόνο ως ‘’αθλητής ‘’ και όχι από τη θέση του Προέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής που κατείχα τα δύο προηγούμενα χρόνια. Δύο χρόνια που απέκτησα νέους φίλους και με γέμισαν χαρά, διότι έκανα κάτι που πραγματικά αγαπούσα.

 

Σε όλα όμως υπάρχει ένα τέλος, είτε οριστικό είτε προσωρινό. Αποχωρώ γεμάτος από αυτή την προσπάθεια, δεν το κάνω με χαρά, αλλά η μέρα έχει μόνο είκοσι τέσσερις ώρες και οι υποχρεώσεις μου σήμερα δεν μου επιτρέπουν να συνεχίσω να έχω την ευχάριστη ευθύνη της διοργάνωσης του 3ου Εργασιακού Πρωταθλήματος Μπάσκετ Δήμου Ιεράπετρας. Υπόσχομαι όμως πως θα είμαι δίπλα, κάθε φορά που θα μου το ζητάνε, στους νέους διοργανωτές.

 

Οφείλω σ’ αυτό το σημείο να αναφέρω μερικά στοιχεία για τη γέννηση, αλλά και τη μέχρι τώρα πορεία αυτής της προσπάθειας, η οποία σημειωτέον ήταν πάντα ομαδική και είμαι βέβαιος πως έτσι θα συνεχίσει να είναι.

Περί τα τέλη του 2014 διάβαζα ένα φύλλο της εφημερίδας ‘’ Ανατολή ‘’, όπου στα αθλητικά νέα ανέφερε για τη διοργάνωση του 15ου Εργασιακού Πρωταθλήματος Μπάσκετ Αγίου Νικολάου. Εκείνο το διάστημα είχα αρχίσει να φοιτώ στο Ι.Ε.Κ Ιεράπετρας στην ειδικότητα Προπονητής Αθλημάτων με ειδικότητα Μπάσκετ, μαζί με το συνάδελφό μου αστυνομικό Νίκο Τζουμάκα. Αμέσως μου έκανε εντύπωση το 15ο του Αγίου Νικολάου και το μηδέν της Ιεράπετρας. Αφού το σκέφτηκα μερικές μέρες, το συζήτησα ένα απόγευμα στο Ι.Ε.Κ με το Νίκο, για το αν είχε διοργανωθεί κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν, καθόσον ο ίδιος είχε ζήσει πολλά χρόνια στην Ιεράπετρα. Η απάντησή του ήταν αρνητική και αμέσως μπήκαμε στη διαδικασία να συζητάμε για τη δυνατότητα να γίνει μια προσπάθεια ώστε να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο στο Δήμο μας. Οι συζητήσεις κρατήσανε μερικές μέρες και παράλληλα άρχισα να αναζητώ πληροφορίες και στο διαδίκτυο, για άλλα Εργασιακά Πρωταθλήματα. Έμφαση έδωσα σ’ εκείνο του Δήμου Ηρακλείου, όπου υπήρχε καλή οργάνωση και σημαντική συμμετοχή.

 

Εκείνο το διάστημα, αφού είχε καταργηθεί ο θεσμός της Δημοτικής Αστυνομίας, είχανε τοποθετηθεί οι πρώην Δημοτικοί Αστυνομικοί του Δήμου Ιεράπετρας, Γαϊτανάκης Γιάννης και Λιανάκης Αλέξης, στο Αστυνομικό Τμήμα Ιεράπετρας. Πέρα από την αγάπη μας για το μπάσκετ μοιραστήκαμε πολλές καλές στιγμές, μέχρι που ο πρώτος επέστρεψε στο Δήμο Ιεράπετρας με την επανασύσταση της Δημοτικής Αστυνομίας. Ο Γαϊτανάκης Γιάννης, ο οποίος έχει συνδέσει τη μπασκετική του ιστορία με τις μεγαλύτερες επιτυχίες των ομάδων μπάσκετ της Ιεράπετρας είτε ως παίχτης είτε ως προπονητής, ήταν ο καταλύτης ώστε να αρχίσει το Εργασιακό Πρωτάθλημα Μπάσκετ Δήμου Ιεράπετρας, να παίρνει σάρκα και οστά.

