Μήπως είναι η ευκαιρία του Μακρόν;

Από τις πρώτες στιγμές του πολιτικού αδιεξόδου στην Γερμανία την Κυριακή για τον σχηματισμό κυβέρνησης, η μεγάλη πλειοψηφία των δημοσιευμάτων στον διεθνή Τύπο, κινήθηκε στην «γραμμή» του κινδύνου να προκληθούν σοβαροί τριγμοί στο οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο έχει στον πυρήνα του τον περίφημο «γαλλο-γερμανικό» άξονα.

 

Η «Le Monde» εκτίμησε χαρακτηριστικά στο κύριο άρθρο της, ότι η διακοπή των διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό κυβέρνησης σχηματισμού στο Βερολίνο, η υποχώρηση της επιρροής της Αγγελα Μέρκελ και η εποχή αβεβαιότητας που ανοίγει αυτή η αποτυχία «ξεπερνά τα όρια του Ρήνου και του Οντερ και αποτελεί μία πολύ κακή είδηση για την Ευρωπαϊκή Ενωση».

 

«Η γερμανική πολιτική κρίση έρχεται σε μία στιγμή που η ευρωπαϊκή δυναμική αρχίζει να επανακάμπτει έπειτα από διαδοχικές κρίσεις που έπληξαν τα τελευταία δέκα χρόνια την Ευρώπη (…) Οι εκλογές στην Αυστρία, την Ολλανδία και κυρίως τη Γαλλία με τις εκλογικές νίκες κεντρώων πολιτικών δυνάμεων σταθεροποίησαν το ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο και κινητοποίησαν μία ευρωπαϊκή δυναμική γύρω από το δίδυμο Μέρκελ-Μακρόν υπό την προϋπόθεση μίας τέταρτης θητείας της Γερμανίδας καγκελαρίου (…)».

 

Ο «ιππότης με την λαμπερή πανοπλία»

 

Αν όμως αυτό δεν συμβεί; Αν η Μέρκελ, ακόμη και αν καταφέρει να αναλάβει εκ νέου την Καγκελαρία, επιβεβαιώσει τις προβλέψεις και τις εκτιμήσεις ότι τίποτα δεν θα είναι όπως παλιά, αφού «ένα σημαντικό μέρος της εξουσίας που είχε κάποτε, εξατμίστηκε» ήδη όπως σημείωνε το Spiegel;

 

Η απάντηση σε αυτή την υπόθεση είναι κοινή στις αναλύσεις και από τις δύο όχθες του Ατλαντικού, ανεξάρτητα από το πώς προσεγγίζεται: Μήπως ήρθε η ώρα του Μακρόν;

 

Το Associated Press, σε ανταπόκρισή του από το Παρίσι, εμφανίζει τον Γάλλο πρόεδρο να «μοιάζει με την τελευταία, καλύτερη ελπίδα να σώσει μια ενοποιημένη Ευρώπη, καθώς η Βρετανία απομακρύνεται και η Γερμανία καταρρέει». Ο Μακρόν, αναφέρεται, απολαμβάνει τον ρόλο του «ιππότη στην λαμπερή πανοπλία του» όταν πρόκειται να αντιμετωπίσει τον Τραμπ στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, διαμεσολαβώντας στην κρίση της Μέσης Ανατολής ή στην «σταυροφορία» του με στόχο να μετατρέψει το Παρίσι σε νέα πρωτεύουσα της παγκόσμιας οικονομίας.

 

Ωστόσο, οι παγίδες περιμένουν. Διότι, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο «άπειρος 39χρονος» πρόεδρος, πρέπει να ξεπεράσει πολλά εμπόδια για να μετατρέψει τη Γαλλία σε οικονομική υπερδύναμη, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει την υπόλοιπη Ευρώπη προς την ευημερία, και αντί οι δυσκολίες της Μέρκελ στον σχηματισμό κυβέρνησης να τον φέρουν στο προσκήνιο ως τον πολιτικό «σούπερ σταρ» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τελικά να τον συμπαρασύρουν στην πτώση μαζί της.

