Α. Αδαμοπούλου: Το Γηροκομείο Ιεράπετρας προ των πυλών οριστικού κλεισίματος

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α΄ ΑΘΗΝΩΝ

Απ1871/18/11/2020

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τους Υπουργούς

α) Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κ. Ιωάννη Βρουτση

β) Εσωτερικών, κ. Τάκη Θεοδωρικάκο

Θέμα: «Το Γηροκομείο Ιεράπετρας προ των πυλών οριστικού κλεισίματος »

Κύριοι Υπουργοί,

Το Γηροκομείο Ιεράπετρας βρίσκεται ένα βήμα πριν το οριστικό κλείσιμο, αφού η δομή έχει κριθεί ως παράνομη- με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι στις αρχές Δεκεμβρίου επέρχεται το οριστικό κλείσιμο, φέρνοντας σε αδιέξοδο τους ωφελούμενους και τους εργαζόμενους- ενώ ταυτόχρονα αναζητούνται ευθύνες ανάμεσα σε όσους έχουν ασχοληθεί με τη διαχείριση του Γηροκομείου τα τελευταία χρόνια και έφεραν τη Δομή στα πρόθυρα του οριστικού κλεισίματός της.

Τα προαναφερθέντα επιβεβαιώνουν και δηλώσεις του Προέδρου του Συλλόγου Φίλων Τρίτης Ηλικίας : « Όλοι ξέρουν ότι φιλοξενούμαστε εδώ και 3 χρόνια σε ένα ακατάλληλο κτίριο, όμως κανείς δεν ήρθε να μας ζητήσει το λόγο. Ξαφνικά δεχόμαστε μια τεράστια επίθεση. Μέχρι σήμερα προσπαθούμε με κάθε τρόπο να αποτρέψουμε νομικά όλες τις προσπάθειες, που έχουν γίνει εναντίον του Συλλόγου και των ηλικιωμένων. Στα 3 τελευταία χρόνια προσπαθούμε να μεταστεγαστούμε σε άλλο χώρο, και ενώ έχουμε δώσει πολλά χρήματα στα δικαστήρια, λύση δεν βρίσκουμε. Βρήκαμε δύο ξενοδοχεία στην Ιεράπετρα και τελικά ανακαλύψαμε εμπόδια και στα δύο για τη μεταστέγασή μας. Ζητάμε να υπάρχει διαφάνεια παντού ».

Επίσης ο εκπρόσωπος των εργαζομένων του Γηροκομείου Ιεράπετρας επισημαίνει χαρακτηριστικά: « Όλοι ξέραμε πως από το περασμένο Μάρτιο μπήκαμε λόγω Covid σε μια τεράστια περιπέτεια, όπως όλα τα γηροκομεία. Πρώτο μας μέλημα είναι να διαφυλάξουμε την υγεία των εργαζομένων, όμως ο κόμπος έφτασε πλέον στο χτένι. Χρειαζόμαστε άμεσα βοήθεια ... Η Ιεράπετρα είναι η μεγαλύτερη πόλη του νομού, δικαιούται να έχει τέτοιες δομές ».

Το Γηροκομείο Ιεράπετρας με 58 ωφελούμενους και 25 εργαζόμενους και κύκλο εργασιών 500.000 ευρώ ετησίως, λειτουργεί πράγματι σε έναν ακατάλληλο χώρο, παρά τις προσπάθειες βελτίωσης των χώρων του- ύστερα και από το σχετικό πόρισμα της Περιφέρειας, μετά τον διενεργηθέντα έλεγχο- χωρίς όμως να υπάρχει άλλη επιλογή, παρά μόνον ο μπνόδρομος του να βρεθούν οι ηλικιωμένοι στο δρόμο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κάποια από τα 12 φιλοξενούμενα άτομα, τα οποία έχουν έρθει με παραπομπή από τις δημοτικές υπηρεσίες, είναι άστεγοι και άποροι και παρά τo γεγονός ότι η Περιφέρεια πρότεινε τη μεταφορά τους σε δομή στα Χανιά, κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό σύμφωνα με τη νομοθεσία. Το δε νέο Γηροκομείο έχει αρχίσει να ανακαινίζεται εδώ 3 χρόνια χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, ενώ οι εργαζόμενοι αιτούνται την παράταση λειτουργίας, μέχρι να ολοκληρωθεί η ανακαίνιση του νέου κτιρίου.