 

Ένα πρωί που είμαστε και οι δύο στο Αστυνομικό Τμήμα, του ανέλυσα τις σκέψεις μου για τη διοργάνωση του Εργασιακού Μπάσκετ, του άρεσε σαν ιδέα, αλλά μιλώντας μου στα ‘’ Γαλλικά ‘’, υπονόησε πως δεν είμαστε εδώ για τέτοιες προσπάθειες, εξηγώντας μου κάποιες λεπτομέρειες που αφορούν κυρίως τη νοοτροπία… Λόγω της εξαιρετικής σχέσης που είχαμε και έχουμε, είμαι βέβαιος πως προσπάθησε να με αποθαρρύνει με σκοπό να με προστατέψει από τη φθορά μιας τέτοιας προσπάθειας. Δεν το κατάλαβα αμέσως, το κατάλαβα όμως στην πορεία.

Αφού είχα αποφασίσει να προχωρήσω αυτή την προσπάθεια, σχεδόν κάθε μέρα συζητούσα μαζί του το όραμά μου για το Εργασιακό, μέχρι που πιθανόν αγανακτισμένος από την επιμονή μου, μου είπε: ΄΄ εντάξει θα σε βοηθήσω, θα φτιάξω την προκήρυξη ΄΄.

 

Όσο ο Γιάννης Γαϊτανάκης έφτιαχνε την προκήρυξη, άρχισα να ψάχνω μέσω του Δήμου Ιεράπετρας, ως νεοεκλεγείς τότε Δημοτικός Σύμβουλος, για τα διαδικαστικά της δημιουργίας του Πρωταθλήματος, αλλά και για άτομα που θα ήθελαν να βοηθήσουν σ’ αυτή την προσπάθεια. Ένας από αυτούς ήταν ο Δημοτικός Σύμβουλος και σημερινός Αντιδήμαρχος Ασπραδάκης Γιώργος, ο οποίος μόλις τον ενημέρωσα αμέσως εξέφρασε την επιθυμία να βοηθήσει.

 

Αφού ενημερώθηκα πως διαδικαστικά για τη δημιουργία του Εργασιακού θα χρειαστεί, μια αίτηση, στη συνέχεια γνωμοδότηση της Επιτροπής Αθλητικών Θεμάτων του Δήμου και στη συνέχεια έγκριση από το Δημοτικό Συμβούλιο Ιεράπετρας και ορισμό Οργανωτικής Επιτροπής, πήγα στο Δήμαρχο Καλαντζάκη Θεοδόσιο. Τον ενημέρωσα για το εγχείρημα και μου απάντησε: ΄΄ σας έχω εμπιστοσύνη, προχωρήστε κι εγώ είμαι εδώ ΄΄.

Εκείνο το διάστημα ήμουν Πρόεδρος του Δ.Σ της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Λασιθίου και ο Νίκος Τζουμάκας Γενικός Γραμματέας, μετά από απόφαση του Δ.Σ της Ένωσης αποστείλαμε έγγραφό μας προς το Δήμο Ιεράπετρας, ώστε να δημιουργηθεί Εργασιακό Πρωτάθλημα Μπάσκετ από το Δήμο Ιεράπετρας. Ο Δημοτικός Σύμβουλος και Πρόεδρος της Επιτροπής Αθλητικών Θεμάτων του Δήμου Μαστοράκης Πέτρος, εισηγήθηκε το αίτημα των αστυνομικών στην Επιτροπή η οποία γνωμοδότησε θετικά και διαβίβασε το αίτημα στο Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο ομόφωνα αποφάσισε τη δημιουργία του 1ου Εργασιακού Πρωταθλήματος Μπάσκετ Δήμου Ιεράπετρα. Ορίστηκε στη συνέχεια η Οργανωτική Επιτροπή με τους: Νταραρά Ηλία ως Πρόεδρο, Ασπραδάκη Γιώργο και Γαϊτανάκη Γιάννη ως Μέλη, για την περίοδο 2015 – 2016, κάτι περισσότερο από ένα έτος μετά την αρχική μας προσπάθεια.

