Συγκεκριμένα και σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ένωσης Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, πρόκειται για δανειολήπτρια, 55 ετών, έγγαμη και μητέρα δύο ενηλίκων παιδιών, η οποία δανείστηκε για να αγοράσει το σπίτι τους και συμμετείχε δε και ως εγγυήτρια σε καταναλωτικό δάνειο της κόρης της.
Από μία τράπεζα, ο σύζυγος της είχε την ιδιότητα του εμπόρου και το οικογενειακό τους εισόδημα, πριν κρίσης έφθανε στις 30.000 ευρώ. Σε συνέχεια η οικογένεια βρέθηκε με πολύ χαμηλό εισόδημα, περίπου 3.000 ευρώ ετησίως, και ήταν ως επί το πλείστο βοηθούμενοι από συγγενείς.
Η 55χρονη δανειολήπτρια δικαιώθηκε πλήρως, αφού σύμφωνα με την υπ' αριθμόν 577/2016 απόφαση του Ειρηνοδικείου Χανίων, από την συνολική οφειλή των 159.471,11 ευρώ, σε δύο δάνεια η γυναίκα θα καταβάλλει μόνο το ποσό των 9.600 ευρώ, σε χρονικό ορίζοντα τριετίας.
Δηλαδή από το συνολικό χρέος διαγράφηκε το ποσό των 80.578,41 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 53% της συνολικής οφειλής.
Περιουσιακά στοιχεία:
Η ίδια διαθέτει σπίτι 120 τ.μ. σε οικόπεδο 2.239,15 τ.μ.
Η παραπάνω απόφαση, έκανε δεκτό αυτούσιο το σχέδιο ρύθμισης της οφειλέτριας που πρότεινε η δανειολήπτης - αιτούσα και επικύρωσε αυτό, όπως ακριβώς είχε στην ένδικη αίτηση.
Εξαιρέθηκε από την ρευστοποίηση το σπίτι της οφειλέτριας , το οποίο είναι το μοναδικό περιουσιακό της στοιχείο, παρά τις αντιρρήσεις της πιστώτριας.
Χορηγήθηκε «περίοδος χάριτος» τριετίας
Για την διάσωση της κατοικίας, θα καταβάλλει δόσεις, μέχρι του ποσού των 71.692,70 ευρώ
Πέτυχε «κούρεμα» του χρέους της κατά 53%
«Όπως αποδείχθηκε στο Δικαστήριο, η αιτούσα είχε περιέλθει από το έτος 2010 σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία πληρωμής των ληξιπροθέσμων οφειλών της, η οποία (αδυναμία) δεν οφείλεται σε δόλο, αλλά σε έλλειψη εισοδήματος, είναι άνεργη και το μοναδικό της εισόδημα είναι το ενοίκιο των 280 ευρώ, που εισπράττει από την ενοικίαση μέρος του σπιτιού της και την σύνταξη των 1.000 ευρώ, του συζύγου της.
Όσον αφορά το ειδικότερο περιεχόμενο των Ρυθμίσεων, το Δικαστήριο έλαβε υπόψη το εισόδημα της αιτούσας, τις βασικές προσωπικές οικογενειακές βιοτικές τους ανάγκες, καθώς και την έλλειψη προοπτικής βελτίωσης στο μέλλον της οικονομικής της κατάστασης εξαιτίας των οικονομικών δυσχερειών και συγκυρίας.