Ο πρώην Δήμαρχος Ιεράπετρας στην εκπομπή «Καλημέρα Λασίθι» του Ηχώ 99,8 για νοσοκομείο, διεκδικήσεις και τα μεγάλα υδροδοτικά έργα που… δεν προχωρούν
Στον αέρα της πρωινής εκπομπής «Καλημέρα Λασίθι» του Ηχώ 99,8 ο πρώην Δήμαρχος Ιεράπετρας, κ. Θεοδόσης Καλαντζάκης, άνοιξε τη συζήτηση με μια ευχή για την έναρξη της σχολικής χρονιάς, όμως πολύ γρήγορα πέρασε στα δύο θέματα που, όπως είπε, «πρέπει να μας ενώνουν και όχι να μας χωρίζουν»: την υγεία και το νερό. Με αφορμή, πρώτον, την απουσία της Δημοτικής Αρχής από τη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε προ ημερών με τον Σύλλογο Φίλων Νοσοκομείου Ιεράπετρας για ζητήματα υγείας, και, δεύτερον, το οριακό σημείο στο οποίο έχει φτάσει η επάρκεια νερού για άρδευση, ο κ. Καλαντζάκης άσκησε σκληρή κριτική στην τωρινή δημοτική αρχή αλλά και στην πολιτική διαχείρηση, επανέφερε συγκεκριμένες προτάσεις και χρονοδιαγράμματα, και κάλεσε σε άμεσες, μονοθεματικές συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου με αποφάσεις, ψήφισμα και αποστολή στη Αθήνα «μέχρι τον Υπουργό», με τη συμμετοχή όλων των θεσμικών.
«Σε λίγο δεν θα έχουμε νοσοκομείο»
Στο μέτωπο της υγείας, ο πρώην Δήμαρχος στάθηκε στην «απαξίωση» που εισπράττει η Ιεράπετρα και ειδικά το νοσοκομείο της πόλης, σημειώνοντας ότι «σε λίγο δεν θα το έχουμε» αν συνεχιστεί η σημερινή πορεία με ελλείψεις και επικείμενες αποχωρήσεις γιατρών («αν φύγει ο καρδιολόγος και κάποιοι άλλοι… τι θα προσφέρει πέρα από κάποιες εξετάσεις;»). Υπενθύμισε ότι ο ίδιος, με συνεργάτες και φορείς—τον Σεβασμιώτατο, τον κ. Πλακιωτάκη, τον Σύλλογο Φίλων του Νοσοκομείου Ιεράπετρας, την Επιτροπή Υγείας, τον Εμπορικό Σύλλογο—είχε πρωτοστατήσει σε κινητοποιήσεις και διαρκείς επισκέψεις στην Αθήνα, «φέρνοντας το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο χωρίς να χρειάζονται υπογραφές».
Η προσωπική του απουσία από την πρόσφατη συνάντηση, όπως είπε, είχε εξηγηθεί εκ των προτέρων λόγω επείγοντος, ενώ η παράταξή του εκπροσωπήθηκε από μέλος της που έχει υπηρετήσει και στον Σύλλογο Φίλων Νοσοκομείου. «Είναι ντροπή να λέμε ότι θα μαζέψουμε υπογραφές για να βάλουμε θέμα για το νοσοκομείο», τόνισε, ζητώντας άμεσο μονοθεματικό Δημοτικό Συμβούλιο με αποφάσεις και αποστολή στην Αθήνα.
Απέδωσε τη γενικότερη υστέρηση του Λασιθίου στην «ιδιαίτερη μεταχείριση» Ηρακλείου και Χανίων, μίλησε για ευθύνη και ρόλο της 7ης ΥΠΕ («ο κ. Παπαβασιλείου είναι και περιφερειακός σύμβουλος, γνωρίζει τα προβλήματα») και κάλεσε σε «αγωνιστικό πνεύμα» που να φτάνει μέχρι τον Υπουργό Υγείας—ο οποίος έχει επισκεφθεί την Ιεράπετρα—«για να του υπενθυμίσουμε τα προβλήματα και να δούμε τι θα γίνει με όσα εξαγγέλθηκαν: χρηματοδότηση, ενίσχυση, ακόμη και αυτοδιοίκητο».