 

Στη συνέχεια κοινοποιήσαμε την προκήρυξη και τελικά δήλωσαν συμμετοχή δέκα ομάδες, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία. Για την ιστορία οι ομάδες του 1ου Εργασιακού ήταν: Αγρότες, Αστυνομία, Δάσκαλοι, Δήμος, Γεωπόνοι, Εκπαιδευτικοί, Έμποροι, Μηχανικοί, Τράπεζες και Ξενοδόχοι. Εισιτήριο ορίστηκε από την Οργανωτική Επιτροπή, να προσφέρονται προϊόντα για το Κοινωνικό Παντοπωλεία του Δήμου. Το πρώτο ιστορικό τζάμπολ πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 20/02/2016 από το Δήμαρχο Ιεράπετρας, μεταξύ των ομάδων του Δήμου και των Αγροτών.

 

Από τις πρώτες μέρες φάνηκε πως αυτή η προσπάθεια θα είχε επιτυχία. Φίλαθλοι ερχότανε σε κάθε αγώνα και περισσότεροι, τρόφιμα για το Κοινωνικό Παντοπωλείο πολλά, συζητήσεις κάθε μέρα στα καφέ της πόλης μας, πειράγματα μεταξύ των ‘’ αθλητών ‘’ στην ημερήσια διάταξη. Κάτι άλλαζε θετικά στην ψυχολογία της πόλης μας. Ακόμα και η οικονομία κινήθηκε εκείνο το διάστημα, αφού περίπου εκατόν πενήντα αθλητές των ομάδων βγήκαν στην αγορά είτε να προμηθευτούν αθλητικό εξοπλισμό (εμφανίσεις, παπούτσια, φόρμες κτλ), μέχρι είδη φαρμακείου ( αλοιφές, επιγονατίδες, επιστραγαλίδες κτλ). Επίσης, οι φυσικοθεραπευτές αύξησαν την πελατεία τους λόγω παλαιότητας …(τραβηγματάκια, θλάσεις), ευτυχώς δεν υπήρξε κανένας σοβαρός τραυματισμός μέχρι και το τέλος της διοργάνωσης. Τα οφέλη στην τοπική κοινωνία πολλά, όσο συζητάς βρίσκεις, οπότε δεν υπάρχει λόγος να επεκταθώ. Τα οφέλη των υποδομών επίσης αρκετά, αφού από την οικονομική συμμετοχή των Ομάδων αγοράστηκε εξοπλισμός για την υποστήριξη των προπονήσεων και της ασφάλειας των μικρών αθλητών. Σημαντικό επίσης όφελος ήταν η μεγαλύτερη προσέλευση μικρών αθλητών στα τμήματα υποδομής της Ομάδας Μπάσκετ της Πόλης μας, του Α.Ο. Ιεράπετρα.

 

Ο υπεύθυνος της Ομάδας των Ξενοδόχων και καλός φίλος Βαρδάκης Γιώργος, σε συζήτηση που είχαμε μου είπε πως το Εργασιακό Μπάσκετ είναι το μεγαλύτερο Αθλητικό γεγονός μαζικού αθλητισμού που έγινε ποτέ στην Ιεράπετρα, μπορεί να έχει δίκιο. Από τη δική μου μεριά το κατατάσσω ως ένα ακόμα μεγάλο, πολιτιστικό γεγονός του Δήμου μας. Όπως και να έχει το σημαντικότερο όφελος πιστεύω πως είναι το μήνυμα που στέλνει μια τέτοια προσπάθεια.

 

Ανεκτίμητη η εικόνα των παιδιών, να βλέπουν τους γονείς τους να παίζουν. Δε θα ξεχάσω το βλέμμα δύο μικρών παιδιών που έβλεπαν τον πατέρα τους να παίζει, με όχι και τόσο μεγάλη επιτυχία και σε κάθε χαμένη από τις πολλές προσπάθειά του να βάλει καλάθι, να μην απογοητεύονται, αλλά να του δίνουν κουράγιο φωνάζοντας: ΄΄ μπράβο μπαμπά, συνέχισε ΄΄. Υπάρχει μεγαλύτερο σχολείο για εμάς τους μεγάλους; Τέτοιες στιγμές μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε.