Η αδιέξοδη κατάσταση, στην οποία έχει περιέλθει το Γηροκομείο Ιεράπετρας, φωτίζει το γενικότερο πρόβλημα των Γηροκομείων της Χώρας. Αναλυτικότερα, στην επικράτεια λειτουργούν 300 Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων, που αποτελούν μόνιμη στέγη για 14.034 πολίτες τρίτης ηλικίας. Το νομικό πλαίσιο αδειοδότησης και λειτουργίας τους θεσπίστηκε με γνώμονα τις ανάγκες της ευαίσθητης ομάδας που φιλοξενούν και αναλύει κρίσιμα ζητήματα, όπως: η δυναμικότητά τους βάσει τετραγωνικών, τα χαρακτηριστικά των θαλάμων- ώστε να μη στοιβάζονται οι ηλικιωμένοι στα δωμάτια αλλά και να εξασφαλίζεται επαρκής φυσικός αερισμός- οι ειδικές εγκαταστάσεις στα λουτρά, διασφαλίζοντας τους κανόνες υγιεινής, κουπαστές στη σκάλα, κατασκευή ανελκυστήρα και άλλων μηχανικών μέσων κατακόρυφης μετακίνησης κ.ο.κ. Το ίδιο όμως θεσμικό πλαίσιο για την αδειοδότηση των γηροκομείων σε όλη τη χώρα, 13 χρόνια μετά και με τον SARS-CoV-2 να έχει εισβάλει στην καθημερινότητά μας, αποδεικνύεται ανεπαρκές, καθώς ακόμη και εκείνες οι δομές που δεν πληρούν τα κριτήρια, συνεχίζουν να βρίσκονται εν λειτουργία.

Επισημαίνεται επίσης, ότι δεν είναι λίγοι εκείνοι, οι οποίοι επικαλούνται το θεσμικό πλαίσιο ως το μεγάλο πρόβλημα με τις ΜΦΗ , όπου άτυπα κάποιες από τις δομές αυτές ξεκινούν τη λειτουργία τους μετά την πρώτη αίτηση για αδειοδότηση, χωρίς στην πραγματικότητα να έχουν στα χέρια τους την άδεια. Είναι σημαντικό να σημειωθεί επιπλέον πως ο νόμος αυτός του 2007 έδινε προθεσμία ενός έτους για τη συμμόρφωση με την περί αδειοδότησης νομοθεσία για τις δομές εκείνες, οι οποίες λειτουργούσαν ήδη πέντε χρόνια πριν από το 2007, δηλαδή από το 2002. Το αποτέλεσμα είναι η ετήσια αυτή προθεσμία να παίρνει παρατάσεις με αλλεπάλληλες υπουργικές αποφάσεις, ενώ με την τελευταία, που υπεγράφη το 2019, δόθηκε προθεσμία στα Γηροκομεία να ρυθμίσουν τα ζητήματα έως το τέλος του έτους. Υπό τις συνθήκες αυτές, θα υπάρξει το επόμενο διάστημα νέο αδιέξοδο σχετικά με τις δομές, που δεν διαθέτουν άδεια λειτουργίας (59 στο σύνολό τους πανελλαδικά), δεδομένου ότι εν μέσω πανδημίας δεν υπάρχει δυνατότητα μεταφοράς των ηλικιωμένων, ώστε να γίνουν οι απαραίτητες χωροταξικές και λοιπές ρυθμίσεις που προβλέπει ο νόμος.

Τέλος, παρ’ό,τι στην Ελλάδα το ποσοστό των ηλικιωμένων που ζουν σε γηροκομεία παραμένει χαμηλό συγκριτικά με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (είναι ενδεικτικό ότι στη χώρα μας δεν ξεπερνά το 17% όταν στη Σουηδία αγγίζει το 41%) το τοπίο γίνεται ακόμη πιο θολό εξαιτίας του γεγονότος ότι φιλανθρωπικά ή εκκλησιαστικά ιδρύματα, ακόμη και κλινικές, προσφέρουν αντίστοιχες υπηρεσίες φροντίδας χωρίς να είναι απαραίτητα δηλωμένα.

Δεδομένων των προαναφερθέντων, ερωτάσθε:

1) Προτίθεστε να θεσμοθετήσετε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο αδειοδότησης και λειτουργίας των ΜΦΗ, λαμβάνοντας υπόψη και τα νέα δεδομένα της πανδημίας, ώστε να αρθεί το αδιέξοδο που παρατηρείται σε πολλά από αυτά ;

2) Με ποιους τρόπους θα μπορούσε να διευκολυνθεί η μεταφορά των φιλοξενούμενων από ακατάλληλες δομές, σε άλλες που να διασφαλίζουν σε βάθος χρόνου την ασφάλεια τους;

3) Προτίθεστε να προβείτε σε έλεγχο οικονομικής διαχείρισης στο Γηροκομείο της Ιεράπετρας;

Η ερωτώσα Βουλευτής

Αγγελική Αδαμοπούλου

Βουλευτής Α΄ Αθηνών, ΜέΡΑ25