Επανήλθε στην ανάγκη ενότητας («αυτά τα θέματα πρέπει να μας ενώνουν») και αναφέρθηκε επικριτικά σε περιστατικό κατά το οποίο ο κ. Μαμαντόπουλος, με μεγάλη συνεισφορά στον τόπο, φέρεται να περίμενε έξω από το γραφείο του Δημάρχου κ. Φραγκούλη «πάνω από μία ώρα» χωρίς να γίνει δεκτός.
«Έχουν κλείσει τα στόματα των δημάρχων»
Περνώντας στην αυτοδιοικητική εικόνα, ο κ. Καλαντζάκης είπε ότι δεν του ταιριάζει η λέξη «απέναντι» σε κυβερνήσεις—δήλωσε διαχρονικά ανεξάρτητος και έτοιμος να πει «ευχαριστώ» όπου οφείλεται—αλλά «εκεί που έπρεπε να συγκρουστώ για τον Δήμο, το έκανα». Κατηγόρησε ότι τα τελευταία δύο χρόνια «έχουν κλείσει τα στόματα» των τεσσάρων δημάρχων του νομού, ενώ παλιότερα υπήρχαν και συγκρούσεις και διεκδικήσεις.
«Αν δεν πας στην Αθήνα μαζί με τον κυβερνητικό βουλευτή, να φτάσεις στον Υπουργό με αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν γίνεται δουλειά», είπε, στηλιτεύοντας την απουσία συστηματικής πίεσης. Αναφέρθηκε επίσης επικριτικά στην τελευταία παρουσία του Πρωθυπουργού στην περιοχή «χωρίς θεσμική επίσκεψη στο Δημαρχείο», λέγοντας ότι «την ευθύνη στο νομό την έχει ο κυβερνητικός βουλευτής, που οφείλει—αν χρειαστεί—να συγκρουστεί ακόμη και με υπουργούς για να μη καταστραφεί ο πρωτογενής τομέας».
Νερό: το μεγάλο στοίχημα για την Ιεράπετρα
Το μεγαλύτερο μέρος της παρέμβασής του στον Ηχώ 99,8 το αφιέρωσε στο νερό, με έμφαση τόσο στις άμεσες λύσεις επιβίωσης της παραγωγής όσο και στα μεγάλα έργα που—όπως υποστήριξε—σύρονται εδώ και χρόνια ανάμεσα σε ανακοινώσεις, αναθεωρήσεις και παρατάσεις. Ξεκίνησε από τις επείγουσες παρεμβάσεις της περιόδου 2019–2020, όταν με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου παραχωρήθηκε για πρώτη φορά η δυνατότητα διάνοιξης δύο γεωτρήσεων σε ζώνη ύδρευσης (όπου κανονικά απαγορεύεται), με ρητό όρο να περάσουν στον Δήμο μόλις ολοκληρωθεί το «μεγάλο έργο ύδρευσης».
«Αν δεν γίνονταν αυτές, ο κάμπος από το ’20 και μετά δεν θα καλλιεργούσε», είπε, προσθέτοντας ότι τώρα ανοίγεται και τρίτη γεώτρηση—την οποία επίσης στήριξε. Ωστόσο, ξεκαθάρισε ότι «δεν μπορούμε να μείνουμε μόνο σε γεωτρήσεις, χαβούζες και μικρές δεξαμενές παραγωγών»: τα νερά «που σήμερα χύνονται στη θάλασσα» πρέπει να εγκλωβίζονται σε μεγάλα έργα αποθήκευσης.