 

Συνεργατικότητα και εθελοντισμός. Τόσοι άνθρωποι συνεργάστηκαν και προσέφεραν εθελοντικά, ώστε να υπάρχει ένα αποτέλεσμα θετικό για πολλούς. Εθελοντές όλοι μας, Οργανωτική Επιτροπή, Διαιτητές, Γραμματεία, Γιατροί, Υπηρεσίες του Δήμου, Δημοτικοί Υπάλληλοι, Επιχειρήσεις της πόλης και άλλοι πολλοί. Όλοι έπραξαν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Τι να πει κανείς για τον Τσικαλουδάκη Αντώνη γιατρό του Νοσοκομείου μας και για τη Μερεσεντόγλου Βαρβάρα Προϊσταμένη του Νοσοκομείου, οι οποίοι εξέτασαν καρδιολογικά σχεδόν το σύνολο των αθλητών, πέραν του ωραρίου της εργασίας τους!!! Ο Σταυρακάκης Γιάννης ήταν για ένα μεγάλο διάστημα ο διαχειριστής της σελίδας του Εργασιακού στο facebook και φωτογράφος, επίσης οι αφανείς ήρωες που είχαν την ευθύνη της Γραμματείας των αγώνων, Λιανάκης Αλέξης και Καπανταϊδάκης Γιάννης.

 

Διαβάζοντας το κείμενο, θα πιστέψει κάποιος πως δεν υπήρξαν προβλήματα. Είναι δυνατό με τόσους ανθρώπους να συμμετέχουν και να μην υπάρχουν προβλήματα; Υπήρχαν, κάποια διορθώθηκαν, κάποια άλλα όχι, κάποια ήταν προβλήματα για ορισμένους, κάποια όχι. Άνθρωποι είμαστε δεν μπορεί να υπάρξει το απόλυτο. Δεν θα σταθώ καθόλου στο ανταγωνιστικό κομμάτι του Εργασιακού, ποιος βγήκε πρώτος και ποιος τελευταίος, δεν είναι αυτό το ζητούμενο στο Εργασιακό μας…

 

Τελειώνοντας την πρώτη μας προσπάθεια ως Εργασιακό, συνεργαστήκαμε με την Οργανωτική Επιτροπή Αγίου Νικολάου και Σητείας, των αντίστοιχων Πρωταθλημάτων ώστε να υπάρξει για πρώτη φορά διαδημοτική συνεργασία, για τη διεξαγωγή Final Four Λασιθίου, στον Άγιο Νικόλαο, δείχνοντας το δρόμο και για μελλοντικές συνεργασίες των Δήμων του Λασιθίου, προς όφελος των Λασιθιωτών.

 

Αφού κατά κοινή ομολογία το 1ο Εργασιακό Πρωτάθλημα Μπάσκετ Δήμου Ιεράπετρας, είχε επιτυχία και αφού η προσπάθεια όλων μας ήταν να δημιουργήσουμε ένα Θεσμό, ήταν μονόδρομος να διοργανώσουμε το 2ο Εργασιακό Πρωτάθλημα Μπάσκετ Δήμου Ιεράπετρας. Από την Οργανωτική Επιτροπή αποχώρησε ο Γαϊτανάκης Γιάννης, για προσωπικούς του λόγους, και τη θέση του πήρε ο Μαυροκουκουλάκης Μιχάλης, έχοντας γνώση του αθλήματος ως αθλητής και ως προπονητής. Η συνεισφορά του μεγάλη, αφού μεταξύ άλλων, ήταν υπεύθυνος και για τους διαιτητές. Επίσης νέο μέλος στην προσπάθεια ο υπάλληλος του Δήμου Ιεράπετρας, Δραγασάκης Λευτέρης που για το μεγαλύτερο μέρος του 2ου Εργασιακού είχε την ευθύνη για τα στατιστικά του Εργασιακού και τη λειτουργία της σελίδας στο facebook. Σταθερή αξία και στη δεύτερη διοργάνωση, ο Λιανάκης Αλέξης που είχε μόνος του την ευθύνη για την λειτουργίας της Γραμματείας των αγώνων.

