Ο Γ. Πλακιωτάκης για προσφυγικό και αστυνομικό τμήμα Νεάπολης

Το τελευταίο διάστημα βιώνουμε όλοι τα τραγικά αδιέξοδα στα οποία έχει οδηγηθεί η κυβέρνηση, λόγω της ανυπαρξίας διαλόγου και της καθεστωτικής συμπεριφοράς της στην αντιμετώπιση σοβαρών θεμάτων όπως η ασφάλεια των πολιτών και του μεταναστευτικού ζητήματος. Δυστυχώς η όλη κατάσταση επιδεινώνεται συνεχώς και από την παντελή έλλειψη  συγκεκριμένων σχεδίων από μέρους της.

 

Στη σημερινή Έκτακτη Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αγ. Νικολάου,  ανειλημμένες  υποχρεώσεις δε μου επιτρέπουν να είμαι κοντά σας.

 

Θεωρώ εγκληματική τη συμπεριφορά των υπευθύνων οι οποίοι σύμφωνα με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος με τον τίτλο «Αναδιάταξη – αναδιοργάνωση, σύσταση  και λειτουργία περιφερειακών Υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας και άλλες διατάξεις» αγνοώντας παντελώς τις πραγματικές ανάγκες της περιοχής, προχωρούν στην κατάργηση του Αστυνομικού Τμήματος Νεάπολης που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην ελλιπή αστυνόμευση της περιοχής και σε σοβαρά προβλήματα ασφάλειας στην καθημερινότητα των πολιτών και όχι μόνο.

 

Από την πρώτη στιγμή που δημοσιοποιήθηκε το συγκεκριμένο σχέδιο προχώρησα σε ερώτηση προς τον Υπουργό Εσωτερικών θέτοντας τα ζητήματα του Δημοτικού σας Συμβουλίου σχετικά με τη συγχώνευση τμημάτων, των ενστάσεων των πολιτών αλλά και των δικών μου  και έθεσα υπόψη στους υπεύθυνους ότι θα πρέπει να προηγηθεί πρωτίστως  διάλογος με την τοπική κοινωνία και τους φορείς, ούτως ώστε να οδηγηθούμε σε μία αναδιάρθρωση των αστυνομικών υπηρεσιών, όχι βάσει «Καλλικράτη» αλλά βάσει των πραγματικών αναγκών.

 

Η απάντηση που έλαβα είναι ότι θα εξεταστεί η παρέμβαση χωρίς ωστόσο να τεκμηριώνεται πως θα γίνει ο σχεδιασμός της αναδιοργάνωσης της Ελληνικής Αστυνομίας.

 

Έχω κατ’ επανάληψη τονίσει ότι η Ελληνική Αστυνομία είναι ένας ζωντανός οργανισμός, διαδραματίζει καίριο κοινωνικό ρόλο, λειτουργεί με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα και αντιμετωπίζει ίσως τη μεγαλύτερη πρόκλησή της καθώς σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες κρατά υψηλό φρόνημα με βαρύ όμως τίμημα για την ίδια και το προσωπικό της.

 

Όταν όμως οι εισηγήσεις των ίδιων των Αστυνομικών, των τοπικών αρχόντων της Τοπικής αυτοδιοίκησης, των φορέων και των πολιτών που πάντοτε βιώνουν στο τέλος τις λανθασμένες επιλογές των επιτελών που δρουν μόνο επί χάρτου και όχι με βάσει τις ανάγκες του πεδίου πέφτουν στο κενό , τότε τίθενται σοβαρά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από τους υπεύθυνους των σχεδίων αυτών, που φέρουν πλέον ολόκληρη την ευθύνη για ότι συμβεί στην ευρύτερη περιοχή με δεδομένο ότι είμαστε αντιμέτωποι και με ακόμα μια σοβαρή πρόκληση αυτή της φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών.

 

Για το συγκεκριμένο ζήτημα όπως θα γνωρίζετε έχω λάβει ήδη θέση, συμμετέχοντας  τις προηγούμενες ημέρες σε συσκέψεις και μάλιστα οι βουλευτές της ΝΔ της Κρήτης ζήτησαν  ευρεία σύσκεψη από τον περιφερειάρχη με τη συμμετοχή όλων των τοπικών φορέων της Κρήτης .

 

Θα επαναλάβω ότι η Κρήτη και ο Κρητικός λαός δεν αρνούνται να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος, αλλά βάσει διαλόγου και κατόπιν συγκεκριμένου σχεδίου δράσης και χρονοδιαγράμματος.

 

Είναι πλέον ορατά τα αποτελέσματα της πολιτικής των κ.κ. Μουζάλα και Τσίπρα στο μεταναστευτικό.

 

Σε όποιες περιοχές της χώρας εφαρμόστηκαν, έφεραν το χάος και το αδιέξοδο.

 

Δεν θα επιτρέψουμε να διαπραχθεί το ίδιο έγκλημα και στην Κρήτη.

 

Άλλωστε το αποτέλεσμα της ευρείας σύσκεψης με δικαιώνει πλήρως, καθώς σύμφωνα με την απόφαση είναι προαπαιτούμενο να καταθέσει η κυβέρνηση τον εθνικό της σχεδιασμό για το συγκεκριμένο ζήτημα .

 

Μέχρι στιγμής πάντως, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις μου, η Κυβέρνηση δεν έχει παρουσιάσει κανένα οργανωμένο σχέδιο και ακόμα περιμένω όπως και οι πολίτες της Κρήτης αξιόπιστες απαντήσεις. Δυστυχώς όμως η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί την αγαπημένη της τακτική,  απλώς κωφεύει.

 

Αναμένοντας τις σημερινές αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου δηλώνω συμπαραστάτης και αρωγός και υπόσχομαι ότι θα συνεχίσω να παλεύω με όλες μου τις δυνάμεις για το παρόν και το μέλλον των συμπολιτών μας και της περιοχής μας.

 

 

 

Με εκτίμηση,

 

Γιάννης Πλακιωτάκης