Πρώτη του προτεραιότητα έθεσε το υπόγειο φράγμα στον Μύρτο, που μπορεί να αποδώσει «2–3 εκατ. κυβικά καθαρού νερού» και ταυτόχρονα να προστατεύει τον υδροφορέα από θαλάσσια διείσδυση. Δεύτερη, την ολοκλήρωση—όχι απλώς την εκκίνηση στα χαρτιά—του φράγματος Μπραμιανών «χωρίς καμία παράταση», με υπηρεσίες, Περιφέρεια και Δήμο «να μην δεχτούν αναβολές» και να επιβάλλουν συνεχές χρονοδιάγραμμα. Τρίτη, την ταυτόχρονη προώθηση του φράγματος Αγίου Ιωάννη και της λιμνοδεξαμενής στα Τσικαλαριά (Κουτσουρά), τα οποία «πρέπει να λειτουργήσουν ως συγκοινωνούντα δοχεία» μεταξύ τους και με τα Μπραμιανά, ώστε να σταματήσει η απώλεια πολύτιμων ποσοτήτων προς τη θάλασσα.
«Δεν γίνεται να μιλάμε μόνο για αφαλάτωση και να χρεώνονται οι παραγωγοί 30.000€ για μηχανήματα, την ώρα που εκατομμύρια κυβικά χάνονται», είπε, διευκρινίζοντας ότι δεν είναι «ιδεολογικά κατά» της αφαλάτωσης αλλά ζητά πρώτα την αξιοποίηση των επιφανειακών/υπόγειων απορροών.
Το έργο Σαρακίνα–Περιστεράς–Ιεράπετρα
Παράλληλα, περιέγραψε αναλυτικά το μεγάλο έργο ύδρευσης Σαρακίνα–Περιστεράς–Ιεράπετρα, το οποίο, όπως σημείωσε, «παραδόθηκε μελετημένο από την προηγούμενη δημοτική περίοδο» και καλύπτει κρίσιμες δεξαμενές για την ύδρευση του πληθυσμού: Μύρτος, Στόμιο, Γρα Λυγιά, Βαϊνιά, Κεντρί και, φυσικά, την πόλη.
Η Α΄ φάση (περί τα 4 εκατ. €) υλοποιήθηκε, η Β΄ φάση (άλλα ~4 εκατ. €) «υλοποιείται αλλά με αδικαιολόγητη καθυστέρηση του εργολάβου», ενώ απομένουν η Γ΄ και Δ΄ φάση και ο αγωγός Περιστερά–πόλη, με επιπλέον ανάγκη χρηματοδότησης περίπου 9 εκατ. €. «Με 1 εκατ. € σε δύο χρόνια δεν βγαίνει», είπε, ζητώντας άμεσα κρατικούς και περιφερειακούς πόρους και δεσμεύσεις χωρίς αναβολές, γιατί «με την ολοκλήρωση του έργου η Ιεράπετρα λύνει την ύδρευση για πολλές δεκαετίες».
Για την προσαγωγό διώρυγα προς το φράγμα υπενθύμισε ότι χρηματοδοτήθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ, με τη συνδρομή του κ. Δραγασάκη, ως ώριμη τότε μελέτη, όμως οι ανατιμήσεις, οι καθυστερήσεις αναθεώρησης τιμών και η ενεργειακή κρίση «πάγωσαν παντού έργα». «Τώρα δεν υπάρχουν δικαιολογίες: πρέπει να τελειώσει», υπογράμμισε, επιμένοντας στο «όχι άλλες παρατάσεις».
Τεχνική επάρκεια και υποδομές
Σε επίπεδο οργανωτικής ικανότητας, έθεσε θέμα τεχνικής επάρκειας του οργανισμού άρδευσης (ΤΟΕΒ) Ιεράπετρας: «έχει καλό οικονομικό τμήμα, αλλά λείπει τεχνική υπηρεσία». Ζήτησε να στελεχωθεί με μηχανικούς/τεχνικό σύμβουλο ειδικευμένο σε δίκτυα άρδευσης, διότι «χωρίς ώριμες μελέτες και προϋπολογισμούς δεν διεκδικείς χρηματοδότηση».
Πρότεινε να ξεκινήσει αμέσως ένα πρόγραμμα συντήρησης/αντικατάστασης των παλαιών και προβληματικών αγωγών—χαρακτηριστικά ανέφερε τον αγωγό από Μαλαύρα—και περιέγραψε το οικονομικό μέγεθος παρεμβάσεων («μόνο ο κεντρικός αγωγός της Μαλαύρας μπορεί να φτάσει τα 35 εκατ. €»), ζητώντας από Δήμο και Περιφέρεια να βρουν πόρους και να τρέξουν μελέτες.