 

Η δεύτερη χρονιά βρίσκει το Εργασιακό με πέντε νέες Ομάδες, τους Παλαίμαχους Λυγιάς, τους Καθηγητές, τους Λογιστές, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μ. Γιαλού και τη Χαρτοβιομηχανία. Μεγάλη επιτυχία η αύξηση των Ομάδων. Και για το 2ο Εργασιακό Πρωτάθλημα Μπάσκετ, δεν αναφερθώ στα αγωνιστικά, απαιτείται να αναφερθώ σε όσους βοήθησαν ώστε να ολοκληρωθεί επιτυχώς η διοργάνωση. Σε όσους βοήθησαν και την πρώτη χρονιά προστέθηκε η ΕΔΙΚ Ιεράπετρας, η παρουσία της οποίας ήταν συνεχής με άτομα και εξοπλισμό σε κάθε αγώνα, εξασφαλίζοντας την υγειονομική κάλυψη των αθλητών. Ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζει σε όλα τα μέλη και στον Αρχηγό τους Παπαδάκη Νίκο.

 

Όπως και στο τέλος του 1ου Εργασιακού, έτσι και στο τέλος του 2ου Εργασιακού, συνεργαστήκαμε με την Οργανωτική Επιτροπή Αγίου Νικολάου και Σητείας ώστε να διοργανώσουμε το 2ο Final Four Λασιθίου, αυτή τη φορά στην Ιεράπετρα, δημιουργώντας έτσι μια άτυπη σειρά διεξαγωγής, κάθε χρόνο και σε διαφορετική πόλη. Η συνεργασία και τις δύο χρονιές με τους υπεύθυνους των Εργασιακών Πρωταθλημάτων Αγίου Νικολάου και Σητείας, εξαιρετική.

 

Η καινούργια χρονιά έχει ακριβώς τα ίδια οφέλη με την πρώτη, δεν βρίσκει όμως την ίδια ανταπόκριση η προσπάθεια και από τους θεατές. Οργανωτικά έγινε το καλύτερο δυνατό, αλλά ο κόσμος δεν ανταποκρίθηκε όσο θα θέλαμε. Οι αιτίες μπορεί να είναι πολλές, πιθανόν η μεγαλύτερη διάρκεια του Πρωταθλήματος, πιθανόν η μικρότερη προβολή του Εργασιακού, πιθανόν το κυνήγι του αποτελέσματος από τις Ομάδες, πιθανόν το κυνήγι των ατομικών επιδόσεων από τους αθλητές, πιθανόν το μικρό rotation των Ομάδων και πιθανόν…ο ανάδρομος Ερμής, πολλά μπορεί να είναι οι αιτίες. Μη ξεχνάμε ότι το Εργασιακό είναι μόλις 2 ετών και είναι ακόμα μικρό, όλοι εμείς δεν είμαστε γιατροί να το γιατρέψουμε, δεν είναι άρρωστο, μικρό είναι, ας είμαστε όλοι μας γονείς του να του δώσουμε αγάπη. Αυτό χρειάζεται κάθε παιδί από το γονιό του, αγάπη και καθοδήγηση!

 

Υ.Γ Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους στενούς συνεργάτες αυτά τα δύο χρόνια, Γιώργο Ασπραδάκη, Γιάννη Γαϊτανάκη και Μιχάλη Μαυροκουκουλάκη για την εξαιρετική συνεργασία που είχαμε. Σας αισθάνομαι κάτι πολύ περισσότερο από στενούς συνεργάτες και ανυπομονώ να συνεργαστούμε ξανά στο μέλλον.

 

Ιεράπετρα 4 Νοεμβρίου 2017

 

Νταραράς Ηλίας

Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Ιεράπετρας