Ν. Δασκαλάκης για δασικούς χάρτες: Κινδυνεύουν περιουσίες ιδιοκτητών

Οι αναρτήσεις των δασικών χαρτών στο Λασίθι προκαλούν έντονο προβληματισμό, ανησυχία και αγανάκτηση, όπου το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης του χαρακτηρίζεται ως δασικό με ότι αυτό συνεπάγεται για τους ιδιοκτήτες γης, αγρότες και κτηνοτρόφους. Υπάρχει για αυτούς, πέρα του ότι κινδυνεύουν να χάσουν τις περιουσίες τους, να δουν και μείωση των εισοδημάτων τους, καθώς τα ποσά των επιδοτήσεων τους συνδέονται με τις εκτάσεις που δικαιούνται επιδότησης.

Οι χάρτες βρίθουν λαθών και παραλείψεων με αποτέλεσμα να φαίνονται ως δασικά, αγροτεμάχια για τα οποία έχουν εκδοθεί νόμιμες οικοδομικές άδειες, αγροτεμάχια για τα οποία υπάρχουν ήδη πράξεις αποχαρακτηρισμού, ξεκάθαρες αγροτικές κοινοτικές ή ιδιόκτητες γαίες, ελαιώνες, θερμοκήπια, αρχαιολογικές ζώνες αλλά και αγροτεμάχια τα οποία δεν είχαν ποτέ δασικό χαρακτήρα κι έχουν συμπεριληφθεί σε αναδασωτέες περιοχές, εκτάσεις εντός του οικιστικού συγκροτήματος και των υπό έγκριση σχεδίων πόλεων, οικιστικών πυκνώσεων, χορτολιβαδικές εκτάσεις εντός πεδινών ζωνών είναι μερικές μόνο περιπτώσεις που δημιουργούν «πρόδηλες» στρεβλώσεις των δασικών χαρτών του Λασιθίου.

Εντυπωσιάζει δε η παράλειψη των μελετητών να εφαρμόσουν την εξαίρεση που ισχύει σε πολλά νησιά και συγκεκριμένα στις Περιφέρειες των Πρωτοδικείων Κρήτης και των Νομών Λέσβου, Σάμου, Χίου, Κυκλάδων, Κυθήρων και Αντικυθήρων, καθώς και αποφάσεις Πρωτοδικείων που κατοχυρώνουν υπέρ του Δημοσίου δασικές εκτάσεις ενώ η ισχύουσα δασική νομοθεσία(αρ. 62 Ν.998/79) τα εξαιρεί από τον κανόνα που ορίζει ότι «επί των πάσης φύσεως αμφισβητήσεων ή διενέξεων ή δικών μεταξύ του Δημοσίου, είτε ως ενάγοντος είτε ως εναγομένου είτε ως αιτούντος είτε ως καθ' ου ή αίτηση, και φυσικού ή νομικού προσώπου, το οποίο προβάλλει ή αξιώνει οποιοδήποτε δικαίωμα, εμπράγματο ή μη, επί των δασών, των δασικών εκτάσεων το ως άνω φυσικό ή νομικό πρόσωπο οφείλει να αποδείξει την παρ' αυτώ ύπαρξη του δικαιώματός του» και επιβάλει την εξαίρεση των προαναφερθεισών περιοχών, ορίζοντας ότι «κατ' εξαίρεση η διάταξη αυτή δεν ισχύει στις περιφέρειες των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, των Νομών Λέσβου, Σάμου, Χίου και Κυκλάδων, των νήσων Κυθήρων, Αντικυθήρων….» και άρα το Δημόσιο είναι αυτό που πρέπει να προσκομίζει τίτλους κυριότητας και όχι ο ιδιώτης στις εν λόγω περιοχές.

Ο κ. Χατζηδάκης ανέκοψε την ολοκλήρωση των δασικών χαρτών της χώρας, καθώς με το άρθρο 48 του αντι-περιβαλλοντικού νόμου 4685/2020, το περιβαλλοντικό έγκλημα, όπως χαρακτηρίστηκε από το σύνολο των περιβαλλοντικών φορέων και οργανώσεων της χώρας, ακυρώθηκαν ουσιαστικά όλοι οι δασικοί χάρτες για να «αναμορφωθούν» και να αναρτηθούν εκ νέου. Η επιλογή αυτή είχε σα στόχο να εξυπηρετήσει την κατοχή και αλλαγή χρήσης δασικών εκτάσεων, που δεν μπορούσαν με βάση την ισχύουσα νομοθεσία να αλλάξουν μορφή, σε συνδυασμό με «παράλειψη» των μελετητών, πρακτικά δηλαδή αποτελεί την εκτέλεση ενός ξεκάθαρου σχεδίου για καταπατητές, για μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, για μεγαλο-παράγοντες του αγροτικού χώρου και μεγαλο - ιδιοκτήτες γης να προχωρήσουν σε επενδύσεις σε βάρος του περιβάλλοντος αλλάζοντας ουσιαστικά το αναπτυξιακό μοντέλο της περιοχής μας.

Με την υπουργική απόφαση που εκδόθηκε στη συνέχεια (64663/2956/2020 ΦΕΚ Β΄2773/8.7.2020) προσδιορίστηκαν οι πράξεις της διοίκησης που δύνανται να αναμορφώσουν τους δασικούς χάρτες, παρατάθηκε η προθεσμία αναμόρφωσης των δασικών χαρτών και τροποποιήθηκαν οι κατηγορίες των εκτάσεων που θα εξαιρεθούν από το δασικό χάρτη με την προσθήκη σειράς αμφιβόλου εγκυρότητας διοικητικών πράξεων, ενώ ταυτόχρονα άλλαξαν οι προδιαγραφές κατάρτισης των δασικών χαρτών, εξαιρώντας και δασικές περιοχές, κλείνοντας το μάτι σε ρουσφέτια αλλά και υποθηκεύοντας τη συνταγματικότητα της ρύθμισης.