Εξήγησε ότι η Διεύθυνση Υδάτων Κρήτης «είναι υποστελεχωμένη αλλά παρακολουθεί» (μετρήσεις, έλεγχοι, άδειες) και γι’ αυτό απαιτούνται «επίμονες επισκέψεις και πίεση» από Δήμαρχο και Περιφέρεια «για να μην χανόμαστε στον ανταγωνισμό αιτημάτων από όλη την Κρήτη».
Διαδημοτικές ευθύνες και παραλείψεις
Ιδιαίτερο βάρος έδωσε και στη διαδημοτική συνεργασία μεταξί των Δήμων Ιεράπετρας και Σητείας. Θύμισε ότι η μεταφορά νερού από Λιθίνες στον Άγιο Ιωάννη (Ανάληψη) είχε εξασφαλιστεί από παλαιά έργα («το 2010 είχαμε έτοιμη τη μελέτη του φράγματος Λιθινών με πλημμυρικά και παραχωρήσεις από τη Μονή Καψά»), αλλά, κατά την εκτίμησή του, «ο Δήμος Σητείας δεν έχει δώσει την απαιτούμενη βαρύτητα σε δίκτυα για να τροφοδοτείται σωστά η περιοχή Αναλήψεως».
Κατήγγειλε πρακτικές «πρόχειρων παροχών» από φρεάτιο αντί για κανονική δεξαμενή και δίκτυο με υδρόμετρα, επισημαίνοντας ότι αυτό δημιουργεί εντάσεις, «ενώ ο Δήμος Ιεράπετρας έχει κάνει το δικό του τμήμα». Στο ίδιο πλαίσιο αναφέρθηκε στις «διαδοχικές επικαιροποιήσεις μελετών» που δεν καταλήγουν σε εργολαβίες, λέγοντας πως «αλλάζουν αντιπεριφερειάρχες και ξαναβάζουμε σφραγίδες από την αρχή».
Έμφαση στην ενότητα
Κλείνοντας, ο κ. Καλαντζάκης επέστρεψε στο Νοσοκομείο Ιεράπετρας για να υπογραμμίσει ότι «το προσωπικό εδώ δίνει τα πάντα» και ότι «δεν είναι θέμα ανθρώπων μόνο, αλλά συνολικής συστράτευσης», με ψήφισμα και σαφή πλατφόρμα διεκδίκησης από το Δημοτικό Συμβούλιο Ιεράπετρας «γιατί έχουν ήδη χαθεί δύο χρόνια χωρίς την πίεση που απαιτείται προς το κεντρικό κράτος».
Επανέλαβε το αίτημα για δύο μονοθεματικά συμβούλια—υγεία και νερό—με τη συμμετοχή 7ης ΥΠΕ, κυβερνητικού βουλευτή, περιφερειακών συμβούλων και φορέων, «ώστε να σταματήσει ο φαύλος κύκλος ανακοινώσεων και φωτογραφιών» και να μπουν δεσμεύσεις σε χάρτη πορείας: υπόγειο φράγμα Μύρτου, ολοκλήρωση Μπραμιανών χωρίς παρατάσεις, ταυτόχρονη προώθηση Αγίου Ιωάννη και λιμνοδεξαμενής Τσικαλαριών, αποπεράτωση του έργου Σαρακίνα–Περιστεράς–πόλη (Γ΄–Δ΄ φάση και αγωγός προς πόλη), ολοκλήρωση προσαγωγού προς φράγμα, στελέχωση ΤΟΕΒ με τεχνική υπηρεσία και άμεσο πρόγραμμα συντήρησης–αντικατάστασης παλαιών δικτύων.
«Όποιος φωνάξει και διεκδικήσει θα πάρει περισσότερα· αλλιώς θα βλέπουμε τα νερά να φεύγουν και την παραγωγή να ασφυκτιά», είπε, καταλήγοντας με μια ακόμη ευχή: «Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδιά του Δήμου μας».