 

«Ο Μακρόν μπορεί να ηγηθεί πραγματικά της Ευρώπης μόνο σε πλήρη συνεργασία με τη Γερμανία» εκτιμά ο Simon Tilford, αναπληρωτής διευθυντής του Κέντρου για την Ευρωπαϊκή Μεταρρύθμιση. «Η Γαλλία χρειάζεται μια συνεργαζόμενη, πλήρως εμπλεκόμενη (σσ. στις ευρωπαϊκές υποθέσεις) Γερμανία».

 

Η ουσία είναι, ότι μία διχασμένη, στο εσωτερικό της, Γερμανία, θα κλονίσει τις φιλόδοξες ελπίδες του Μακρόν αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το κοινό νόμισμα μέσω πολιτικών όπως η τραπεζική ένωση και η εναρμόνιση του φορολογικού συστήματος. Αυτές οι ιδέες ήταν πάντα ένα ιδεολογικό «σκληρό νόμισμα» στην Γερμανία, αλλά η Μέρκελ ίσως είναι πλέον πολύ αποδυναμωμένη για να τις προωθήσει.

 

Και αυτό φαίνεται να το γνωρίζουν στο Παρίσι. Συμφωνα με το Associated Press η διάθεση ήταν «μαύρη» στο γραφείο του Μακρόν το πρωινό της Δευτέρας, μετά την αποτυχία της Μέρκελ να σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό την Κυριακή το βράδυ. Η Γαλλία θέλει «ο κύριος εταίρος της (σσ. η Γερμανία) να είναι σταθερός και ισχυρός», δήλωσε εκπρόσωπος του προέδρου. Αλλά ο Μακρόν δεν τα παρατάει και αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες της Μέρκελ ως «ενισχυτικές» της ανάγκης να αναλάβει η Γαλλία πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της ΕΕ, πρόσθεσε ο αξιωματούχος.

 

Σε μια Ευρώπη που αναζητά προσανατολισμό, είναι αρκετοί αυτοί που βλέπουν τον Μακρόν ως τον πιο κατάλληλο καπετάνιο. Παρά το ότι «κατάφερε» σε χρόνο - ρεκόρ μετά τις εκλογές να εξοργίσει την γαλλική εργατική τάξη με την πολιτική του στα εργασιακά και να δει την δημοτικότητά του να πέφτει, έξω φαίνεται να έχει σημαντικά ερείσματα.  «Μαζί με τη Μέρκελ, είναι οι μόνοι ηγέτες, συγκρινόμενοι με κάθε μέγεθος, αυτήν την στιγμή στην Ευρώπη», πολύ περισσότερο που η Βρετανία, η Ιταλία και η Ισπανία βυθίζονται σε άλλα προβλήματα, επισημαίνουν αναλυτές. 

 

Σε επικοινωνιακό επίπεδο ο Μακρόν μοιάζει να επιχειρεί να αναζωογονήσει το «γαλλικό μεγαλείο», υποδεχόμενος τον Πούτιν στις Βερσαλλίες και κάνοντας το τραπέζι στον Τραμπ, στον Πύργο του Άιφελ. Την ίδια στιγμή, πιέζει ανοιχτά να τελειώσει η ηγεμονία του Λονδίνου στην οικονομική δραστηριότητα μετά το Brexit. «Νίκη!» κραύγασε ο Μακρόν όταν η ΕΕ αποφάσισε να μεταφέρει την έδρα της ευρωπαϊκής τραπεζικής αρχής από το Λονδίνο στο Παρίσι. «Είναι η αναγνώριση της ελκυστικότητας και της αφοσίωσης της Γαλλίας στην Ευρώπη» έγραψε στο twitter. Στην πραγματικότητα, αυτή η αλλαγή σίγουρα δίνει ώθηση στις προσπάθειες του Μακρόν να καταστήσει το Παρίσι οικονομική πρωτεύουσα μετά το Brexit και ανταποκρίνεται στο όραμά του για μια πιο απλουστευμένη και συγκεντρωτική ΕΕ, δεδομένου ότι το Παρίσι φιλοξενεί ήδη την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών.

 

Βέβαια, το αν ο Μακρόν θα ηγηθεί μιας ενωμένης Ευρώπης θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το αν θα πετύχει η οικονομική ανάκαμψη της Γαλλίας, μειώνοντας την ανεργία. Το «ξήλωμα» των τελευταίων προστατευτικών «νησίδων» στις εργασιακές σχέσεις μπορεί να είναι αρεστές στους εν δυνάμει επενδυτές, αλλά, όπως ειπώθηκε, έχει εξοργίσει τους Γάλλους.

 

«Ήρθε νέος Ευρωπαίος ηγέτης στην πόλη»

 

Όμως η επιτυχία του Μακρόν εξαρτάται πολύ και από την Γερμανία. Τα τελευταία χρόνια, ο γερμανικός «κινητήρας» περιστρέφεται με πλήρη ταχύτητα, ενώ ο γαλλικός «κινητήρας» ήταν σχεδόν σταματημένος. Τώρα, υπάρχει αβεβαιότητα για τον γερμανικό «κινητήρα», ακριβώς τη στιγμή που ο γαλλικός «κινητήρας» αρχίζει να παίρνει μπρος με τον Μακρόν, λέει ο ευρωβουλευτής Alain Lamassoure στο ραδιόφωνο Europe-1. Γι’ αυτό, πρόσθεσε, «είναι προς το συμφέρον ολόκληρης της Ευρώπης η Γερμανία να βγει από αυτή την πολιτική κρίση το συντομότερο δυνατό».

 

Σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι σε πολιτικό επίπεδο, τα σχέδια του Γάλλου προέδρου για την αναμόρφωση της ευρωζώνης και συνολικά της ΕΕ μπαίνουν στον «πάγο», τουλάχιστον προσωρινά, όσο ο βασικός του σύμμαχος αντιμετωπίζει προβλήματα στο εσωτερικό του. Αυτοί πάντως που βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο είναι οι αισιόδοξοι Γάλλοι διπλωμάτες, οι οποίοι θεωρούν ότι η κατάσταση ενισχύει το ευρωπαϊκό προφίλ του Μακρόν. Ένας από αυτούς σημειώνει στο «Politico» ότι μπορεί να καλύψει το «κενό» με μερικά ταξίδια στο εξωτερικό ώστε να ενισχύσει την εικόνα του «αποφασισμένου ηγέτη». «Η βασική ιδέα είναι: Ήρθε νέος Ευρωπαίος ηγέτης στην πόλη», σημειώνει ο διπλωμάτης. 

 

Ο Andreas Kluth, συντάκτης του κορυφαίου γερμανικού επιχειρηματικού περιοδικού «Handelsblatt Global», λέει, ότι ενώ η εκλογική νίκη του Μακρόν θεωρήθηκε ως θετικό αποτέλεσμα στη Γερμανία, τα εσωτερικά προβλήματα της Μέρκελ θα μπορούσαν να επιτρέψουν στον Γάλλο πρόεδρο να την βγάλει από τον «θρόνο» της ως βασικού πυρήνα της Ευρώπης.

 

Το αρχικό σχέδιο ήταν να σταθεροποιηθεί η ευρωζώνη από την Γερμανία και την Γαλλία, διατηρώντας τους διμερείς δεσμούς τους για να «φρενάρουν» τον όλο και πιο «αναμεμειγμένο», στις διεθνείς υποθέσεις, Πούτιν στα ανατολικά, να συγκρατήσουν τον παρορμητικό Τραμπ στα δυτικά και να διαχειριστούν έναν μακιαβελικό Xi Jinping στην Άπω Ανατολή. Αντ΄αυτού, η κατάσταση αντιστράφηκε. Εάν η Ευρώπη έχει έναν ηγέτη αυτήν την στιγμή, αυτός είναι ο Μακρόν». Και πλέον είναι η σειρά του να ανησυχεί για την αδυναμία της Γερμανίας να τον βοηθήσει στους «θριάμβους» που χρειάζεται για να μεταρρυθμίσει την Γαλλία και την Ευρωπαϊκή ‘Ενωση.


Πηγή: tvxs.gr